مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
پایگاه اطلاع رسانی اسراءـ سرویس دین و اندیشه؛ در ادامه سلسه مباحث تفسیر نهضت عاشورای حسینی، به دیگر ویژگی مهم این قیام همیشه جاوید که به تعبیر عالمانه علامه جوادی آملی تنها هدف آن حضرت را "احیای دین"بود می پردازیم.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی احیای دین را تنها هدف اباعبدالله الحسین از نهضت عاشورا دانسته و مرقوم داشتند: از نامه ها و خطابه های سالار شهیدان به دست می آید كه تنها هدف آن حضرت (علیه السلام)، احیای دین بود و تنها راه احیای دین نیز تأسیس نظام اسلامی در جامعه است و یگانه راه تأسیس نظام اسلامی نیز نثار و ایثار جان و مال است و تنها گروهی كه آن هدف و این راه و این كولباره و مهمّات جهادی را می پذیرند، مردان الهی اند كه خداوند از آنان چنین یاد فرمود: ﴿من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلا ً﴾[1].
ایشان در تبیین علت این اقدام توسط آن امام شهید مرقوم داشتند: چون امام حسین (علیه السلام) دین ممثَّل و عینیت دین بودند، می خواستند كه اسلام با همین ویژگی خود در جامعه عینیت پیدا كند؛ لیكن عینیت یافتن دین در نشأهٴ طبیعت با تزاحم همراه است؛ زیرا ممكن نیست چیزی در عالم طبیعت یافت شود و از گزند مزاحمت مصون بماند. البته اگر آن شی ء حق بود، می ماند و مزاحم آن خودش آسیب می بیند، بی آن كه به حق آسیبی برساند.
لذا انسان حق مداری كه برای صیانت دین الهی، نستوهانه جهاد می كند هرگز شكست ندارد؛ زیرا وی بیش از دو راه در پیش رو ندارد كه هر دو از نظر دانش، حق است و از نظر گرایش، خیر و زیبا: یكی شهادت و دیگری پیروزی است كه از آن ها به ﴿احدی الحسنیین﴾[2]، یاد می شود؛ امّا شخص باطلْ طلبی كه برای حق زدایی می كوشد، هرگز پیروز نخواهد شد؛ زیرا او بیش از دو راه در پیش رو ندارد كه هر دو از نظر آگاهی عقل باطل است و از نظر گواهی دل شرّ و زشت: یكی تعذیب الهی بدون واسطه و دیگری تعذیب به واسطه رزمندگان اسلام است: ﴿قاتلوهم یعذّبهم الله بأیدیكم و یخزهم﴾[3].
لقمه حرام مانع تابش کلام امام/ غذای حرام با اندیشهٴ صحیح قابل جمع نیست
معظم له در ادامه به اثرات سوء لقمه و غذای حرام اشاره کرده و آورده اند: حسین بن علی (علیه السلام) در شرایطی قیام كردند كه در اثر طغیان حاكمان ستم و جهل علمی و جهالت عملی تودهٴ مردم، قسمت مهم خاورمیانه مبتلا به انحراف عقیده و سوءخلق و رفتار تبهكارانه بود و محرومیت از تبلیغ صالحان و نفوذ طالحان ددمنش، منشأ همهٴ این تباهی ها شد. حضرت سید الشهداء در روز عاشورا فرمودند: سرّ این كه نصایح من در شما اثر نمی كند و رهنمود مرا نمی پذیرید، این است كه شكم های شما با حرام پر شده است؛ «ملئت بطونكم من الحرام»[4] و حرام ممكن نیست با حلال هماهنگ شود و غذای حرام ممكن نیست با اندیشهٴ صحیح جمع شود.
از این رو، ذات مقدّس سالار شهیدان فرمودند: با این كه من حجّت خدایم و كلام حق از درون من می جوشد و اگر كسی مستعد دریافت سخن رسا باشد، یقیناً متأثر می شود، امّا شما ای طاغیان اموی و مروانی، توان پذیرش پیشنهاد صحیح را از دست داده اید؛ زیرا اندیشه، نه خودجوش است و نه از جای دیگر پر می كشد؛ بلكه اندیشه محصول همان غذاهای چندین سالهٴ قبل است كه راه افتاده و اكنون علم و فهم شده است؛ چنان كه انگیزه نیز چنین است.
-------------------------------
منبع: کتاب شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، اثر معظم له
[1] . سورهٴ احزاب، آیهٴ 23.
[2] . سورهٴ توبه، آیهٴ 52.
[3] . سورهٴ توبه، آیهٴ 14.
[4] . بحارالأنوار، ج 45، ص 8.
