مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: جمعی از اعضاء مجمع تربیتی بانوان تهران با حضور در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار ضمن تقدیر از فعالیت های قرآنی و تفسیری مجمع تربیتی بانوان تهران اظهار داشتند: در بحث تفسیر حتما این نکته را مد نظر داشته باشید که در کنار تفسیر ترتیبی، پس از آنکه قدرت علمی و تسلط شما بر اصول و قواعد تفسیری افزایش یافت، تفسیر موضوعی قرآن را نیز با اولویت موضوعاتی که برای خواهران و بانوان بیشتر مطرح است، در دستور کار خود قرار دهید.
ایشان ادامه دادند: نکته مهم دیگر این است که ارتباط خود را با حوزه های علمیه خواهران بیشتر کنید، این گسترش ارتباط باعث تبادل علمی بیشتر بین شما و طرح پرسش و پاسخ های جدید و هم افزایی علمی می شود و به شما این امکان را می دهد که از نظم علمی موجود در حوزه های علمیه بیشتر بهره مند شوید.
معظم له خاطرنشان کردند: باور داشته باشیم که قرآن کتابی است که برای عاملِ حیّ حاضرِ متکلم است! یعنی قرآن مانند کتب نوشته شده توسط بشر نیست که بین اثر و مولف فاصله وجود داشته باشد، در قرآن، صاحب اثر همواره در کنار اثر خود حاضر است، به عبارت دیگر معلم همواره با ماست و ما باید حضور او را احساس کنیم و از خود او سوالمان را بپرسیم و از خود او جواب را دریافت نماییم.
آیت الله العظمی جوادی آملی تاکید داشتند: باید بدانیم آنچه از این کتاب می فهمیم به ما عطا شده است، نباید علم خود از قرآن را حاصل کار خود بدانیم و بگوییم «من» این مطلب علمی را فهمیدم، همه مشکلات از این «من» است، این همان حرف ابلیس و مشرکان است.
ایشان اذعان داشتند: همواره خدا ر ا شاکر باشید که در خدمت قرآن هستید چرا که می فرماید «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ»؛ با شکر به درگاه خداوند این خود شما هستید که بالا می روید، اینجا سخن از تکامل خود شخص است و نه افزون شدن نعمت.
