مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني اسراء: همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، سلسله جلسات سخنراني حجت الاسلام و المسلمين دکتر مرتضي جوادي آملي رياست بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء و مسئول حوزه علميه امام حسن عسکري عليه السلام، در مسجد هدايت شهرستان آمل برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمين دکتر مرتضي جوادي آملي در پنجمین جلسه از سلسله سخنراني خود با موضوع «حکمت نیایش» که بعد از اقامه فريضه ظهر و عصر برگزار می گردد، اظهار داشت: خداي عالم سلطان هستي است و جهان در تحت سيطره و سلطه الهي او قرار دارد، اما سلطه او بر عالم، يک سلطه قاهرانه و براساس اجبار و الزام نيست بلکه نوع سلطنت پروردگار عالم با پذيرش اراده حق با ستايش و نيايش همراه است.
رئیس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء ادامه داد: اما نوع سلطنت پروردگار عالم با آنچه ما در انواع سلطنت های بشری می بینیم متفاوت است؛ او خود ذاتاً صاحب کبريا، عظمت و جبروت است و نيازي به اين گونه از غرورها و نخوت‌ها که اوصاف مذموم و نکوهيده انساني است ندارد خداي عالم بي‌نياز از اين گونه امور است «ان الله لغني عن العالمين» آن کسي که در خودش احساس ضعف و زبوني و یا احساس فقر و نداري مي‌کند، با اين گونه از راه‌ها و شيوه‌ها سعي مي‌کند که اين احساس را از خود دور کند، اما خدايي که همه اين اوصاف کريمانه از اوست و مبدأ کبريايي و عظمت و جلال و شکوه است نيازي به اين گونه از امور ندارد؛ لذا خداي عالم سلطنت، قدرت و حکومتش با ستايش و نيايش همراه است.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیات قرآن کریم اذعان داشت: همه موجودات عالم، خدا را حمد مي‌کنند و ثناگوي حضرت حق و ستايشگر او هستند. ستايش يعني خدا را تعظيم مي‌کنند، او را به حق بزرگ مي‌دانند، او را به حق صاحب کبريايي و عظمت و جلال مي‌دانند و اين نحوه سلطنت و حکومت الهي است. اما اين ستايش، اين تعظيم اين تکبير و اين توقير الهي هميشه با نيايش هم همراه است؛ همه موجودات عالم خدا را تسبيح مي‌کنند نه تنها حمد مي‌کنند بلکه او را تسبيح مي‌کنند. هميشه حمد با تسبيح همراه است «سبحان ربي العظيم و بحمده» «سبحان ربي الاعلي و بحمده» حمد همان ستايش است و تسبيح همان نيايش. اگر انسان خدا را با عظمت و جلال و کبريايي بشناسد در مقابل اين خدا و در برابر و پيشگاه اين پروردگار عالم چاره‌اي جز خضوع، چاره‌اي جز تذلل و تضرّع نيست و اين نيايش يک امر قطعي است نه تنها دل آن را مي‌پذيرد بلکه عقل در مقابل اين حقيقت به خضوع وادار مي‌شود و لذا شما مي‌بينيد هر کجا که حمد است تسبيح است و هر کجا که تسبيح است حمد است و اين نيايش روح عالم را مثل ستايش فرا گرفته است.
وی در تبیین حکمت نیایش و فلسفه آن بیان تصریح داشت: در خصوص اینکه چرا خداي عالم، انسان را اين گونه مي‌خواهد و از انسان اين گونه مي‌پسندد که او نيايشگر باشد، باید گفت، پروردگار عالم که بي‌نيازي محض است، اگر همه عالم خدا را حمد بکنند و ستايش، هيچ افزايشي به ساحت الهي ندارد. اما در مقابل انسان‌ها نيازمند به اين نيايش هستند، انسان‌ها نيازمند به اين خضوع و تضرّع و زاري و لابه در پيشگاه پروردگار عالم‌اند، چراکه مهم‌ترين حکمتي که در نيايش وجود دارد اين است که انسان به خود غرّه نشود و خصلت‌هاي مذموم بر او حاکم نگردد و حجابي و ستاري انسان را احاطه نکند. انسان محجوب به اين خصلت‌هاي مذموم يک حيواني درّنده و مخوف و هولناک مي‌شود. براي اينکه اين گَرد و خاک انساني بنشيند، اين غبار گناه، اين غبار مذموم اخلاق نکوهيده و رفتار و کردار ناصحيح اين از انسان بنشيند و اين زنگار جان انسان را تيره نکند، به اين نيايش نياز دارد.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی ادامه داد: نيايش انسان را جلا مي‌دهد، نيايش انسان را پاک و صاف و مطهر مي‌سازد، نيايش باعث مي‌شود که انسان به خود غرّه نشود، خود را صاحب کمال و جمال نداند بلکه خود را آيينه‌دار جلال و جمال حق بشناسد و اين بسیار مهم است، چرا که انسان آفت‌پذير و آسيب‌پذير است و نزديک‌ترين چيزي که انسان را آلوده مي‌کند همين خصايص نفساني مذموم و همين خصلت‌هاي بد و نکوهيده است. انسان‌ها با اين گونه از اوصاف همواره در معرض تهديد هستند. اگر انسان بخواهد خودش را از اينها نجات بدهد نياز به نيايش دارد.
