مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس تفسیر خود بیان داشتند: خداوند در پاسخ به این سوال که قیامت چه موقع قیام می‌کند؟ فرمود علمش «عند الله» است، از طرفی در سوره مبارکه «جن» این را هم می‌فرماید که ذات أقدس الهی علمش را به انسان عطا می‌کند و آن کسی که «عالم الغیب» است: ﴿فَلاَ یظْهِرُ عَلَی غَیبِهِ أَحَداً ٭ إِلاّ مَنِ ارْتَضَی﴾،[1] که قدر متیقن آن غیب، همان مسئله معاد است که به پیغمبر و اهل‌بیت(علیهم السلام) علمش را عطا کرد!
ایشان ادامه دادند: جریان ظهور حضرت حجت هم همین‌طور است، البته اینکه ائمه(ع)، فقط علایم ظهور را می‌فرمایند، مطلب دیگری است و گرنه خداوند حقیقت ظهور را برای انسان کامل همان‌طوری که حقیقت معاد را تشریح کرد، تشریح کرده است، بنابراین این حصر که تنها خداوند بالذات عالم است، البته درست است و غیر خدا بالذات عالم نیست؛ اما خدا علوم غیبیه را به انبیا و اولیایش می‌دهد، این هم درست است، برای اینکه قرآن صریحاً به انبیا می‌فرماید که همه اخبار غیب را ما به شما گفتیم: ﴿تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَیبِ نُوحِیها إِلَیك﴾، همچنین می فرماید ﴿إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَ إِنَّما أَنَا نَذیرٌ مُبینٌ﴾.
معظم له خاطرنشان کردند: «مَعین» از القاب رسمی وجود مبارک حضرت حجت است[2] و یکی از القاب تبعی امام که به شاگردان امام و به عالمان دین هم می‌گویند «ماء مَعین» است؛ یعنی این یک جمله خبریه‌ای هست که به داعی انشا القا شده است. یعنی بکوشید که اینچنین باشید. «ماء مَعین» مائی است که «تناله الدلاء و تراه العیون»[3] آب اگر جاری نباشد که «تناله الدلاء و تراه العیون» نیست، آبی که در چاه است، باید شخص سر خود را در چاه خم کند تا آن را ببیند، لذا آب جاری را می‌گویند «ماء مَعین». «ماء معین» بالاصاله حضرت است، کجاست که حضرت نیست؟ کجاست که مشکل مردم را حلّ نمی‌کند؟ این لقب بالاصاله مختصّ وجود مبارک حضرت است اما بالتبع لقب عالمان دین هم هست، لذا عالمان دینی هم باید همین‌طور باشند، به عبارت کلی تر کلّ مردم و همه مؤمنین موظّفند که «ماء معین» باشند، اگر علما به تبع وجود مبارک حضرت بالعرض می‌شوند «ماء مَعین»، شاگردان علما چرا این‌طور نباشند؟! جامعه ما چرا «ماء معین» نباشد؟! که ـ إن‌شاءالله ـ امیدواریم همگان به این صورت دربیایند!
