پایگاه اطلاع رسانی اسراء: روز 13 آبان که در تقویم به عنوان روز مبارزه با استکبار نام‌گذاری شده یادآور سه واقعه مهم در تاریخ معاصر ایران است که در سه دوره مختلف رخ داده و به همین دلیل این روز را در تاریخ کشور به عنوان روزی به یادماندنی به ثبت رسانده است. تبعید امام خمینی(ره) به ترکیه در 13 آبان 1343، 13 آبان 1357 که روز دانش‌آموز نام گرفته است و تسخیر لانه جاسوسی در 13 آبان 1358 عنوان این سه واقعه تاریخی است که هر کدام در دوره وقوع تاثیرگذاری خاص خود را داشته و شرایط را به نحوی تغییر داده‌اند.

به همین مناسبت فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی که معظم‌له در آنها به مسئله مهمّ مبارزه با استكبار جهانی و خطر نفوذ بیگانگان در كشور پرداختند را از نظر می‌گذرانیم.

آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به ایام سیزده آبان بیان داشتند: مهم‌ترین مناسبت این ایام همان روز ملی مبارزهٴ با استكبار جهانی است، این سیزده آبان ـ به تعبیر جناب شیخ فریدالدین عطار ـ فراز و فرودی داشت؛ هم روزی بود كه امام راحل(رضوان الله تعالی علیه) به تركیه تبعید شد، هم روزی است كه دانش‌آموزان عزیز قیام كردند و به دانشگاه رفتند؛ هم دانش‌آموزان و هم دانشجویان عزیز آسیب دیدند؛ و عده‌ای شربت شهادت نوشیدند، عده‌ای مجروح و مصدوم شدند و روزی است كه دانشجویان مسلمان پیرو خط امام این توفیق را داشتند كه لانهٴ جاسوسی را تسخیر كنند.

 آن روز خیلی مشخص نبود كه سفارت آمریكا مشغول چه كاری است، این «اتقوا فراسة المؤمن»[1] در رهبران فكری و سیاسی این جرقه زده شد، به شاگردانشان گفتند، بعد كم كم به دانشجویان مسلمان منتقل شد، آنها هم از یك سو همتی كردند و مسیر انقلاب را تندتر كردند و از سوی دیگر یك شعار جدید هم به مبارزان عطا كردند، این شعار «مرگ بر آمریكا» از آن روز به بعد رواج پیدا كرده است كه قبلاً بود اما بعد از تسخیر لانهٴ جاسوسی و ثابت شدن اینكه این لانه در صدد توطئهٴ علیه نظام اسلامی و براندازی آن بود گسترش یافت.

معظم‌له در ادامه بیان داشتند: حافظ این انقلاب ذات اقدس الهی است، خونهای پاك شهدا وسیلهٴ خوبی است و اهل بیت عصمت و طهارت این انقلاب را حفظ می‌كنند؛ جریان طبس از این قبیل بود؛ جریان لانهٴ جاسوسی از همین قبیل بود؛ جریان رو شدن دست بسیاری از این افراد از این قبیل بود. ذات اقدس الهی در سورهٴ مباركه «مائده» به رسولش فرمود: ﴿فَتَرَی الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ یسَارِعُونَ فِیهِمْ یقُولُونَ نَخْشَیٰ أَن تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَی اللّهُ أَن یأْتِی بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیصْبِحُوا عَلَیٰ مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ﴾[2]، به تعبیر سیدنا الاستاد مرحوم علامه طباطبایی فرمود اینجا نگفت «یسارعون الیهم» بلكه فرمود: ﴿یسَارِعُونَ فِیهِمْ﴾، برای اینكه اینها اصلا جزء آنها بودند نه اینكه تازه می‌خواهند جزء آنها بشوند. در بخشهای دیگری از قرآن كریم فرمود: اینها فقط منتظرند كه چه موقع رهبر و مسلمانها شكست می‌خورند، فرمود: اینها كسانی‌اند كه فكر می‌كردند وقتی پیامبر و مؤمنان همراهش به جبهه رفتند سالم برنمی‌گردند[3].

صاحب تفسیر تسنیم در پایان به خطر استعمار و توطئه‌های استكبار جهانی اشاره كردند و فرمودند: ما از طرفی با دشمنهای داخلی كه نوكران سرسپرده دشمن هستند روبروییم، و از طرف دیگر بیگانه هم كه در خارج صف بسته اند؛ آن كاری كه دیروز به عنوان لانهٴ جاسوسی آمریكا می‌كرد، امروز به عنوان طرح پیش‌نویس قطعنامهٴ تحریم علیه ایران دارند می‌كنند لذا این‌چنین نیست كه آنها دست بردار باشند.

معظم له تصریح داشتند: دشمنان باید بدانند آن روزی كه این مملكت در اختیار شما بود با همه این نیروها كه در اختیارتان بود مردم شما را بیرون كردند، كاری از شما ساخته نیست؛ اما اینها اهل عبرت نیستند؛ نه اهل عقل‌اند نه اهل مذاكره‌اند، اینها همان كسانی هستند كه ذات اقدس الهی در قرآن كریم دربارهٴ این صهیونیست ها خبر داد و فرمود:﴿لاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَی خَائِنَةٍ مِنْهُمْ﴾[4]، رسول من! آن هوش سیاسی را به مردم منتقل بكن، به مردم بگو: ﴿خُذُوا حِذْرَكُمْ﴾[5] در عین حالی كه اسلحه دارید، در عین حالی كه اسلحه می سازید، در عین حالی كه تولید می كنید؛ اما فهم و شعور و خردتان را حفظ بكنید، این شعورتان را نگذارید زمین بیفتد؛ ﴿خُذُوا حِذْرَكُمْ﴾، این تیزهوشی، این خردورزی، این عقل گرایی، این درایت، این را حفظ بكنید، نفرمود «خذوا سیفكم»، «سیفكم» آن آیات دیگر است، فرمود: فهمتان را حفظ بكنید، از آن سوی فرمود: ﴿وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَیٰ خَائِنَةٍ مِنْهُمْ﴾[6]؛ اینها هر روز نقشه می كشند.

-------------------------------------------------------------------------

منبع: ایراد خطبه های نماز جمعه توسط معظم له

[1]  ـ كافی، ج1، ص218.

[2]  ـ سورهٴ مائده، آیهٴ 52.

[3]  ـ ر.ك: سورهٴ فتح، آیهٴ 12.

[4]  ـ سورهٴ مائده، آیهٴ 13.

[5]  ـ سورهٴ نساء، آیهٴ 102.

[6]  ـ سورهٴ مائده، آیهٴ 13.