به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی بنیاد اسراء: جمعی از اعضای انجمن مردم نهاد توسعه فراگیر سلامت اداری با آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این دیدار اظهار داشتند:

همه ما موظف هستیم که دینمان را حفظ کنیم و بدانیم حفظ دینمان باعث حفظ نظام خواهد بود، اگر نظام و جامعه حفظ شود مسئولان نیز محفوظ هستند و اگر نظام و جامعه  آسیب ببیند،  این آسیب گریبان گیر مسئولان نیز خواهد شد.

ایشان ادامه دادند:

مبارزه با مفاسد طهارت روح عقلی می خواهد. کسی که در تمام عمر به بیراهه نرفته باشد و در آینده نیز نخواهد بی راهه برود، ذره ای خواهد بود که می تواند به این نظام کمک کند. داشتن رهبر خوب به تنهایی کافی نیست، همچنان که در زمان حضرت امیر علیه السلام جامعه دچار شکست شد؛ باید بدانید مادامی که بازی هایی مانند اختلاس و حقوق های نجومی وجود دارد شکست قطعی خواهد بود. بنابراین لازم است که انسان عاقل، عالم، مودب و قانع باشد و برای حفظ آبروی خود از انجام برخی امور پرهیز نماید.

معظم له با اشاره به فرمایشات حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه بیان داشتند: این دیدگاه و سخن حضرت علی(ع)  است که اگر کسی کافر هم باشد، آبرو که می خواهد! هر کاری انجام می دهید دزدی نکنید. یک زمانی هست که فردی بهشت و جهنم را قبول ندارند، خیلی ها هستند که قبول ندارند اما این افراد هم تا زنده هستند می خواهند آبرو مندانه زندگی کنند در حالی که اختلاس، حقوق های نجومی و بازی کردن با دین، آبرو بر است.

آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود ابراز داشتنند:

حضرت امیر در عهدنامه مالک می فرماید: ای مالک بدان همه انسان ها مسلمان نیستند؛  اما اخ لک فی الدین أو نظیر لک فی الخلق،  اگر مسلمان هستند که برادر دینی تو هستند و اگر کافرند، بالاخره بشر که هستند و من تا زمانی که هستم نمی گذارم کافری گرسنه بماند. کدام مسلمانی است که سوره (هل اتی) و داستان افطاریه حضرت علی و حضرت زهرا علیهما السلام را نشنیده باشد. روزه گرفتند و نذر کردند که افطاریه روز اول مال یتیم، دوم مسکین و سوم اسیر باشد. حال صحبت این است که اسیر چه کسی بود؟ مگر ما در مدینه اسیر داشتیم؟ همین مشرکینی بودند مسلمانان آنها را در جنگها اسیر کرده بودند. حضرت فرمودند کافر مادامی که با ما کاری ندارد من موظف هستم افطاریه خودم را برای سیر کردن او هم بدهم. اگر چه بت پرست بودند اما ما وظیفه داشتیم شکم آنها را سیر کنیم. ما اگر یک صدم راه علی(ع) را می رفتیم پیشرفت می کردیم.