Isra NEWS Agency: A perfect, innocent person like Hussain bin Ali (peace be upon him) is not only free from all restrictions moreover he is free from all ignorance customs and illusory deposits, then he is a model of freedom from scientific ignorance and freedom from practical ignorance, and since freedom is a precious commodity, one cannot pay for its cost by ordinary things....

Isra NEWS Agency: On the occasion of the arrival of the blessed month of Sha'ban and the happy holidays of Sha'baniyah, we are reading again at the message of Grand Ayatollah Javadi Amoli on the occasion of these days;

In his message, by congratulating these joyful days, Grand Ayatollah Javadi Amoli explained some of the Islamic principles that can be construed from the traditions and character of Ahl al-Bayt (peace be upon them), especially the Seyyed al-Shohda. In the following, we draw your attention to this valuable message:

The identity of Humanity without the intuition of the character and traditions of perfect human is difficult.

1) Government and other issues related to it are human sciences, and the research about human sciences is not possible without analyzing the truth of human essence. it is difficult to examine the identity of humanity without the intuition of the character and tradition of a perfect human. One of the best ways for the anthropology is a comprehensive study on the proud history of a humanity, like the life of infallible imam Hazrat Hossein Ibn Ali (peace be upon him). Also, the other way is to know the base elements of religious government. Therefore, it is necessary for the supporters of the religious government to follow the life of that divine politician.

Following the infallible Imam is the source of perfection and the basis for eliminating defects

Second) A perfect human being and an infallible imam, like Sayyid al-Shahada (peace be upon him), is the intermediary and the best example of humanity, who knows better than others how to purify the human intellect and the method of reviving the human soul. Therefore, he has defined the rights of the human society and the obligations. He is fully aware of its rules and regulations through reason and revelation and he is trustworthy in expressing and implementing them. Therefore, following his holiness is the source of perfection and the foundation for removing defects. Therefore, the importance of loving the perfect human being and hating his opponents and enemies would be clear.

The only way to reach the highest points is to obey Allah

Third) perfect infallible human like Hazrat Abi Abdullah (peace be upon him) is on the straight path of Allah, which is knowing him is more precise than the thin hair and obeying him is more difficult than walking on the sharpest razor. Therefore, the mission of the Basij and the representing Basij will be difficult, but it can be completely done by trusting in Allah's infinite grace.

The best guidance to the pure destination should be heard from the mouth of Serat Mostaqim. Because he is the only one who has an indestructible link with the ultimate destination of humanity and only, he is the one who is connected to him as the rescue ship and the bright light to be rescued from the darkness of the physical world.

He is the one who introduced the only way to reach the high goals by following the path of obedience of Allah and declared: If someone wants to reach his goals through sin, he must know that disobedience to Allah will cause him to lose his hope very quickly, and will be caught by what He is afraid of, much faster; من حاول أمراً بمعصیة اللّه كان أفوت لما یرجو و أسرع لمجی‌‌‌ء ما یحذر .[1]

With this enlightening statement of his holiness (peace be upon him) it is clear that the end never justifies the means, but to achieve the right goal, one must use the right path, and the crooked path does not have the power to lead to the supreme goal, and only following Allah's instructions open the way to the best goals.

Liberty from scientific ignorance and liberty from practical ignorance is in the following of infallible Imam

Fourth) A perfect and innocent human being like Hussain bin Ali (peace be upon him) is not only free from all kind of imaginary and ignorant behavior and customs, but he is a model of freedom from scientific ignorance and freedom from practical ignorance, and since freedom is a precious commodity, nothing cannot pay the price for it. It is only the blood that must be shed on this path so that by stepping on it, one can be worthy of freedom.

the Holy Quran says about this, ﴿فلیقاتل فی سبیل الله الذین یشرون الحیوة الدّنیا بالاخرة و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل أو یغلب فسوف نؤتیه أجراً عظیماً﴾؛[2] only the ones can fights in the way of Allah who has sold this world for the hereafter. When such untirable Mujahid entering the battle just has two options, martyrdom or victory. There will never be a third way called submission for him. Because the strategic call of freedom flagg is this; هیهات منّا الذلّه، یأبی الله ذلك و رسوله و المؤمنون و حجور طابت و أنوفٌ حمیةٌ ونفوسٌ اَبیة؛[3] humility is not compatible with the exaltation of the Prophet, Ali, Fatima, Hassan and Hossein (peace be upon them).

