12 01 2019 290820 ID:
image
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی:

هرچه حوزه مستقل تر باشد نظام قوی تر است

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در ارتباط با اینکه چرا حوزه مانند سابق تولیدکننده علم نیست، می گوید: یکی از مهمترین دلایلی که همه بزرگان بر آن اذعان دارند مساله استقلال و آزادی حوزه است. تا زمانی که حوزه به استقلال ذاتی خود نرسد و آزادی لازم برای اندیشه های صحیح و ناب درون حوزه را نداشته...

به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در مصاحبه با پایگاه خبری جماران به تشریح دغدغه های آیت الله العظمی جوادی آملی در مورد وضعیت علمی حوزه پرداخته است.

وی در این مصاحبه بیان داشت: انتظاری که آیت الله جوادی آملی مطرح کردند این است که به واسطه انقلاب اسلامی که برای جامعه توانمندی هایی فراهم شده حوزه به عنوان قافله و کاروان علم بتواند محصولات ارزشمندتری را به نظام اسلامی تقدیم کند. با انقلاب اسلامی رابطه‌ای با مجامع علمی باز شده است و این ارتباط می تواند در غنا و قوت حوزه بیفزاید و باعث تقویب ارکان حوزه شود.

حوزه ی وامدار حکومت، آماده تولید علم نیست

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در ارتباط با اینکه چرا حوزه مانند سابق تولیدکننده علم نیست، می گوید: یکی از مهمترین دلایلی که همه بزرگان بر آن اذعان دارند مساله استقلال و آزادی حوزه است. تا زمانی که حوزه به استقلال ذاتی خود نرسد و آزادی لازم برای اندیشه های صحیح و ناب درون حوزه را نداشته باشد تولید علم در آن اتفاق نخواهد افتاد. حوزه ای که خود را وامدار حکومت بداند و مسئولیت خود را توجیه گری برای دولت و حکومت بداند آماده تولید علم نخواهد بود. حوزه ای که مسئولیت ها و مسئولین آن بیشتر در مسیر توجیه قدرت و حکومت باشد ذاتا نمی تواند به کارهای بزرگ بپردازد. در طول سال مسائلی در حوزه علمیه و مدرسه فیضیه قلب حوزه علمیه اتفاق می افتد که بیشتر برای توجیه حکومت است. این اتفاقات فضای حوزه را تحت الشعاع خود قرار می دهد و اجازه حرکت های علمی عمیق و استوار را به حوزه و حوزویان نمی دهد.

افراد با بنیان های مستحکم ایمانی و علمی کمترند

وی ادامه داد: جهت گیری لازم دیگر برای تولید آثار ارزشمند و فاخر، تشکیل یک جامعه علمی است. مراد از یک جامعه علمی جامعه ای است که در همه ارکان و بخش های آن از اساتید و طلبه‌ها گرفته تا همه کسانی که در حوزه تنفس می کنند، وحدت و انسجام حاکم باشد. اگر در یک جامعه علمی وحدت، همدلی، رفاقت و صمیمیت شکل نگیرد روح و جانی برای کارهای استوار نخواهد بود. البته باید اعتراف کنیم برای اتفاقات بزرگی مثل تولید آثار مرحوم علامه طباطبایی و علامه امینی ما هم به بنیان های علمی و هم به بنیان های ایمانی نیاز داریم. این دو عالم برجسته ضمن آنکه معرفت و آگاهی قابل توجهی داشتند به قرآن و نقش آفرینی آن باور داشتند.

استاد حوزه علمیه قم می گوید: ما الان خیلی چنین باورها و معرفت هایی را در حوزه نمی بینیم. افرادی که بنیه های معرفتی قوی داشته باشند و همچنین برآمده از بنیان های مستحکم ایمانی باشند کمترند. جامعه ای که به خاطر مسائل اجتماعی و سیاسی از  حرکت هایی متاثر است که از بیرون به آن تحمیل می شود نمی تواند جامعه ای علمی و مبتنی بر علم و ایمان باشد.

