مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: در آستانه حلول ماه مبارک رمضان با فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی به استقبال این ماه سراسر نور و برکت می رویم.
آیت الله العظمی جوادی آملی در سخنانی اظهار داشتند: وجود مبارک امام رضا(ع) ماه رمضان را به نسیم سعادت بخش الهی تشبیه کرده و می‌فرماید: «یک نسیم خنک و سعادت‌بخش دارد می‌وزد و آن ماه رمضان است، آماده باشید که ماه مبارک رمضان دارد می‌آید». آن حضرت(ع) در روزهای پایانی ماه شعبان می‌فرمود: «چند روز دیگر نسیمی می‌وزد به‌نام ماه مبارک رمضان، آماده باشید، او به شما رو کرده و برای شما اقبالی است، این ماه، ماه خداست.»
ایشان در توصیه ای به جوانان بیان داشتند: جوان‌های ما حداکثر بهره را از این ماه مبارک ببرند. جوان‌ها به تعبیر ادیبان، تند و تیزند، اما از تیرِ تیز به تنهایی کاری ساخته نیست و به هدف اصابت نمی‌کند، مگر از کنار یک کمان منحنی بگذرد و آن تربیتِ پیر سالخورده است، یک جوان تا یک استاد نبیند، تا پیری او را هدایت نکند، تا قد خمیده‌ای او را رهبری نکند هرگز به مقصد نمی‌رسد، جوانان اگربه معارف بلند پیران دینی عنایت کنند، به مقصد می‌رسند و به آنچه که مطلوب است، دست می‌یابند وگرنه تیرِ تیز به تنهایی نمی‌تواند به مقصد برسد.
معظم له ادامه دادند: امام صادق(ع) نیز می‌فرماید: گرچه روزه گرفتن با سختی و دشواری همراه است، ولی لذت شنیدن این ندای خداوند که می‌فرماید ﴿یا ایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام﴾ خستگی را از انسان می‌گیرد: «لذه ما فى النداء أزال تعب العباده والعناء» با شنیدن این ندا عبادت برای ما سهل و روان می‌شود.
آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان این مطلب که «باطن روزه در ماه مبارک رمضان انسان را به لقای حق میکشاند» تصریح داشتند: خدای سبحان می‌فرماید: «الصّوم لى وأنا أجزى به» روزه مال من است و من شخصاً به آن جزا می دهم. این تعبیر فقط درباره روزه وارد شده است. اینکه فرمود: روزه مال من است، خصوصیتی را میرساند که قابل ملاحظه و دقت است. گاهی انسان از سحر تا افطار امساک می‌کند؛ این یک درجه روزهداری است؛ تلاشی است که حداکثر در قیامت نسوزد یا وارد بهشت بشود؛ بهشتی که «جنّاتٌ تجری منْ تحتها الأنهار» است. اما به آن بهشت که «فادْخلی فی عبادی وادْخلی جنّتی» راهش نمی دهند. یعنی روزه، ضمن اینکه حکم و ادبی خاص دارد، حکمتی هم دارد که آن لقا و محبت خداست. این حدیث در انسان شوق ایجاد می‌کند تا عاشق شود. انسان تا مشتاق نباشد، تلاش نمی‌کند و تا تلاش نکند، نمی‌رسد. وقتی روزه مال خدا بود، خدا هم شخصاً جزای روزهدار را بر عهده گرفته است.
ایشان خاطرنشان کردند: مرحوم ملامحمد تقی مجلسی میگوید: خدای سبحان به این معنا اکتفا نکرد که بفرماید: «الصوم لى». بلکه فرمود: «أنا أجزى به». ضمیر متکلم وحده را قبل از فعل ذکر کرده و با ذکر کلمه «أنا» خودش را مطرح می‌کند که: روزه مال من است و من هستم که جزای روزه دار را میدهم.
معظم له حریت را پاداش روزه داری معرفی کردند و بیان داشتند: رسول خدا(ص) نیز در آخرین جمعه ماه شعبان ضمن خطبه ای می‌فرماید: «مردم شما آزاد نیستید؛ در قفس هستید و نمی‌دانید که در قفس هستید. گناهانتان شما را در قفس زندانی کرده است. در ماه مبارک رمضان با استغفار، خود را آزاد کنید. هیچ ارزشی در اسلام به اندازه ارزش آزادی نیست. علی(ع) هم می‌فرماید: «من ترک الشهوات کان حرّاً» آزاد کسی است که شهوت‌ها را ترک کند. راه تشخیص بنده بودن یا آزاد بودن این است که اگر به دلخواه خود عمل می‌کنیم معلوم می‌شود در قفس آز و طمع زندانی هستیم؛ و اگر به خواست خدای سبحان عمل می‌کنیم، آزاد هستیم. انسان آزاد به غیر خدا نمیاندیشد. از برجستهترین وظایف در ماه مبارک رمضان آزاد شدن و رهیدن است و راه آزادی، استغفار و طلب آمرزش است.