The ordinary pious people are indebted to the struggles of Walies of Allah.

Fifth) The perfect infallible human (peace be upon him) is the perfect caliph of Allah because he has not only lead and guide people, but also bestow rewards and blessings to them. Other people will benefit from the wide table of such a perfect human. For example, if the pious people rest under the shadow of heaven and their welfare is ensured by entering heaven, then the main mansions of the heaven is would be achieved by the efforts of perfect human beings who are either the caliphs of Allah or those who follow him.

These two things can be deduced from the Holy Qur'an and the Sunnah of the infallibles (peace be upon them). One is that the pious live in the shade of heaven; ﴿إنّ المتقّین فی ظلالٍ و عیونٍ﴾[4] And the other is that heaven rests under the shadow of the sword of untirable of Mujahid. As the Prophet of Islam (peace be upon him) said: الجنّة تحت ظلال السیوف.[5]

If going to heaven is just possible by sacrifice of the selfless people who sacrificed the unworthy and cheap world for the exquisite hereafter, and if such a heaven is provided in by the jihad of the untirable mujahids, then the average pious and pious people who are blessed in the shadow of heaven are indebted of the struggles of the divine men. Whether their religiosity is dependent on the protection of religious fighters who are stand in the conflicts against the foreigners; this means the middle-class believers in this world and the hereafter are indebted to the enthusiastic efforts of the extra ordinary believers.

Pure monotheism is missing any kind of duality

the sixth) A perfect infallible human being is like Hussain bin Ali (peace be upon him) because he is a pure monotheist and pure monotheism is free from any kind of duality. Therefore, in all his scientific and practical affairs, he is focused on Allah the Almighty. His jihad is like his prayer, is the cause of closeness to Allah, and his struggle is the same as his prayer is the Mi'raj and the source of ascension. Because what was mentioned about the prayer الصلاة قربان كلّ تقّىٍ[6] or what was said الصلاة معراج المؤمن[7] is naming an similar example not determining.

Therefore, all the scientific and practical worship of a perfect human will be his ascension. Therefore, Hossein bin Ali (peace be upon him) like Amir al-Mu'minin (peace be upon him) did not want the government for the sake of the state or for personal welfare, but only to return the forgotten rulings and the lost rights.

There will be no other way to reach the fountain of life, except to pass through the corridor of death

Seventh) A perfect human being like Sayyid al-Shohada (peace be upon him) does all his deeds for the sake of Allah and does not expect any thanks or praise from anyone. ﴿لانرید منكم جزاءً و لاشكوراً﴾.[8] A person whose whole effort is for the face of Allah will be one of the clear examples of the face of Allah. Because he is precious for Allah, and every perfect human being who becomes an example of Allah's face, he is kind of eternal being. he is the complete manifestation of Allah Almighty, who is absolute eternal being and everything is doomed to destruction, except for his face; ﴿كل شی‌‌‌ءٍ هالك إلا وجهه﴾.[9]

From this point of view, the perfect human being is called the Baqiyata-Allah. Because Allah himself grantiid his eternal life, and the group that has a bond with Allah's face, and has tried and continues to strive for His satisfaction, they become the remined اولو بقیة)). Those who deserve to remine and worthy for living forever. There is no other way for living forever unless to become Allah's face, there is no other way than passing through the corridor of death.

The only way to live forever is to die, and the direct way to exist is to annihilate. the word non-existence and the word inexistence, is really mean not seeing oneself and not seeking our satisfaction. It is not truly means to disappear or vanish. Because pure nothingness has never been perfect, mere nothingness will not be the path of improvement. If in Tazi and Persian literature, there is talk of annihilation for living, non-existence for existence, and inexistence for being, this is the meaning of what has been mentioned.

