31 12 2016 309929 شناسه:
image

لزوم دستگيری مؤمنان نسبت به یکدیگر/در کنار هیچ مسلمانی نبايد گرسنه‌ای وجود داشته باشد

پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در درس تفسیر امروز خود که به تفسیر آیات سوره مبارکه ذاریات اختصاص داشت، در خصوص تفاوت دِيْن و قرض، اظهار داشتند: ما يك دِيْن داريم يك قرض، دِيْن كتاب فقهي ندارد براي اينكه عقد نيست، اين قرض است كه حساب و كتابي دارد.

به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در درس تفسیر امروز خود که به تفسیر آیات سوره مبارکه ذاریات اختصاص داشت، در خصوص تفاوت دِيْن و قرض، اظهار داشتند: ما يك دِيْن داريم يك قرض، دِيْن كتاب فقهي ندارد براي اينكه عقد نيست، اين قرض است كه حساب و كتابي دارد، دِيْن، مطلق است، گاهي انسان در اثر قرض گرفتن مديون مي‌شود؛ يا مال مردم را ضايع كرده يا عصاياً يا نسياناً، اينها دِيْن است نه قرض، لذا شما سرتاسر فقه را بگرديد «كتاب الدِيْن» نمي‌بينيد «كتاب القرض» مي‌بينيد.

ایشان ادامه دادند: در مسئله قرض هست كه اگر كسي آبرومند بود و مقروض شد حكومت اسلامي بايد قرض او را بپردازد نه او را به زندان ببرد، در همان روايت دارد يك وقت است كسي مال مردم را اتلاف مي‌كند آن حساب خاص خودش را دارد، اما اگر كسي در اثر تورم، ركود يا تحريم کم آورد و هيچ تقصيري هم نداشت نبايد او را به زندان برد، اين در روايات هست كه حكومت اسلامي بايد قرض او را بپردازد.

معظم له در بیان استدلال حکم فقهی دِيْن اذعان داشتند:

استدلال حضرت اين است كه يكي از مصارف هشت‌گانه زكات، غارمين است، يك وقت است كه حرام‌خواري كرده، مال مردم را گرفته و عمداً مال مردم را تلف كرده بله! اصلاً زندان را براي همين افراد ساختند، اما يك وقت بر اثر تحريم، ركود و تورّم و امثال ذلك مشكل مالي پيدا كرده، حضرت فرمود امامِ مسلمين بايد دِيْن او را بپردازد براي اينكه يكي از مصارف هشت‌گانه زكات غارمين است يعني بدهكارها، آبروريزي براي كسي است كه عمداً مال مردم را خورده اما اگر در اثر تحريم و ركود و علل و عوامل ديگر كسي دچار ورشكستگي شد امام مسلمين باید كه دِيْنش را بپردازند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در خصوص لزوم دستگيری مؤمنان نسبت به یکدیگر، ابراز داشتند:

در کنار هیچ مسلماني نبايد گرسنه‌اي وجود داشته باشد؛ فرمود همين كه مسلمان شدي بايد به فكر نيازمندان باشي، ذات اقدس اله در اموال اغنيا حقّي براي فقرا قرار داده است، شما روايات زكات را كه در مدينه صادر شده است ملاحظه بفرماييد آنها كه خمسشان را مي‌دهند مال خودشان را كه نمي‌دهند اين يك پنجم، مال امام است! اين شخصي كه وجوهات مي‌دهد مال خودش را نمي‌دهد، مال شريكش را به شريك مي‌پردازد، فرمود همين كه مسلماني، بخشي از اموال تو براي فقراست و فقرا در مال شما حق دارند، آن وقت اگر كسي مال مظلومين و بدهكارها و فقرا را نداد، دارد غاصبانه زندگي مي‌كند، چون در مال مردم دارد تصرّف مي‌كند، نفرمود مال خودتان را به مستمندان بدهيد فرمود حقّ مستمندان را به آنها بدهيد.

ایشان با بیان این مطلب که "خون شهدا كشور را طيب و طاهر مي‌كند" خاطرنشان کردند:

اين زيارت‌نامه, مكتب ما اماميه است در زيارت وارث آمده است: «طبتم و طابت الأرض التي فيها دفنتم»; خداوند هم در قرآن مي‌فرمايد: ﴿وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ﴾ يعني از اين سرزمين ميوه طيب و  طاهر بيرون بياوريد, ﴿وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ﴾ يعني قرآن مي‌خواهد فقط خبر بدهد؟! اين ديگر تعليم كتاب و حكمت نشد; يعني شما در يك كشور شهيد داده زندگي مي‌كنيد سعي كنيد ميوه طيب و طاهر بدهيد حالا اگر به ديگري نمي‌دهيد لااقل در مال بيت‌المال تصرّف نكنيد خب ما اگر باور كرديم چه اينكه باور مي‌كنيم شهيد, طيب و طاهر است و نه تنها خودش طيّب و طاهر است كشور را طيّب و طاهر مي‌كند همين است. اين عزيزاني كه شربت شهادت نوشيدند اينها مالي نداشتند كه زكات بدهند اما احساس كردند در خونِ اينها حقّی برای ديگران است و خون خود را دادند لذا لازم است ما حداقلش را رعايت كنيم.