پایگاه اطلاع رسانی اسراء: همزمان با آغاز سال تحصیلی حوزه های علمیه سراسر کشور، مراسم سال تحصیلی حوزه های علمیه استان مازندران با پیام تصویری حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی صبح امروز در سالن اجتماعات اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان آمل آغاز گردید.

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در پیام خود بیان داشتند:  داشتن مدرسه، مدیریت مدرسه، پرورش طلاب از برجسته‌ترین آروزهای اهل‌بیت عصمت و طهارت(عَلَیهِمُ الصَّلاة وَ عَلَیهِمُ السَّلام) بود. رئیس مذهب ما وجود مبارک امام صادق، شِکوه ی  نداشتن حوزه علمیه، نداشتن مدرسه و نتوانستن جمع کردن طلاب را به ذات أقدس الهی می برد و وقتی طلاب را می‌دید، می‌فرمود: من از اینکه شاگردی ندارم، طلبه‌ای ندارم، مدرسه‌ای ندارم، حوزه‌ای ندارم، شِکوه خود را به ذات أقدس الهی می‌برم، ای کاش این طاغوت زمانه عباسی به من اجازه می‌داد من یک مدرسه علمیه و حوزه علمیه در طائف می‌ساختم که حوزه دوازده ماهه باشد، چون آب و هوای مناسبی دارد، تعطیلی در آنجا راه ندارد،  و حجره‌ای هم برای خودم قرار می‌دادم، خودم هم در آن مدرسه رفت و آمد می‌کردم و با شما که شاگردان من هستید در یک مدرسه به سر می‌بردم تا شاگردانی نظیر أبان و حمران و زراره و هشامین و امثال ایشان زیاد تربیت کنم!

ایشان بیان داشتند: به برکت انقلاب اسلامی علومی که محجور بود، مشهور شد. شهرت یافت دل‌پذیر شد. کسانی که به حوزه‌های قبل از انقلاب مأنوس بودند، می‌دانند که حوزه در باب طهارت و صلات و صوم و زکات و خمس و حج و مانند آن خلاصه می‌شد. بحث‌های حدود و دیات و قضا و شهادات و جهاد و اینها را می‌گفتند محل ابتلا نیست، کمتر بحث می‌کردند. به برکت نظام اسلامی بیش از پنجاه کتاب به صورت رسمی تدریس می‌شود، بسیاری از مسایل قضایی را که در رساله‌های قبلی نبود، حوزه علمیه فعلی پاسخ می‌دهد. بسیاری از مسایل مربوط به حدود و دیات و قصاص که قبلاً مطرح نبود، حوزه علمیه کنونی مطرح می‌کنند. در جریان ولایت فقیه بسیاری از کتاب‌های فارسی و تازی علمی نوشته شده، در جریان حکومت اسلامی، سیاست اسلامی، روابط بین‌الملل، حقوق بین‌الملل، محیط زیست این حرف‌هایی که اصلاً مطرح نبود، کتاب‌های عمیق علمی نوشته شده، مقالات عمیق علمی نوشته شده، نقدهای عمیق علمی مطرح شده است؛ چه درباره علوم تجربی، چه درباره علوم انسانی و مانند آن.

معظم له طرح مسایل علم دینی را از نوآوری های حوزه علمیه دانستند و بیان داشتند: طرح مسایل علم دینی یکی از نوآوری‌های حوزه علمیه است که به لطف الهی عده‌ای ارباب قلم و قدم با بنان و بیان این مسئله را تقویت کردند و همچنان در شکوفایی آن می‌کوشند.

