مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: جمعی از اساتید دانشگاه های مختلف اقلیم کردستان عراق با حضور در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار اظهار داشتند: قرآن در همان طلیعه نزول، جهانی بودن خود را اعلام کرد که این کتاب نه اختصاصی به زمان دارد و نه اختصاصی به مکان!
ایشان ادامه دادند: نشانِ جهانی بودنِ مخاطبِ قرآن کریم این است که در سوره مبارکه «مدثر» که در همان اوایل بعثت نازل شده، سه بار واژه «بشر» به کار رفته است؛ بار اول از زبان کفار این واژه نقل شده است که گفتند «إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ»، معاذالله نه آورنده ای هست و نه گوینده ای و این کتاب قول بشر است! اما در ادامه دو بار دیگر این واژه به کار رفته؛ « ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ» و « نَذِيرًا لِلْبَشَرِ» این یعنی قرآن کریم در ابتدای نزولش اعلام کرد که من جهانی هستم و حقوق بشر را بیان می کنم، در واقع تاکید می کند اختصاصی به مسلمانان و کافر ندارد، همین که بشر باشد، قرآن حقوق او را ذکر می کند تا همگان را با آفریدگارشان آشنا کند و به همه بفهماند که مرگ پوسیدن نیست بلکه از پوست به در آمدن است!
معظم له تصریح داشتند: این معنا جهانی است و چون بشر این معنا را فراموش کرده است یا بیراهه می رود یا راه دیگران را می بندد! این معنای جامع، برادران شیعه و سنی را اعضاء یک خانواده می داند و موحدان را کنار هم می نشاند و جامعه انسانی را با حقوق بشر حقیقی اداره می کند.
آیت الله العظمی جوادی آملی خاطرنشان کردند: جنگ جهانی اول و دوم که هیچ ثمری در پی نداشت اثبات می کند که کشتن، کاری از پیش نمی برد بلکه زنده کردن است که بشر را به هدف خود می رساند! کار اساتید حوزه و دانشگاه «حیات بخشی» است و حیات است که جامعه را شکوفا و موفق می کند.
ایشان ادامه دادند: قرآن کریم در سه سوره مبارکه فرمود «لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ»؛ این جمله خبری است که به داعی انشاء القا شده است، معنای این آیه این نیست که قرآن خود به خود جهانی می شود بلکه معنای آن این است که بکوشید تا به دست شما مسلمانان این مکتب جهانی شود و همین کلام قرآن را پیامبر اکرم(ص) چنین فرمود «الاسلام يعلو و لايعلی عليه»، این جمله نیز جمله خبری است که به داعی انشاء القا شده است یعنی بر همه مسلمانان واجب است که اسلام را با اندیشه ی عقل نظر و انگیزه ی عقل عمل، رشد و ارتقاء دهند. این مانند هواپیمایی است که برای پرواز به خلبان زبده نیازمند است.
معظم له تاکید داشتند: بر همه علما و اساتید لازم است اگر جهانی حرف می زنند، جهانی فکر کنند، جهانی عمل کنند، جهانی بپذیرند، و جهانی گوش بدهند، آنگاه جهان حرف ما را کامل می پذیرد، برای اینکه خدای سبحان در درون ما یک میزبان قرار داده است به نام «فطرت» و به ما دستور داد چه در حوزه و چه در دانشگاه، علمی را به عنوان مهمان به درون خود دعوت کنید که با این میزبان سازگار باشد.
آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به آیات نورانی سوره مبارکه شمس، بیان داشتند: فطرت، میزبان علمی است که ما می آموزیم، خدا ما را با این سرمایه خلق کرد و نفرمود من به شما بدی و خوبی را گفتم! بلکه فرمود «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا»؛ یعنی بدی و خوبی هر کسی را به خود او گفتیم و این میزبان در درون همه ما وجود دارد، لذا هر چه در حوزه و دانشگاه به نام علم می آموزیم باید با این میزبان سازگار و هماهنگ باشد، آنگاه ما همیشه خود را در پیشگاه خدا می بینیم، آسوده ایم و همه را دوست خواهیم داشت و هیچ گاه نه بیراهه خواهیم رفت و نه راه را بر کسی خواهیم بست، که امیدواریم جامعه انسانی و اسلامی ما اینچنین باشد.
