مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
آیت الله العظمی جوادی آملی:
خدای سبحان ما را به منزله یک #معدن آفرید نه یک بستر خاکی و کویری؛ فرمود انسان سطح زمین نیست، انسان معدن است: «اَلّناسُ معادِنُ کَمَعادِنِ الَّذهَبِ وَ الْفِضَّةِ»[1] بستر انسان، ظاهر انسان، خلق و خوی انسان یک امر روشنی است؛ امّا در درون او چه چیز نهادینه شده است و کدام گوهر دفن شده است این را نه خود می‌داند نه دیگری می بیند. انبیاء که معدن شناسان انسانی اند [و] برای کندوکاو مأمور شدند، اینها را خدای سبحان فرستاد تا درونِ درون را بشکافند، به ما نشان دهند که شما گوهری در درون خود نهادینه شده دارید، این گوهر را بشناسید، از این گوهر مبانی را استخراج کنید و از آن مبانی مواد را. این اوّلین خطبه نهج البلاغه که وجود مبارک امیر کلام علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) فرمود انبیا آمدند: «وَ یُثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»، یعنی این.
انسان قدرت پرکشیدن دارد، پر و بالی دارد، می تواند به سپهر سفر کند و آن اوج سپهر را از نزدیک ارزیابی کند. این کار را انبیاء به انسان آموختند و به او پر و بال دادند تا او بتواند پرواز کند، این کار را می گویند #اندیشوری، #پژوهشگری و تحقیق؛ یعنی انسان هم قدرت پرکشیدن تا #سپهر_معرفت را دارد، هم قدرت غوّاصی تا عمق دریا را؛ یکی را حکمت و کلام به عهده می‌گیرد دیگری را عرفان. انسان یا در درونِ درون خود فرو می رود می شود #عارف؛ یا در برون و برون پر می کشد می‌شود #حکیم و متکلم، یا جامع بین مشهود و معقول است مانند عارفان کُمّل، یا جامع کلّ است مانند انبیاء و اولیاء.
وجود مبارک ابی عبدالله آن قدر مردم را [گرفتار] شستشوی مغزی دید، فرمود که نه گذاشتند شما چیزی بفهمید نه نان حلالی به شما دادند ـ بالأخره انسان یا باید #اهل_گوش باشد، یا #اهل_دل: ﴿لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِیدٌ﴾[2] ـ فرمود نه خود می فهمید، نه حرف های من در شما اثر می کند؛ خود نمی فهمید چون با شستشوی مغزی روبرو هستید، حرف من در شما اثر نمی کند برای اینکه مال حرام شکم شما را پُر کرده است، کسی که حرام خورد آن مالِ حرام می شود اندیشه. اگر گفتند «ای برادر تو همان اندیشه ای» همان طوری که روح جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء است، اندیشه این چنین است، اخلاق این چنین است؛ این غذا به صورت #اندیشه در می آید، این غذا به صورت #اخلاق در می آید، هیچ توقع نداشته باشید که غذای حرام به صورت اندیشه ناب در بیاید [و] این بشود حوزوی خوب یا بشود دانشگاهی خوب، #اندیشه_پاک از غذای پاک است!
وجود مبارک امام صادق فرمود: کسب حرام «یَبینُ فِی الذُّرِیَّةِ»[3] در اعقاب اثر می گذارد، چه رسد به انسان [خورنده حرام]. وجود مبارک ابی عبدالله فرمود: غذای حرام نمی گذارد شما حرف امام زمانتان را بشنوید ـ وجود مبارک ابی عبدالله امام آن زمان بود! هر کدام از این دوازده امام در عصر خود امام آن زمان بودند، الآن وجود مبارک امام دوازدهم (ارواحنا فداه) ولی ماست ـ وجود مبارک ابی عبدالله فرمود: #غذای_حرام در شما اثر کرده که حرف من در شما اثر نمی کند.
[1]. کافی، ج 8، ص 177.
[2]. سوره ق، آیه 37.
[3]. کافی، ج 5، ص 125.
#تدفین_پیکرهای_مقدس_شهیدان_کربلا
#اهل_گوش_و_اهل_دل
#اندیشه_سپهری
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
:books: سخنرانی محرم
تاریخ: 1384/11/13