ایشان ادامه دادند:  بسیاری از بزرگان، جریان نماز جمعه را یا حرام می‌دانستند یا شبهه می‌کردند، اما بعد از گشودن باب حکومت اسلامی و توسعه حوزه اسلامی بحث‌های عمیقی درباره نماز جمعه شده، احتمال حرمتش رخت بربست، بسیاری از مسایل روز روابط بین‌الملل در سه بخش ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی در خطبه‌های نماز جمعه، در سراسر ایران اسلامی مطرح است. موادّ علمی، مبانی‌، منابع آن تأمین می‌شود و این سخنرانان بزرگوار که تریبون نماز جمعه دست آنهاست، دارند اداره می‌کنند، کل کشور را با همین خطبه‌ها آگاه می‌کنند، اینها از ره‌آوردها و دست‌آوردهای حوزه‌های علمیه، مخصوصاً حوزه علمیه قم هست که علوم فراوان و معارف بلند را در این مدت به عرض دیگران رساند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش دیگری از این پیام با بیان اینکه عترت،  عِدل قرآن است و روایات حتما باید بر قرآن عرضه شوند، اظهار داشتند: در جریان کنونی آنچه که جامعه اسلامی را زنده و پویا نگه می‌دارد، سه اصل قرآنی تعلیم، تزکیه و تذکره است. از پیغمبر و ائمه(علیهم السلام‏) رسیده است که آگاه باشید، عترت عِدل قرآن است، ثقلین عترت و قرآن هستند نه روایت. حتماً روایت باید بر قرآن کریم عرضه شود. بنابراین عترت عِدل قرآن است، یک؛ روایت عِدل قرآن نیست، دو؛ روایت چه معارض داشته باشد برابر آن نصوص علاجیه حتماً باید بر قرآن عرضه شود، سه؛ اگر معارض نداشته باشد، چون احتمال جعل است که ائمه فرمودند به نام ما جعل می‌کنند، دروغ می‌گویند؛ ولی به نام قرآن أحدی نمی‌تواند جعل کند، چهار؛ این دو طایفه در روایات ما فراوان است.

معظم له ادامه دادند: مطلب بعدی آن است که اصل که قرآن است و روایت شارح آن و مبین آن است؛ سه اصل را به نظام ما، به جامعه ما و حکومت ما، به هیأت حاکمه ما، به مردم ما ابلاغ می‌کند؛ اصل اول اصل تعلیم است، اصل دوم اصل تزکیه است، اصل سوم اصل تذکره. اصرار قرآن کریم این است که ما بفهمیم، یک؛ عمل بکنیم، دو؛ بیابیم و ببینیم، سه.

آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشتند: اگر حوزه‌های علمیه به این بارگاه رفیع بار نیابند، در همان کارگاه عملی می‌مانند، آن وقت می‌شوند علم‌فروش! و به جایی نمی‌رسند. این شهدا به این جاها رسیدند، برای اینکه ﴿فَرِحینَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ﴾ اول چیزی که اینها نظر کردند وجه خدا هستند. اینها این کشور را طیب کردند. طاهر کردند. اگر جایی در اثر ذبح یک حیوان، نهر شتری خونی ریخته شود، باران آن را پاک می‌کند؛ اما اختلاس را، نجومی را، احتکار را، ده‌ها تزویرهای سیاسی را فقط خون شهید پاک می‌کند. حوزه‌های علمیه اگر شهید دادند که خود مباشر تطهیر هستند، اگر شهید ندادند، مبلِّغ تطهیر هستند باید بگویند که «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ»، ایران اسلامی را شهدای ما طیب کردند. این باران نیست که خون را پاک کند، این خون شهید است که جامعه را از اختلاس تطهیر می‌کند، از احتکار تطهیر می‌کند، از ایجاد بازار ملتهب تطهیر می‌کند، از گرانفروشی تطهیر می‌کند. این کار حوزه است!

معظم له در پایان اظهار داشتند: مدیریت، عرضه، عقل، عدل اینها میوه طیب و طاهر یک مملکت است که این مملکت با خون شهید تطهیر شد. وظیفه حوزه این است که اینها را بفهمد، محققانه منابع آن را ذکر کند، مدققانه دلیل قرآنی‌ آن را ذکر کند، تحریر بکند با روایت‌ها، باور بکند، بعد به جامعه منتقل کند، آن وقت جامعه می‌شود جامعه مهدوی و انسان گویا در حضور ذات مقدس ولی عصر دارد زندگی می‌کند.