مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: در آستانه فرا رسیدن ماه محرم و ایام عزاداری سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع)، جمعی از فضلا، مبلغین، وعاظ، خطبا و ائمه جماعات استان تهران با حضور در حسینیه احمدآباد شهرستان دماوند با حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار به ایراد نکات و توصیه هایی در جهت تبیین هرچه بهتر ابعاد مختلف قیام اباعبدالله الحسین علیه السلام پرداختند.
ایشان در سخنان خود بیان داشتند: در خصوص قیام عبدالله الحسین(ع) صرفاً سخن از یک مبارزه سیاسی، آزادی خواهی، عدالت خواهی و یا شهادت مظلومانه نیست! اینها حداقل جنبه های قیام کربلاست.
معظم له ادامه دادند: شناخت جریان کربلا و عظمت قیام حسین بن علی(ع) نیاز به تلاش و ممارست فراوان دارد و مقدور هر کسی نیست.
آیت الله العظمی جوادی آملی تصریح داشتند: قرآن کریم در مورد پیامبران دو کار می کند؛ اول آنکه شأن، عظمت و ملکوتی بودن آن پیامبر را ذکر می کند و سپس صحنه تاریخی جامعه آن پیامبر را که اقتضاء می کرده است پیامبری آسمانی مبعوث شود را تبیین می کند؛ یعنی به تبیین جاهلیت و شرارتی که آن جامعه را در برگرفته بود می پردازد به طوری که برای نجات خود، نیازمند چنین پیامبری می بودند، زیرا تنها یک رهبر آسمانی می تواند جاهلیت را به عقلانیت وحیانی تبدیل کند.
ایشان ادامه دادند: در نهج البلاغه نیز حضرت امیر علیه السلام همین دو کار را در رابطه با رسول گرامی اسلام انجام داد؛ یعنی هم عظمت پیامبر گرامی اسلام را بیان نمود و هم به تشریح شرایط جامعه جاهلی قبل از اسلام پرداخت. شما به همین روش بررسی کنید که بعد از رحلت پیامبر اسلام چه شد و مکتب به کجا رفت و حسین بن علی(ع) چرا قیام کرد و چه می خواست انجام دهد!
معظم له سقیفه را مقدمه ای برای حادثه عاشورا دانستند و بیان داشتند: حضرت امیر(ع) فرمود اگر برادرم جعفر و عمویم حمزه زنده بودند من هرگز سقیفه را امضا نمی کردم! من با دست بسته سقیفه را امضا کردم! اما قبل از اینکه دست مرا ببندند دست دین را بستند و دین و قرآن را به اسارت بردند. اینها بعد از پیامبر اولین کاری که کردند این بود که قرآن و دین را اسیر کردند تا آن را مطابق هوا و هوس خود تفسیر و ارائه کنند. هدف آنها طبق بیان معاویه، حذف نام پیامبر از اذان مسلمین بود. چنانکه بعدها دیدید که از ویران کردن کعبه نیز ابایی نداشتند و کعبه را نیز به آتش کشیدند، لذا وقتی بعد از واقعه عاشورا از امام سجاد(ع) سوال کردند چه کسی پیروز شد؟ حضرت فرمود بنگرید در اذان نام چه کسی را می برند؟ ما رفتیم و دین را زنده کردیم، لذا ما پیروز شدیم.
آیت الله العظمی جوادی آملی ابراز داشتند: خون انسانهای عادی آن توان را نداشت که قرآن را از اسارت آزاد کند، اینجا جایی است که حسین بن علی (ع) با خون خود، اصل دین را از نابودی نجات داد.
ایشان با اشاره به حدیثی از امام حسین علیه السلام خاطرنشان کرد: حضرت فرمود کسی که مثل من فکر می کند با این حکومت نمی سازد و بیعت نمی کند! نفرمود من بیعت نمی کنم! فرمود هر کس مانند من فکر می کند الی الابد با امثال یزید بیعت نمی کند، این حرف ابدی و جهانی است، کسی که چنین تفکری دارد هرگز با آمریکا و اسرائیل سازش نمی کند، این مساله روز ماست، این پیام عاشوراست و انسان در این راه، هر چه عطا کند کم است و شما بزرگواران میراثدار این مکتب هستید و باید این تفکر را حفظ و احیاء کنید و به مردم منتقل نمایید.
در پایان این مراسم یکی از مداحان اهل بیت(ع) به ذکر مصیبت حسین بن علی و اهل بیت مطهر ایشان پرداخت.
