Esra Publishing Center, the exclusive publisher of Ayatollah Javadi Amoli's works, started working in 1993; Among the missions and duties of the center are the production of written works with the desired and standard quality, fast and timely supply at the right price and supporting the products, providing easy, fast and low-cost access to the products for the domestic and foreign audiences, attending domestic and foreign international exhibitions, ….
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی اسراء: در روز شهادت جوادالأئمه(علیه السلام) جمعی از دانش پژوهان بیست و دومین دوره طرح ولایت و دانش پژوهان دوره نخبه پروری مدرسه علوم انسانی اسلامی صدرا با حضور در حسینیه احمدآباد شهرستان دماوند با آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار كردند.
معظم له در این دیدار با اشاره به بیان نورانی امام جواد(ع) در مورد ساختار خلقت و اینكه خداوند همیشه یار و یاور انسان موحد است، بیان داشتند: از سخنان نورانی امام جواد(ع) این است كه هرگز یك بنده موحّد و مسلمان در كاری نمی‌ماند؛ راه برای انسان مؤمن هرگز بسته نمی‌شود، این جمله برای امّت، كشور و مسئولین نیز صدق می کند.
ایشان با اشاره به آیات نورانی قران کریم، اذعان داشتند: خداوند درباره تأمین زندگی انسان فرمود هیچ انسانی، هیچ امّتی، هیچ جامعه‌ای، هیچ فرد و گروهی در مسائل زندگی راه او بسته نیست مگر اینكه خودش این راه را بر خود ببندد. در آیه شش سوره مباركه هود فرمود هیچ موجودی در هیچ گوشه عالَم راهش بسته نیست، من مسئول رزق همه موجودات هستم! حتی مار و عقرب عائله من هستند و نزد من پرونده دارند هیچ كس حق ندارد بگوید فلان موجود چون حرام‌گوشت است نباید به او روزی داد، فرمود او عائله من است و من موظفم روزی او را تأمین كنم.
معظم‌له ادامه داند: این خدایی كه می‌گوید حتی مار و عقرب عائله من هستند و من موظفم اینها را اداره كنم هیچ وقت بشر را رها نمی‌كند. بیان نورانی امام جواد(ع) این است كه هیچ كس در زندگی كم نمی‌آورد مگر اینكه خودش كوتاه بیاورد. فرمود اگر هم خدای ناكرده كسی كم آورد یا دشمن راه او را بست اگر «خدا» را صدا بزند، «خدا» راه او را باز می‌كند! این بیان نورانی امام جواد(ع) است كه به ما درس توحید می‌دهد.
آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به ضرورت دوری جستن از دو غُدّه خطرناك غرور و خودخواهی در توصیه‌ای به نخبگان بیان داشتند: آنچه در مسئله توحید مشكل ماست یا قارونی فكر كردن است یا فرعونی فكر كردن، مشكل ما همین دو غُدّه است؛ یا ما هر كار خیری كه انجام دادیم خودمان را می‌بینیم و آن مبدأ خلاّق و فیاض را نمی‌بینیم! می‌گوییم من خودم درس خواندم، من خودم تلاش كردم، با اینكه اصلِ هویت ما، این هوش ما، این عقل ما، این درایت ما، این حافظه ما، این توفیقات پدر و مادر و داشتن استاد خوب، شاگرد خوب، رفیق خوب، هم‌حجره خوب همه اینها نعمت‌هایی است كه خدا به انسان داده، اگر كسی خدای ناكرده این چنین فكر كند بگوید من خودم زحمت كشیدم به اینجا رسیدم این اسلامی حرف می‌زند ولی قارونی فكر می‌كند چون قارون هم همین را می‌گفت، می‌گفت من خودم درس اقتصاد می‌دانستم لذا ثروت پیدا كردم، ما حق نداریم كه اسلامی حرف بزنیم بگوییم مسلمانیم ولی قارونی فكر كنیم بگوییم من خودم ده سال زحمت كشیدم و به اینجا رسیدم!
معظم له تصریح داشتند: وقتی بررسی کنیم می‌بینیم یك غدّه فرعونی هم در درون بعضی از ماها هست! هر چند همه ما می‌گوییم عدل چیز خوبی است و معنای عدل هم روشن است، عدل یعنی هر چیز را در جای خود قرار دادن، اما جای اشیاء کجاست؟ جای افراد کجاست؟، این را خالق هستی می داند. اما فرعون جای اشیاء و افراد را به میل خود انتخاب می کرد در حالی که جای هر چیز را در هستی، خالق هستی می داند و لذا بین خوک و گوسفند و بین سرکه وشراب فرق می گذارد.
