به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که پنجشنبه بعد از اقامه نماز ظهر و عصر در نمازخانه مسجد احمدآباد شهرستان دماوند برگزار شد با اشاره به فرا رسیدن ایام ماه محرم و سوگواری سید و سالار شهیدان علیه السلام، به ماندگاری تاریخی حادثه کربلا اشاره کردند و  بیان داشتند: هر چند جریان كربلا در ظاهر در مقابل بسیاری از حوادث و جنایت های دیگر تاریخ یك حادثه كوچكی بود؛ شما وقتی تاریخ جهانگشای جوینی را كه معاصر با مغول بود می‌خوانید، می‌بینید مغول ها ده‌ها و صدها برابر بیشتر از كربلا جنایت و بی‌رحمی كردند ولی نام این کشته ها خاك می‌خورد، اما وقتی اربعین حسینی می‌شود بیست میلیون پابرهنه به سمت کربلا راه می‌روند، این یك بارگاه ملكوتی است، این حساب دیگری است، مگر حسین بن علی(ع) برای دنیا جنگید؟ او برای ابد یعنی آنجا كه نه سال دارد نه ماه، نه تاریخ دارد نه جغرافیا، نه آسمان دارد نه زمین و فوق همه اینهاست، جنگید.

ایشان ادامه دادند: شما جریان اموی را قبل از جریان كربلا بررسی كنید، این جریان اموی یعنی معاویه و همچنین پدرش اباسفیان تا فتح مكه كافر بودند بعد هم منافق شدند، یك بیان نورانی حضرت امیر دارد که می فرماید «مَا أَسْلَمُوا وَ لكِنِ اسْتَسْلَمُوا» اینها ظاهراً اسلام آوردند ولی مسلمان نشدند. اینها از هر نظر در برابر مكتب ایستادند، گاهی قرآن را بالای نیزه كردند، گاهی قرآن را ـ معاذ الله ـ  متّهم به تحریف كردند، حدیث‌نویسی را هم منع كردند، تلاش و كوشش‌شان این بود كه با دسیسه‌ها حدیث گفته نشود، بعد جوایزی هم به مناسبت‌های جعلی توزیع می‌كردند، این جوایزشان به عنوان دین‌فروشی بود، تا دین افراد را بخرند! یك وقتی مؤذّن بالای مأذنه نام مبارك رسول خدا را در اذان برد، معاویه گفت تا این نام زنده است ما نمی‌توانیم حكومت كنیم! با این نام خواستند بجنگند، پس هدف آنها این بود. در چنین شرایطی حسین بن علی(ع) قیام كرد، فرمود: «مثلی لا یبایع مثل یزید بن معاویه» یعنی هر كس مثل من فكر می‌كند زیر بار این حكومت نمی‌رود. نگفت من زیر بار نمی‌روم، نفرمود «أنا لا یبایع» فرمود: «مثلی» كسی كه مانند من آزاداندیش است، عدل‌محور است، عقل‌مدار است، هرگز حكومت اموی را امضا نمی‌كند «مثلی لا یبایع مثل معاویه».
معظم له خاطرنشان کردند: بنابراین سخن در این نیست كه حسین بن علی فقط برای اینكه با یزید بیعت نكند قیام كرد نه خیر!، آنها با مكتب از هر منظری در افتادند هم با قرآن، هم با سنّت، هم با عقیده مردم و حسین بن علی قیام كرد و دین را زنده كرد. در دم دروازه شام کسی از زین‌العابدین(ع) سؤال كرد در این صحنه چه كسی پیروز شد؟ فرمود ما «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِمْ»؛  اگر خواستی بفهمی در این صحنه چه كسی پیروز شد در حالی که ابدان طیب و طاهر، پاره پاره آنجا افتاده، فرمود ما پیروز شدیم، فرمود: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِمْ»؛ موقع نماز اذان و اقامه بگو ببین نام چه كسی را می‌بری؟ ما رفتیم این نام را زنده كردیم و برگشتیم. این نام می‌ماند چون با فطرت سازگار است، با ساختار نظام هستی سازگار است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح داشتند: شخصی نامه‌ای برای حسین بن علی(سلام الله علیه) نوشت عرض كرد «عِظْنی و اوجز» مرا موعظه كن، ولی مختصر، حضرت هم یك سطر مرقوم فرمودند: «من حاول أمراً بمعصیة الله كان أفوط لما یرجوا و أسرع لمجیء ما یحذر»؛ فرمود تو كه موعظه‌ خواستی بدان هرگز هدف، وسیله را توجیه نمی‌كند! از راه حرام نمی‌شود به مقصد رسید، از راه باطل نمی‌شود به مقصد صحیح رسید، حسین بن علی آن فكر را كه می‌گوید هدف، وسیله را توجیه می‌كند باطل می‌كند می‌گوید هرگز از راه بد به مقصد نمی‌شود رسید. این بیان حسین بن علی است. بعد فرمود: «لا أعطیكم بیدی اعطاء الذلیل و لا أفرّ فرار العبید» من قیام كردم توقّع داشته باشید كه با دست خودم آن اوراق شما را امضاء كنم این‌طور نیست، با دست خودم، دست مذلّت به شما بدهم این‌چنین نیست، فرار هم نمی‌كنم! منم و این میدان. این فكر برای همیشه می‌ماند، این فكر با آن فطرت ما با آن‌ جوهره اساسی ما سازگار است. انسان با ظلم هماهنگ نیست با تبعیض هماهنگ نیست، لذا مبارزه می‌كند.
آیت الله العظمی جوادی آملی تاکید داشتند: بنابراین جریان كربلا وقتی روشن می‌شود و وظیفه ما وقتی مبین می‌شود كه بدانیم اموی در چه حد كار می‌كردند؛ الآن هم بیگانه و این استكبار تا چه حدّ در تلاش و كوشش است كه خدای ناكرده به نظام اسلامی آسیب برساند، وظیفه همه ما این است که زیر بار این ستم نرویم، چون حضرت فرمود مثل من زیر بار ستم نمی‌رود. این كشور شایسته، سالیان متمادی تحت رنج و فشار و مظلومیت بود الآن به بركت اسلامی دارد رشد می‌كند، كاری به كار كسی هم ندارد، به هیچ جا هم قصد حمله ندارد منتها كسی قدرت حمله به ایران را نیز ندارد، در بخش‌هایی از سوره مباركه توبه فرمود: ﴿وَلْیجِدُوا فِیكُمْ غِلْظَةً﴾ یعنی طرزی زندگی كنید كه دشمن بداند كه نمی‌تواند به شما حمله كند، این بر همه ما واجب است، حالا یا موشك است یا غیرموشك به استثنای سلاح‌های ممنوع، فرمود طرزی زندگی كنید كه بیگانه هوس حمله نكند همین، شما كه قصد حمله ندارید اما آنها حتماً باید در شما قدرت را احساس بكنند.