به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم (1397/12/14) با اشاره به اهمیت جایگاه حوزه های علمیه در صیانت از اصل دین و مقابله با دشمنان اسلام بیان داشتند: عدهای بودند که فقط به این منظور وارد مجلس و مسجد پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) میشدند که حرف خودشان را بزنند. در سوره مبارکه «انعام» فرمود اینها که در مسجد تو میآیند، دو گروه هستند؛ یک عده میآیند که فقط حرف خودشان را بزنند نه اینکه حرف تو را بشنوند، درباره آنها به یک نحوه برخورد کن، اما آنهایی که برای شنیدن سخن ما به مجلس درس تو میآیند، سلام ما را به آنها برسان و خودت نیز به آنها سلام کن ﴿وَ إِذَا جَاءَكَ الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِآیاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیكُمْ﴾، لذا وجود مبارک پیغمبر وقتی درس تفسیر میگفت، اوّل سلام میکرد، حالا یا مستمعین «سلام الله» را تحویل میگرفتند یا سلام را از رسول خدا تحویل میگرفتند.
ایشان ادامه دادند: حوزه اکنون انبار علم است، در اینجا علم را برای خود علم میخوانند، اگر در مشرق یا مغرب عالم، یک روحانی یا غیر روحانی بخواهد به قرآن استدلال کند، به حوزه متکّی است. اینجا سنگر است، اینجا از آسمان و زمین هر شبههای که بیاید دفع میکند، در واقع اینجا دارد قرآن را حفظ میکند؛ عظمت قرآن را، صیانت قرآن را، وحیانیت قرآن را، عصمت قرآن را، نزاهت از تحریف را حفظ میکند. آن وقت آن مبلّغی که در مغرب عالم یا در مشرق عالم میگوید خدا در قرآن چنین گفت، دستش پُر خواهد بود.
معظم له تصریح داشتند: اگر جلسه تفسیر نباشد، حمایت از قرآن نباشد، صیانت از قرآن نباشد، یک روز کسی میگوید قرآن ـ معاذالله ـ رؤیای پیغمبر است، یک روز دیگری میگوید ـ معاذالله ـ قرآن قرائت پیغمبر از جهان است، دیگری می گوید این یک کتاب عادی است! این مسائل شبههشناسی میخواهد، غرض این است که عظمت قرآن، اصل قرآن، صیانت قرآن، کیان قرآن، سنگر قرآن در همین حوزهها و عظمتهای علمی است.
آیت الله العظمی جوادی آملی به نقش علما در حفظ کیان دین اشاره کردند و ابراز داشتند: مرحوم طبرسی صاحب احتجاج در همان بخشهای اوّل که نقش علما را ذکر میکند، فرمود علما، مرزبانانی هستند که از مرز دین حمایت و مراقبت میکنند، این اوّلین احتجاج مرحوم طبرسی است که فرمود اصولاً کار علما مرزداری است، ثغور دین را، مرز دین را، حرم امن دین را، حوزهها اداره میکنند تا بیگانه راه پیدا نکند. حالا ممکن است کسی گناه بکند؛ ولی مرز دین، قرآن و عترت همواره محفوظ است.