به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاعرساني اسراء: در سالروز میلاد باسعادت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام، مراسم عمامه گذاری جمعی از طلاب به دست مبارک حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی برگزار شد. در اين مراسم معظمله پس از تبريك ميلاد سيد اولياء و اوصياي الهي به عموم علاقهمندان قرآن و عترت، به مسئله ميلاد معصوم و تشابه آن با نزول قرآن و لزوم اعتصام به آنها اشاره كردند و اظهار داشتند:
مستحضريد روزي كه معصوم به دنيا ميآيد به منزله نزول قرآن كريم است و قرآن كريم تنزّليافته است همانطوري كه طناب را از بالا آويخته ميكنند نه انداخته، قرآن آويخته است نه انداخته؛ خدا باران را به زمين نازل ميكند و به زمين مياندازد؛ ولي قرآن نزولش به اين است كه به زمين آويخته بشود نه انداخته. امام که به دنيا ميآيد به زمين آويخته ميشود اينها حبل الله المتين هستند. تمسّك به حبل خدا يعني چه؟ اگر طنابي كه به جاي بلندي بسته است را انسان بگيرد از سقوط نجات پيدا كند و اگر توفيقي داشته باشد اين را بگيرد و بالا برود صعود ميكند.
ایشان ادامه دادند: به ما گفتند همانطوري كه به قرآن اعتصام ميكنيد بياييد فرزندان ما بشويد، اين بيان نوراني رسول خدا(ص) كه فرمود من و عليبنابيطالب شما را به عنوان فرزندي قبول داريم بياييد فرزندان ما بشويد، ناظر به اين مطلب است.
معظمله در ادامه به ضرورت دوري جستن از بازيهاي دنیوی و امثال آن اشاره كرده و بيان داشتند: از بازيهاي سياسي و اجتماعي و تجاري و امثال ذلك دوري كنيم؛ «لَعْب» يعني بازي كه به معني لعاب دهن است كه هيچ انساني با لعاب دهن سير نميشود ،انسان با بازي خسته ميشود. اينكه فرمود بياييد فرزند ما بشويد يعني چه؟ يعني ما تربيت شما را قبول ميكنيم. حضرت فرمود بعضي از دلهاي خالي است چيزي در آن نيست، يك عده راه كج رفتند هم راه ديگران را بستند هم راه ديگران را كج كردند اين دل پُر از بيماريها و امراض است. حضرت امير(ع) به كميل فرمود دلهاي شما ظرف خالي است مواظب باش در اين ظرف جز معارف الهي چيزي قرار ندهي بهترين دل، دلي است كه ظرفيتش بيشترش باشد و مظروف ارزندهتري تهيه كند.
ايشان در ادامه اذعان داشتند: يك بيان ديگري حضرت امير(ع) دارد كه فرمود پَستترين علم آن است كه انسان سخنراني كند، حرف بزند، منبر برود، كتاب بنويسد همين، يا مينويسد يا ميگويد، اين پَستترين علم است اما بالاترين علم آن است كه در هويّت خود انسان ظهور كند، برخي از علماي ما كار يك امامزاده را ميكردند چون هر چه ميگفتند را عمل ميكردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی تصریح داشتند: حضرت امیر علیه السلام در بيان ديگري فرمود ارزش هر كسي به هنر اوست اينکه چطور بتواند هويّت خودش را به فرشتگي تبديل كند و جامعه را فرشته كند. چرا امام هر كاري ميكند حجّت است؟ فعل امام، سكوت امام، كتابت امام همه حجّت است. در زيارت آلياسين بر تك تك حالات امام سلام ميكنيم اين براي چيست؟ برای همین معارفی است که آنها به ما منتقل می کنند. حضرت امير فرمود اگر كسي هنرمند شد ارزش او در همين هنرش است معلوم ميشود كه حرف نزدن آنها هم حساب و كتابي دارد.
آيت الله العظمي جوادي آملي با اشاره به حديث نبوي(ص) به مسئله استغفار و خوشبو شدن انسان با آن اشاره كردند و اظهار داشتند: پيامبر فرمود: «تعطّروا بالاستغفار لا تفضحنّكم روائح الذنوب» خودتان را با استغفار معطّر كنيد چرا آن آهو بتواند خود را معطّر کند و ما خودمان را معطّر نكنيم چرا او بتواند علف را خوشبو كند و ما خودمان را معطّر نكنيم.