Source: Soroosh-E Hedayat 1\236

Footnote:

[1]Tohaf Al-Uqul 248

[2] Sura Nisa 74

[3] Tohaf Al-Uqul 241

[4] Surat Morsalat 41

[5]Nahj Alfasaha 2\220 

[6] Bihar Al-Anwar 10\99

[7] Bihar Al-Anwar82\248 

[8] Sura Insan 9

[9] Sura Qasas 88

هویت انسان بدون شهود سیرت و سنّتِ انسانِ كاملْ صَعْب است

یکم) حكومت و سایر مسائل وابسته به آن از علوم انسانی است و تحقیقِ علوم انسانی بدون تحلیلِ حقیقتِ انسانْ میسور نیست، و بررسی هویت انسان بدون شهود سیرت و سنّتِ انسانِ كاملْ صَعْب است و تأمّل تامّ در تاریخ پرافتخار انسان گاهی چونان امام معصوم حضرت حسین بن‌‌‌علی (علیهماالسلام) بهترین راه برای انسان شناسی از یك سو و معرفت عناصر محوری حكومت دینی از سوی دیگر است. لذا بر حامیان حكومت دینی لازم است كه حیات آن سیاستمدار الاهی را الگو قرار دهند.

تأسّی به امام معصوم مایهٴ جذب كمال و پایهٴ رفع نقص است

دوم) انسان كامل و امام معصوم همانند سید الشهداء (علیه‌‌‌السلام) واسطة العقد و بیت الغزل سلسلهٴ انسانیت است كه كیفیت تذكیهٴ عقلِ بشر و نحوهٴ تزكیه روح انسان و روش تضحیهٴ نفس آدمی را بهتر از دیگران آگاه است. لذا مقدار حق جامعهٴ بشری و اندازهٴ تكلیف او را تفكیك كرده، همهٴ اصول و احكام آن را از رهگذر عقل و نقل مستحضر و در ابلاغ و اجرای آن امین است. بنابراین، تأسّی به آن حضرت مایهٴ جذب كمال و پایهٴ رفع نقص است. از این‌‌‌جا اهمیتِ تولّی انسانِ كامل معصوم و تبرّی از مخالفان و محاربان وی معلوم خواهد شد.

تنها راه رسیدن به هدف والا، پیمودن راه اطاعت خداست

سوم) انسان كامل معصوم همچون حضرت ابی عبدالله (علیه‌‌‌السلام) در حدّ خود صراط مستقیم الاهی است كه شناخت واقعی آن امام همام از دیدن موی باریك دقیق‌‌‌تر و اطاعت حقیقی وی از سلوك بر لبهٴ تیز تیغ دشوارتر است. لذا رسالت مقاومت بسیج و سفارت بسیج نستوه صَعْب، بلكه مستصعب خواهد بود، لیكن با اعتماد بر فیض بیكران الاهی كاملاً قابل حل است.

بهترین راهنمایی به مقصد ناب را باید از زبان صراط مستقیم شنید. زیرا تنها اوست كه با مقصود نهایی پیوند زوال ناپذیر دارد و فقط اوست كه ارتباط با او سفینه نجات از تیه و مصباح پرفروغ صحنهٴ تاریك طبیعت است.

آن حضرت تنها راه رسیدن به هدف والا را پیمودن راه اطاعت خدا معرفی كرد و اعلام داشت: اگر كسی بخواهد از راه گناه به مقصود برسد، باید بداند كه عصیان خداوند سبب می‌‌‌شود او بسیار سریع تكیه‌‌‌گاه امید خود را از دست بدهد و آن چه از او هراسناك است، زودتر گرفتار آن گردد؛ من حاول أمراً بمعصیة اللّه كان أفوت لما یرجو و أسرع لمجی‌‌‌ء ما یحذر .[1]

با این بیان نورانی آن حضرت (علیه‌‌‌السلام) معلوم می‌‌‌شود كه هرگز هدف وسیله را توجیه نمی‌‌‌كند، بلكه برای نیل به هدف صحیح، باید از راه درست استفاده نمود، و كژ راهه توان هدایت به هدف سامی را ندارد، و فقط اطاعت خدا در اوامر و نواهی مشتاقانه راه‌‌‌گشای مقصود برین است.