نهال فروشی دست حوزه را خالی می کند

رئیس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء  ادامه می دهد: فرمایش دیگر آیت الله جوادی آملی که برای آن از تعبیر نهال فروشی استفاده می کنند این است که در حوزه های علمیه افرد فراوانی می آیند اما آنها که زبده اند و می توانند برای آینده حوزه مفید باشند افراد زیادی نیستند. جذب و گزینشی که در دفاتر متعدد برای شناسایی نیروها و گماردن طلبه ها به کارهای مدیریتی و سیاسی و ... وجود دارد روح و روان حوزه را برای یک فعالیت علمی می بندد. در یک کلاس بیست نفره، چهار یا پنج نفر قوت علمی خوب دارند و این 5 نفر هستند که 20 نفر را حفظ می کنند. زمام یک مجموعه علمی به همین پنج نفر است اما اگر ما آنها را برای کارهای مدیریتی و سیاسی بگیریم مجموعه دیگر نمی تواند روی پای خود بایستند.

استاد حوزه علمیه قم می گوید: آیت الله جوادی آملی در بیان دیگری می فرمایند مراجع عظام و زعمای حوزه باغبانان حوزه هستند. هر باغبان وقتی محصولش را درو می کند بخشی را برای آذوقه سال خود می گیرد، بخشی از آن را برای آذوقه سال آینده نگه می دارد و مابقی را برای فروش کنار می گذارد. مراجع باید اولین انتخاب را از بهترین شاگردان خود داشته باشند و در بخش های مختلف علوم از بهترین های محصول خود انتخاب کنند. دستگاههای کشور نیروها را برای خود می خواهند و طلاب هم به خاطر مشکلات مالی مناصب را می پذیرند و از حوزه می روند. طبیعی است که با جذب این نیروها، حوزه خالی می شود.

حوزه امروز باید با حوزه 40 سال پیش متفاوت باشد

او ادامه می دهد: نکته قابل تامل این است که نظام حوزوی تا چه حد توانسته خود را کارآمد کند و از تکنیک ها و فضاهای آموزشی که در فضاهای مدرن پیش آمده چقدر توانسته بهره مند شود. این از جمله مواردی است که برای حوزه نمی توان کارنامه خیلی موفقی ارائه داد. امروزه با توجه به علمی و تخصصی شدن نظام های آموزشی و پژوهشی نمی توان هرکسی را مسئول قرار داد. حوزه امروز باید با حوزه 40 سال گذشته کاملا متفاوت باشد و بتواند با زبان روز و امکاناتی که در نظام آموزشی هست سخن بگوید.

ارتباط حوزه با مجامع بین المللی قوی نیست

استاد حوزه علمیه قم از دیگر مسائل کاهش تولیدات حوزه علمیه را نبود ارتباط با نظام بین الملل می داند و می گوید: درست است که امروز از کشورهای متعددی به حوزه می آیند اما آنها در نظام های متفاوت از حوزه علمیه ما رشد کرده اند. متاسفانه در حوزه ارتباط با مجامع علمی مانند الازهر مصر یا جامعه ام‌القری وجود ندارد. بیگانگی از این فضاهای علمی باعث ضعف و ناتوانی و ناشناخته ماندن مکتب اصیل تشیع و حوزه علمیه است. اتفاقی که آیت الله بروجردی در باب معرفی شیعه و ارتباط با جامعه الازهر باز کردند افق بسیار روشنی بود که تشیع را چندین پله بالا برد و آن را به جهان اسلام نمایاند. اما متاسفانه ما در طول این 40 سال نتوانستیم از فرصت ها استفاده کنیم و ارتباط خود را با مجامع علمی شناخته شده ای گسترش دهیم.

تصدیق نظام نه شایسته حوزه است و نه شایسته نظام

وی در پایان تاکید می کند: هرچه حوزه مستقل تر باشد نظام قوی تر است. در منابع وحیانی ما آمده است که «برادر تو کسی است که با تو صادق باشد نه آنکه تو را تصدیق کند.»  اگر حوزه بخواهد یک نظام را تصدیق کند قطعا نه نظام موفق است و نه حوزه. تصدیق بدون مبنا و پایه اساسی موقتی است. این رفتار نه شایسته نظام اسلامی است و نه شایسته حوزه. اگر حوزه خود را از جایگاه صداقت ببیند و نظام هم انتظار تصدیق بی پایه نداشته باشد هر دو از همدیگر منتفع می شوند.
 


دیدگاه شما درباره این مطلب
0 Comments