پایگاه اطلاع رسانی اسراء ـ سرویس دین و اندیشه: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه اگر به خواسته ی خدای سبحان عمل کنیم، آزاد هستیم، بیان داشتند: اگر به دلخواه خود عمل می کنیم معلوم می شود در قفس آز و طمع زندانی هستیم؛ اگر به خواسته ی خدای سبحان عمل می کنیم، آزاد هستیم. انسان آزاد به غیر خدا نمی اندیشد.
با توجه به این نکته ارزشمند حضرت علامه جوادی آملی در شناخت قدر و منزلت انسانی از خود، باز شاهد نابسامانی های فردی و اجتماعی از جمله خروج از مرز بندگی الله و اسارت و بردگی او بدست شیاطین است. یکی ازاین موارد آلودگی لقمه حلال به حرام توسط رشوه خواری است. حضرت علامه جوادی آملی با نقل روایتی نورانی از نبیّ مکرم اسلام(ص) بیان داشتند:
به حضرت رسول(ص) گزارش دادند که یکى از کارمندان شما پولى گرفته حضرت او را احضار کرده و فرمودند: به من گزارش دادند پولى گرفتى!عرض کرد: بله پولی گرفتم هدیه بود و هدیه هم که حلال است حضرت فرمود: قبل از اینکه این سمت را داشته باشى از این هدایا چیزى به تو میدادند؟ عرض كرد: نه فرمود: بعد از اینکه بازنشست بشوى بروى در خانه بشینى از این هدایا خبرى هست ؟ عرض كرد: نه. فرمود: الآن رشوه است به صورت هدیه. با نام هرگز حرام، حلال نمیشود این تحلیل وجود مبارک رسول خدا(ص) بود.
معظم له با تبیین تشخیص راه صحیح بندگی یا بردگی ابراز داشتند: اگر انسان به کمتر از بار یابی لقاءالله تن دهد مغبون است. اینكه میبینید در هیچ جای قرآن به فرشته و غیر فرشته چنین خطابی نشده كه تو به لقاءالله میرسی، معلوم میشود این خصیصه در انسان است و بازگشت ﴿نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُوحِی﴾ این است كه انسان میتواند به لقای الهی بار یابد و این برای همه انسانها ست.اما اینکه لقای الهی درجات و مراتبی دارد مسئله دیگر است ولی انسان این توان را دارد كه به لقای الهی بار یابد و اگر خود را به كمتر از این فروخت مغبون شده است.لذا در دو روایت دارد كه بدن شما و روح شما به اندازه بهشت میارزد و اگر كمتر از بهشت فروختید ضرر كرده اید:«إنّ أبدانكم لیس لها ثمنٌ إلاّ الجنّة فلا تبیعوها بغیرها»،«لیس لأنفسكم ثمن الاّ الجنّة فلا تبیعوها الاّ بها»
ایشان با توصیه به اینکه باید بندگی ما در متن زندگی مان باشد تا موحّد شویم فرمودند:
موحّدان مواظب حرفهایشان هستند. بندگی ما باید در متن زندگی مان باشد نه بندگی ما جدای از زندگی مان. آنهایی كه میگویند: ﴿إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُكِی وَمَحْیای وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ﴾ بندگی آنها در متن زندگی آنهاست و هرگز زندگیشان جدای از بندگی نیست .یعنی حیات جدای از دین نیست چه اینكه سیاست جدای از دین نیست فرهنگ جدای از دین نیست و مانند آن.
صاحب تفسیر تسنیم با استناد به قرآن کریم به چرایی پست تر بودن برخی انسان ها از حیوانات پرداخته و بیان داشتند:
بعضیها به تعبیر قرآن از حیوانات پَستترند چرا که خیلی از حیواناتاند كه قابل تربیت هستند؛ كدام سگ شکاری تربیت شده است كه در شكار خیانت كند؟ برای اینكه این سگ شكاری را وقتی شما تربیت كردید و قدری آموختید، وقتی به همراهتان بردید شكار، این حیوان در سنگلاخهای كوهستانی با اینکه خودش گرسنه است این كَبك دری را كه صاحبش شكار كرده به دندان میكِشد و میآورد بدون اینكه از آن استفاده كند و صاحبش نیز وقتی از آن كبك استفاده کرد، آخرهای استخوانش را به او میدهد این واقعاً تربیت شده است. حال اگر انسانی آیات الهی در او اثر نكند و نه از رومیزی بگذرد نه از زیرمیزی، قرآن حق دارد بگوید ﴿كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾
-------------------------------------
برگرفته از جلسات درس تفسیرو اخلاق معظم له