به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: همزمان با ایام ماه مبارک رمضان، مراسم سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء و مسئول حوزه علمیه امام حسن عسکری علیه السلام، هر روز بعد از اقامه فریضه مغرب و عشاء با موضوع « تفسیر سوره مبارکه حمد در شعاع تفسیر تسنیم » در مسجد هدایت شهرستان آمل برگزار می گردد.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی در ششمین جلسه از این سلسله جلسات بیان داشت: این توفیقی است که خداوند تجربه انس و الفت با این ماه را به ما عطا کرده است، چراکه این ماه با صیام و با لیالی اش، با قرآن و استماع آیات الهی اش و دیگر جنبههایی که در این ماه وجود دارد، ما را به خدا نزدیک میکند؛ نزدیکی به ساحت پروردگاری از راه مظاهرش میگذرد و هیچ مظهری به روشنی و وضوح ماه رمضان نیست.
وی ادامه داد: خدای عالم، این ماه را سراسر نور، روشنایی و تجلی خود قرار داده است و این همه نیایشها، مناجاتها، أدعیه و راز و نیازی که بندگان توفیق دارند در این ماه انجام دهند، خصوصاً استغفار و طلب آمرزش و خواستن مغفرت الهی، همه اینها راه تقرب به پروردگار را برای ما فراهم میکند. این در حالی است که اشتغالات به امور دنیایی، انسان را از خدا و جلوههای رحمت الهی دور میکند.
مسئول حوزه علمیه امام حسن عسکری علیه السلام، نورانیت و معنویت را موهبت الهی دانست و اذعان داشت: نورانیت، هدایت و معنویت، امور زمینی نیست، اینها از راه تحصیل در دانشگاه و حوزه به دست نمی آید، اینها موهبت الهی است. ما تنها با زمینهچینی و مقدمهسازی که انجام می دهیم، راه را برای تحصیل این مواهب فراهم میکنیم. خدا به عنوان نمونه میفرماید که روزه را بندگان میگیرند؛ ولی تقوا عطا کردنی است، یعنی تقوا را در درون باطن روزه از جایگاه خدا باید گرفت، به عبارت دیگر کسی فکر نکند که حالا اگر روزه گرفت یا مثلاً در شبهای ماه رمضان با قرآن حشر و نشر داشت، خود اینها مستقیماً و بدون عنایت الهی چیزی را به انسان عطا میکنند؛ انسان با روزه گرفتن زمینه را برای قابلیت و استعداد در خود فراهم میکند.
ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با اشاره به آیات قرآن کریم، خاطرنشان کرد: یکی از بهترین، بلکه سرآمد نعمتها، نعمت یقین است، از نعمت یقین بالاتر ما چه داریم؟ آن کسی که به یقین برسد، خود یقین زمینه همه کارهای و حرکتها را در درون انسان فراهم میکند. یقین بزرگترین سرمایهای است که برای انسان شکل میگیرد. اما این یقین از کجا میآید؟ فرمود: ﴿وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّی یأْتِیكَ الْیقِینُ﴾؛ یعنی شما عبادت و بندگی را به لحاظ فراهم آوردن استعدادها و امکانیات درونی تهیه کنید، البته خدای عالم یقین را عطا میکند! پس ما نباید فکر کنیم که یقین، اخلاق، معنویت، هدایت و روحانیت مانند متاع دنیا هستند، که انسان میتواند اینها را به صرف تلاش و کوشش به دست بیاورد بلکه اینها در سایه ارتباط با قرآن و اهل بیت(ع) و نورانیت آنها برای انسان فراهم میشود.
وی تصریح داشت : بنابراین ما باید بین متاع و کالای دنیایی با آنچه که موهبت الهی است، فرق بگذاریم. آن که انسان در درون خود یک نورانیتی احساس کند که از بدیها و زشتیها و قبایح ذاتاً فاصله بگیرد، از دروغ بدش بیاید و متنفّر باشد، از دزدی و خیانت و تعدّی به اموال و حقوق دیگران نفرت داشته باشد، از درون او این نفرت نسبت به بدیها بجوشد و دوستی نسبت به خیر و عمل صالح در درونش شوق و اشتیاق ایجاد کند، این میشود نورانیت الهی، «الْعِلْمُ نُورٌ یقْذِفُهُ اللَّهُ فِی قَلْبِ مَنْ یشَاء».