حریت از جهل علمی و آزادگی از جهالت عملی در تأسی از امام معصوم(ع)

چهارم) انسان كامل معصوم چونان حسین بن علی (علیهماالسلام) نه تنها از هر بندی آزاد و از هر رسم جاهلی و رسوب وهمی رهاست، بلكه الگوی حریت از جهل علمی و آزادگی از جهالت عملی است و چون آزادی كالای گرانبهاست، هر چیزی نمی‌‌‌تواند هزینهٴ آن گردد. تنها سر است كه در این مسیر باید قدم شود تا با پا نهادن بر آن بتوان لایق حریت شد.

قرآن كریم در این‌‌‌باره چنین می‌‌‌فرماید: ﴿فلیقاتل فی سبیل الله الذین یشرون الحیوة الدّنیا بالاخرة و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل أو یغلب فسوف نؤتیه أجراً عظیماً﴾؛[2] یعنی كسی در راه خدا نبرد می‌‌‌كند كه دنیا را به آخرت فروخته باشد. چنین مجاهد نستوهی هنگام ورود به صحنهٴ پیكار، بیش از دو راه ندارد، یا شهادت یا پیروزی. هرگز راه سومی به نام تسلیم برای او مطرح نخواهد بود. زیرا ندای راهبردی پرچمداری آزادی این است؛ هیهات منّا الذلّه، یأبی الله ذلك و رسوله و المؤمنون و حجور طابت و أنوفٌ حمیةٌ ونفوسٌ اَبیة؛[3] یعنی فرومایگی با فرازمندی آزادمنشان نبوی و علوی و فاطمی و حسنی و حسینی (علیهم‌‌‌السلام) سازگار نیست.

متقیان و پرهیزكارانِ عادی، مرهون مبارزات رادمردان الاهی‌‌‌اند

پنجم) انسان كاملِ معصوم (علیه‌‌‌السلام) از آن جهت كه خلیفهٴ تامّ خداست، نسبت به سایر مردم سمت تدبیر و ارشاد، بلكه اِنعام و افاضه دارد، و افراد دیگر در كنار مائدهٴ گستردهٴ چنین انسان كاملی بهره‌‌‌مند خواهند بود. مثلاً اگر پرهیزكاران در سایهٴ بهشت می‌‌‌آرمند و رفاه آنان با ورود به بهشت تأمین می‌‌‌گردد، اصل بهشت در سایهٴ مجاهدت‌‌‌های انسان‌‌‌های متكاملی كه یا خلیفهٴ خدایند یا مقتدیان به وی هستند، حاصل می‌‌‌شود.

این دو مطلب را می‌‌‌توان از قرآن كریم و سنّت معصومان (علیهم‌‌‌السلام) استنباط نمود. یكی آن كه پرهیزكاران در ظلّ بهشت به سر می‌‌‌برند؛ ﴿إنّ المتقّین فی ظلالٍ و عیونٍ﴾[4] و دیگری آن كه بهشت در ظلّ شمشیر مجاهد نستوه آرمیده است. چنان‌‌‌كه پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: الجنّة تحت ظلال السیوف.[5]

اگر بهشت رفتن رهین فداكاری ایثارگرانی است كه دنیای خسیس و رخیص را فدای آخرت نفیس كردند، و اگر چنین بهشتی در سایهٴ جهادِ مجاهدانِ نستوه تأمین می‌‌‌شود، پس متقیانِ متوسط و پرهیزكارانِ عادی كه در سایهٴ بهشت متنعم‌‌‌اند، مرهون مبارزات رادمردان الاهی‌‌‌اند. چه این‌‌‌كه دینداری آنان نیز در دنیا در گرو مرزداری پیكارجویان دینی و نام‌‌‌آوران صحنهٴ ستیز با بیگانه است؛ یعنی اوساط از مؤمنان در دنیا و آخرت، مرهونِ كوشش مشتاقانهٴ اَوحدی از اهل ایمان‌‌‌اند.

