مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در سخنانی با اشاره به سنت دائم الذکر بودن پیامبر(ص) بیان داشتند: شما در ادعیه وجود مبارك پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می بینید که حضرت به بعضی از دعاها بیش از دعاهای دیگر توجه داشت؛ یكی از آن دعاها، دعای «إلهی لا تَكلنی إلی نفسی طرفة عین» بود كه این را زیاد می‌گفت، عرض می‌كرد خدایا یك چشم به هم زدن، مرا به حال خود وا مگذار، دعای دیگر این بود «یا مقلّب القلوب ثبّت قلبی علی دینك»؛ خدایا دل‌ها به دست توست، یك لحظه دلم را از خودت بازمدار. این‌طور نبود كه این دعاها مخصوص نماز و تعقیبات نماز باشد، حضرت این دعاها را مكرّر می‌گفت.
ایشان ادامه دادند: زبانی كه به نام ذات اقدس الهی تَر باشد، می‌شود دائم‌الذّكر. ذیل آیه ﴿صَلاَتِهِمْ دَائِمُونَ﴾ فرمود كسانی كه دائم‌الذّكرند، دائم‌الصلاة‌اند، چون قرآن، نماز را ذكر خدا دانست ﴿أَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِی﴾ این‌چنین نیست كه ﴿صَلاَتِهِمْ دَائِمُونَ﴾ این باشد که دائماً مشغول نماز هستند بلکه معنای آن این است که دائماً مشغول یاد حقّ‌اند.
معظم له خاطرنشان کردند: وجود مبارك حضرت رسول(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) این جمله‌ها را زیاد می‌گفت: خدایا لحظه‌ای مرا به حال خود من وامگذار و ای مقّلب‌القلوب! دلِ ما را در دین تثبیت كن. خدای مقلّب‌القلوب نیز به وجود مبارك حضرت رسول(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرماید: از تو برنمی‌آمد و برنمی‌آید كه دل‌ها را با هم هماهنگ كنی به گونه ای که اختلافی كه با یكدیگر داشتند به اتحاد برگردد.
آیت الله العظمی جوادی آملی تصریح داشتند: اُلفت غیر از اتحاد است، اتحاد؛ یعنی همه افراد واحد باشند، چه مشئوم، چه مذموم، چه محمود؛ اما اُلفت یك اتحاد محمود و ممدوح است كه افراد به یكدیگر گرایش خاص داشته باشند، صِرف اینكه همه یك حرف می‌زنند نیست، بلکه اتحاد داشته باشند، اتحاد محمود و ممدوح وبه یكدیگر علاقه‌مند باشند، اولا دیگر آن جنگ و خونریزی و امثال ذلك رخت برمی‌بندد، ثانیا همه‌شان حالا كه متّحدند مسیرشان، جهتشان، مقصد و مقصودشان تقویت توحید باشد. این دو مشكل در جاهلیت بود: یكی اینكه اینها با توحید مخالف بودند، یكی اینكه با یكدیگر مخالف بودند؛ با یكدیگر مخالف بودند و مشغول خونریزی بودند، دوم اینکه با توحید مخالف بودند و مشغول بت‌تراشی، بت‌فروشی و بت‌پرستی بودند، فرمود ما هر دو را در سایه نورانیت قرآن برطرف كردیم. این معجزه نظیر شقّ‌القمر نیست كه «قضیة فی واقعة» باشد معجزه روز است آنها گوش فرا دادند و به هر دو فیض رسیدند ما هم اگر واقعاً گوش فرا بدهیم به هر دو فیض می‌رسیم كه امیدواریم ذات اقدس الهی این توفیق را به همه ما عطا كند.
