به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: اعضاء مجمع نمایندگان طلاب و فضلاء حوزه علمیه قم با حضور در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء ضمن اقامه نماز ظهر و عصر به امامت حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با معظم له دیدار و گفتگو کردند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار با اشاره به آيات نورانی کلام الله مجید به تبيين وظايف حوزويان پرداختند و بيان داشتند: مسائلي كه مربوط به حوزه و نمايندگان حوزه است در دو بخش خلاصه مي‌شود. اين آيه‌ « يُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ يُزَکِّيهِمْ» وظيفه ما را مشخص مي‌كند؛ ما بايد در دو بخش بحث كنيم: يكي اينكه منوب‌عنه ما چه آوردند، يكي اينكه وظيفه ما چيست؟

ایشان ادامه دادند: در بحث اول ما اگر خواستيم رسالت حوزه علميه و برنامه اساتيد و علماي بزرگوار حوزه علميه مشخص شود بايد ببينيم منوب‌عنه ما يعني پيغمبر(ص) و اهل بيت(ع) كه ما ادّعا داريم ان‌شاءالله نايب آنها هستيم آنها چه كردند و ما چه كنيم؟ يكي اينكه دستورهايي كه آنها به ما دادند چيست؟ انبيا حرف نو دارند، خداوند به پيامبر فرمود: چيزهايي ما به تو ياد داديم كه تو نمي‌دانستي، از گذشته و آينده به تو خبر داديم. خداي سبحان با پيامبر طرزي حرف مي‌زند كه كلّ اين جهان مثل كَف دست اوست، ما اگر ادعاي نيابت از اين ذوات قدسي را داريم بايد حرف تازه بياوريم، حرف تازه هم هست يعني در قرآن هست آدم فحص كند مطالب جديد، راه‌هاي جديد، حلّ مشكلات هست و اينها عِدل قرآن‌اند. وجود مبارك پيغمبر(ص) دو خصيصه دارد هر چه شنيده، گفته و هر چه گفته عين وحي است. ما به اين پيامبري كه هر چه از اسرار غيب شنيده براي او گفته شده و هر چه هم از لبان مطهّرش شنيده مي‌شود وحي است ما ادّعا مي‌كنيم نايب چنين آدمي هستيم. بنابراين طبق مقام اول بحث ما ادّعايمان خيلی است و راه هم داريم و مي‌توانيم برسيم. فحص بالغ بكنيم، خودمان را با قرآن و عترت آشنا كنيم و حرف تازه استخراج کنیم.

معظم له در ادامه به ضرورت توجه بيشتر به نهج‌البلاغه و كلمات ائمه معصومين(ع) در دروس حوزوي اشاره كردند و اظهار داشتند: اما مقام ثاني بحث كه اينها به ما گفتند چه چيزي بخوانيد. حوزه بايد آيه محكمه داشته باشد، فريضه عادله داشته باشد، سنّت قائمه داشته باشد و ما همه اينها را در فقه و اصول خلاصه كرديم، آيه محكمه، تفسير مي‌خواهد، نهج‌البلاغه و صحيفه سجاديه مي‌خواهد مطمئن باشيد آنها علمي‌تر است. كلمات نهج‌البلاغه مثل «لا تنقض» نيست كه با هفت، هشت سال درس خواندن حل شود، اين يك جان كَندن علمی مي‌خواهد.

آیت الله العظمی جوادی آملی تصریح داشتند: اوّلين وظيفه ما برنامه حوزوي است كه آيه محكمه مي‌خواهد، فريضه عادله مي‌خواهد، سنّت قائمه مي‌خواهد. حالا چطور بخوانيم؟ اين به تزكيه نفس وابسته است. اگر خداي ناكرده يك كسي يك مختصر سواد پيدا كرد سينه را وجب كرد گفت يك وجب سينه و اين همه علم؟! اين نه به درد دنياي خودش مي‌خورد نه به درد آخرتش. اگر ما چيزي ياد گرفتيم و مردم را به خودمان دعوت كرديم، نه خودمان در راهيم نه ديگري را مي‌توانيم به راه بياوريم چه رسد به اينكه نيابت داشته باشيم. رژيم ارباب و رعيتي مطلقا ممنوع است! خواه يك دهدار نسبت به يك كشاورز، خواه يك مجتهد نسبت به مقلّدين، كه مردم را به خود دعوت كند.

ایشان با تاکید بر ضرورت توليد علم در حوزه به تبيين وظايف طلاب و اساتيد حوزوي پرداختند و  بيان داشتند: ما يك فقيه و مجتهد داريم و يك دلاّل داريم! نگاه كنيد كه الآن مشكل ما چيست؟ يك عده كشاورز ميوه توليد مي‌كنند و يك عده هم دلاّل ميوه هستند، آن كشاورز توليد كرده و اين شخصي كه رشته كشاورزي ندارد دلاّل ميوه است. ما فقه و اصول داريم، فلسفه و كلام داريم شيخ انصاري توليد كرده، فلان فقيه توليد كرده، اگر ما بياييم حرف‌هاي اينها را جابه‌جا كنيم مي‌شويم دلاّل فقه، نه مبتكر. ما هرگز به اين فكر نباشيم كه درس خارج را مجموع چندتا سطح بدانيم. ما دلاّل فقه نباشيم! البته اين كار، كار خوبي است بهشت هم به ما مي‌دهند اما اين براي ما كم است مگر اينها كه دلاّل ميدان‌اند كار بدي مي‌كنند؟ مشكلات مردم را حل مي‌كنند، اما اين، آن كار كشاورز را نمي‌كند. هرگز به اين بسنده نكنيد كه حرف ديگران را منتقل كنيد اين مقدمه كار شماست بايد به فكر توليد باشيد. مهم ترين چيزي كه كمر حوزه را مي‌شكند اين نهال‌فروشي است اگر كسي استعداد راقي دارد بايد بكوشد كه فقيه نام‌آور شود و یا استاد حوزه شود اين حيف است كه حوزه را رها كند البته هم مسئولين بايد مواظب باشند.

ایشان ابراز داشتند: حوزه وقتي انقلابي است كه بتواند مرجع علمي تعيين كند. حيف است كه طلبه مستعد به اموری غیر از درس و بحث بپردازد، حوزه بايد مستقل باشد يعني در بودجه مستقل باشد دستش جلوي اين و آن دراز نشود خود مردم مستقيماً اينها را اداره كنند.