توحید خالص از لوث هر گونه دوگانگی منزّه است

ششم. انسان كامل معصوم همانند حسین بن علی (علیهماالسلام) چون مُوَحّدِ ناب است و توحید خالص از لوث هر گونه دوگانگی منزّه است. لذا در تمام شئون علمی و عملی خود متوجه خدای سبحان بوده، جهاد او مانند نماز وی، قربان و عامل تقرّب است و مبارزه وی همسان نماز او معراج و مایهٴ عروج است. زیرا آن چه دربارهٴ نماز وارد شده كه الصلاة قربان كلّ تقّىٍ[6] یا چنین گفته شد: الصلاة معراج المؤمن[7] صبغهٴ تمثیل دارد، نه تعیین.

بنابراین، تمام عبادت‌‌‌های علمی و عملی انسان كامل، معراج وی خواهد بود. لذا حسین بن‌‌‌علی (علیه‌‌‌السلام) چونان امیرالمؤمنین (علیه‌‌‌السلام) حكومت را نه برای جاه و نه به منظور رفاه شخصی نمی‌‌‌خواستند، بلكه فقط برای برگرداندن احكام فراموش شده و حقوق از دست رفته می‌‌‌طلبیدند.

برای رسیدن به چشمهٴ بقا، جز عبور از دالان فنا مسیر دیگری نخواهد بود

هفتم. انسان كامل مانند سیدالشهداء (علیه‌‌‌السلام) تمام كارهای خود را برای وجه الله انجام می‌‌‌دهد و هیچ سپاس و ثنایی از كسی توقع ندارد؛ ﴿لانرید منكم جزاءً و لاشكوراً﴾.[8] كسی كه تمام همّت او وجه الله باشد، از مصادیق بارز وجه الله خواهد بود. زیرا وجیه نزد خداست، و هر انسان كاملی كه مصداق وجه الله شد، سهمی از بقا داشته، مظهر تام خدای سبحان است كه باقی مطلق است و همه چیز محكوم هلاكند، مگر وجه او؛ ﴿كل شی‌‌‌ءٍ هالك إلا وجهه﴾.[9]

از این منظر انسان كامل را بقیة اللّه گویند. زیرا سند دوام او را خدای باقی امضا فرموده است و گروهی كه پیوندی با وجه خدا داشته، در راستای رضای او كوشش نموده و سعی می‌‌‌كنند، اولو بقیةاند؛ یعنی صاحبان بقا و لائقان دوام. برای نیل به وجه اللهی جز گذر از وجاهت خلقی راه دیگر نیست، برای رسیدن به چشمهٴ بقا، جز عبور از دالان فنا مسیر دیگری نخواهد بود.

تنها راه هستی، نیستی است و راه مستقیم وجود، معدوم شدن است، آن چه در واژهٴ عدم و لغت نیستی تعبیه شده، همانا ندیدن خود و نخواستن رضای خویش است، نه نبودن و از بین رفتن واقعی. زیرا هرگز عدم محض، كمال نبوده، نیستی صرف مسیر ارتقا نخواهد بود. اگر در ادبیات تازی و فارسی سخن از فنا برای بقا و نیستی برای هستی و عدم برای وجود مطرح می‌‌‌شود، مقصود همین است كه اكنون به اشارت رفت.

--------------------------------------

منبع: کتاب سروش هدایت معظم له، ج1ص236

پاورقی......................

[1]  ـ تحف العقول، ص 248، كلمات قصار حضرت حسین بن علی (علیهماالسلام).

[2]  ـ سورهٴ نساء، آیهٴ 74.

[3]  ـ تحف العقول، ص 241، نامه امام حسین(علیه‏السلام) به اهل كوفه.

[4]  ـ سورهٴ مرسلات، آیهٴ 41.

[5]  ـ نهج‏الفصاحة، ج 2، ص 220.

[6]  ـ بحار، ج 10، ص 99.

[7]  ـ همان، ج 82، ص 248.

[8]  ـ سورهٴ انسان، آیهٴ 9.

[9]  ـ سورهٴ قصص، آیهٴ 88.