21 05 2018 295584 شناسه:
image
آیت الله العظمی جوادی آملی تبیین فرمودند:

قرآن، عهدنامهٴ الهی بر خلق/ ویژگی ممتاز تلاوت قرآن در ماه رمضان

پایگاه اطلاع رسانی اسرا: اين كتاب نظير ديگر كتب نيست كه اگر كسي معنايش را نداند، نخواند؛ بلكه خواندنش ثواب و بركت دارد. پس بايد تلاش كرد تا معنايش را ياد گرفته به معارفش برسد. اين كتابي نيست كه كسي بتواند مانند آن سخن بگويد.

پایگاه اطلاع رسانی اسراء:  حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی صاحب تفسیر گرانقدر تسنیم با استناد به فرمایش نورانی امام صادق(ع)، قرآن را عهدنامهٴ الهي بر خلق خدا معرفی کردند و در بخشی از کتاب حکمت عبادات خود مرقوم داشتند: امام صادق (عليه‏ السلام) فرمودند: «القرآن عهد الله إلي خلقه فقد ينبغى للمرء المسلم أن ينظر فى عهده وأن يقرء منه فى كل يومٍ خمسين آيه» قرآن عهدنامهٴ الهي بر خلق خداست، شايسته است كه انسان به عهدنامهٴ خدا نگاه كند و شبانه ‏روز ـ لااقل ـ پنجاه آيه بخواند. چون امام صادق (عليه‏ السلام) فرمود: «النظر فى المصحف عبادة» نگاه به كلمات قرآن عبادت است.

معظم له در ادامه به خصوصیت ویژه تلاوت قرآن در ماه نزول این کتاب آسمانی پرداختند و خاطر نشان کردند: تلاوت قرآن هميشه مستحب است ولي در ماه مبارك رمضان از ويژگي ديگري برخوردار است؛ پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: «من قرأ فى شهر رمضان آيةً من كتاب الله عز وجل كان كمن ختم القرآن فى غيره من الشهور» عظمت ماه رمضان به اين است كه اين ماه ظرف نزول قرآن قرار گرفته، حضرت مي‏ فرمايد: تلاوت يك آيه از قرآن در اين ماه برابري مي ‏كند با تلاوت همهٴ قرآن در ساير ماه ها.

معظم له ادامه دادند: اين كتاب نظير ديگر كتب نيست كه اگر كسي معنايش را نداند، نخواند؛ بلكه خواندنش ثواب و بركت دارد. پس بايد تلاش كرد تا معنايش را ياد گرفته به معارفش برسد. اين كتابي نيست كه كسي بتواند مانند آن سخن بگويد. نهج ‏البلاغه در فصاحت، شهرهٴ آفاق است ولي اگر جملهٴ قرآني در خلال آن خطبه ‏هاي بلند علي‏ بن ابي‏طالب (سلام‏ الله عليهما) قرار گيرد، درخشش خاصي دارد و كلمات آن حضرت را نمي‏ شود در كنار قرآن كريم قرار داد. نيز اگر در ميان خطبه ‏هاي حضرت رسول جمله ‏اي قرآني باشد، پيداست و مي ‏تابد. پس قرآن را با كلمات حضرت رسول (صلي الله عليه و آله و سلم) هم نمي‏ شود سنجيد.

ایشان با تاکید بر ارتباط هر چه بیشتر آحاد جامعه با قران کریم، توصیه کردند: قرآن طناب و ريسمان الهي معرفي شده است. «واعتصموا بحبل الله جميعاً» همه به حبل الهي، كه دين خدا و كلام خداست، تمسك كنيد كه اين طناب به سقفي محكم و زوال‏ ناپذير مرتبط است. اين طناب را بگيريد و به آن اعتصام كنيد و از چاه، بالا بياييد. چون طناب قرآن يك طرفش به دست انسانها و طرف ديگرش به دست خداست. انسان هر چه در قرآن كنجكاوي بيشتري كند و دربارهٴ آيات آن بحث كند تا بفهمد، جا دارد تا به مقام «لقاء الله» برسد. اين مقامي پيمودني است و اعتصام به حبل الهي شكست ‏ناپذير و ناگسستني است؛ چون «لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه» هرگز از پيش و پس، چيزي اين كتاب را باطل نمي‏ كند. پيداست كه آنگاه انسان به حكمت قرآن و حكمت تلاوت رسيده كه ببيند آن طرف طناب به دست كيست. لذا فرمودند: شبانه ‏روز پنجاه آيه از قرآن كريم بخوانيد، كه با عهد الله در تماس باشيد. براي اينكه روشن شود اين قرآن طنابي است كه يك طرفش به دست انسان و طرف ديگر آن به دست خداست.

------------------------------------------------

برگرفته ازکتاب حکمت عبادات،حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی


دیدگاه شما درباره این مطلب
افزودن نظرات