مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
پايگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات در خصوص عظمت ماه مبارك رمضان اظهار داشتند: تا انسان مقدماتي را طي نكند، نمي تواند به عظمت ماه مبارك رمضان راه يابد. شهر رمضان در حقيقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسيده، بلكه روزه اي در سطح طبيعت گرفته است، پاداشي هم كه به او مي رسد در همان سطح خواهد بود. فرمود: ماه خدا همراه با بركت، رحمت و مغفرت به شما روي كرده است: «بالبرَكَة والرّحْمة والمغْفرة» مواظب باشيد به استقبالش برويد و آماده باشيد تا آن را درست درك كنيد.
ایشان ماه رمضان را ماه بركت، رحمت و مغفرت دانستند و اذعان داشتند: «بركت» خير مستدام و ماندني است. اين ماه همراه با بركت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نيست؛ آن درجات عاليه را هم خداي سبحان رحمت مي نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إنّ رحمت الله قريب من المحسنين﴾[1]. تحصيل اين نوع رحمت، در ماه مبارك رمضان آسان است.
معظم له با تاکيد بر تخلّق به اخلاق الهي در ماه مبارک رمضان ابراز داشتند: فرمود: «هو شهرٌ دُعيتم فيه إلي ضيافة الله» در اين ماه شما مهمان خدا هستيد. ميهمان بايد كاري كند كه صاحبخانه مي كند. روزه دار، ميهمان خدايي است كه «يُطعِمُ ولا يُطعَم»[2] اطعام مي كند ولي خود اطعام نمي شود؛ پس او هم مي تواند «يُطعِمُ ولا يُطعَم» باشد. اگر خداي سبحان مي بخشد و نمي گيرد، انسان هم بايستي در اين ماه خويي پيدا كند كه ببخشد و نگيرد؛ چون هيچ دستي بهتر از دست بخشنده و هيچ دستي هم بدتر از دست بگير نيست. خوي گدامنشي را خداوند ناپسند دارد و خوي بخشش را مي پذيرد. اگر كسي تلاش و كوشش كرد كه ديگران در كنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر كسي تلاش كرد كه به بركت ديگران به بهشت برود، او دست گيرنده دارد.
ایشان ادامه دادند: در ضمن دعاهاي شبهاي ماه مبارك رمضان، داشتن چنين روحي بلند را به انسان توصيه مي كنند كه به خدا عرض كنيد: «خدايا تو كه دينت را حفظ مي كني و ممكن نيست دست از آن برداري، توفيق بده تا دين تو به دست من زنده شود» نه اينكه ديگران دين تو را زنده كنند و من كنار سفرهٴ دين بنشينم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود كه ديگران ميهمان من باشند؛ نه اينكه ديگران بجنگند و خون بدهند و دين را احيا كنند و من نماز بخوانم و روزه بگيرم. «واجْعلنى ممّن تنْتصر به لدينك ولا تسْتبدل بى غيرى»[3].
آیت الله العظمی جوادی آملی كرامت طلبي در ماه مبارک رمضان را مورد توصیه قرار دادند و بیان داشتند: فرمود: شما در اين ماه، كرامت بخواهيد؛ زيرا خداوند آبروي انسان كريم را نمي ريزد و هميشه آن را حفظ مي كند. كرامت وصف خاصّ فرشتگان است. فرشتگان، بندگان مكرّمند[4]، شما هم در كنار سفرهٴ كرامت دعوت شده ايد؛ سعي كنيد، كريم بشويد. كرامت، يعني نزاهت از پستي و فرومايگي؛ همهٴ دستورات اسلام به انسان روح كرامت مي بخشد چون از ناحيه خداي كريم آمده است.
ایشان تصریح داشتند: اگر انسان بيش از مقداري كه براي حفظ آبرو نياز است عمر خود را صرف دنيا كند ضرر كرده و براي او وبال است. اسلام از طرفي مي گويد: دل به دنيا مبند و از طرفي ديگر مي فرمايد: كريمانه زندگي كن، براي كرامت جامعه اسلامي توليد داشته باش و براي سربلندي خود و جامعه اسلامي تلاش و كوشش كن، ديگران را نيز از دسترنج خود برخوردار ساز.
منبع: کتاب حکمت عبادات اثر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی
[1] ـ سورهٴ اعراف، آيهٴ 56.
[2] ـ امام صادق (عليهالسلام) فرمود: هنگام غذا خوردن نام خدا را ببر، آنگاه كه دست كشيدي بگو: «الحمد لله الذى يُطْعِم ولا يُطْعَم» (كافي، ج 6، ص 294).
[3] ـ مفاتيح الجنان، اعمال شبهاي ماه رمضان، دعاي سيزدهم.
[4] ـ ﴿...بلْ عبادٌ مكرمون ٭ لا يسْبقونه بالقوْل وهم بأمره يعملون﴾ سورهٴ انبياء، آيات 26ـ 27.
