مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
در محضر استاد؛
آیت الله العظمی جوادی آملی :
بدانیم برای چه کسی گریه می کنیم و برای چه گریه میکنیم!
در جریان کربلا و جریان سیدالشهدا (سلام الله علیه) قسمت مهم این عزاداری ها و اشک ها به هر حال بر اساس عاطفه هم هست، محبت هم هست و کمتر کسی است که بتواند خودداری کند، اما فرمودند به اینکه حیف این اشک است که شما اینها را در حدّ مظلومیت سیدالشهدا و دلتان می سوزد و مانند آن خلاصه کنید، اینها البته امر عادی است. شما اگر بدانید جریان سیدالشهدا و عظمت اشک برای آنها چیست ثواب بیشتری می برید. در ماه مبارک رمضان که آدم «ضیف الله» است مهمان خدا است و عزیزترین ماه سال است، درباره «روزه» که جزء عزیزترین کارها است آن جا در روایات «روزه» آمده است که «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ»؛[1] نَفَسی که می کشید عبادت است تسبیح است مثل اینکه دارید می گویید «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ»، «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ» چون مهمان خدا هستید در مهمان خانه ذات اقدس الهی هستید. در جریان سیدالشهدا این را آورد در حدّ ضیافت خدا در حدّ مهمانی خدا فرمود: «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیح»،[2] این چکار به گریه دارد؟! این چکار به عاطفه دارد؟! آدم اگر بگوید «سبحان الله» ذکر است، اگر در ماه مبارک رمضان که روزه دارد نَفَس می کشد مثل اینکه بگوید «سبحان الله»، اگر در عزای پسر پیغمبر آهی بکشد، یک آه! فرمود: «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا» این مثل «سبحان الله» است، حیف است که ما این را کم بگیریم! بله گریه می کنیم اما بدانیم برای چه کسی گریه میکنیم برای چه گریه می کنیم، خیلی است این! این مجلس عزا را بُرده در سطح ضیافت خدا!
نفس کسی که بر اساس مظلومیت حسین بن علی یک آهی می کشد، مثل نَفَس روزه دار عبادت است!
گر نَفَس ما که مهمان خدا هستیم عبادت است و نفس کسی که بر اساس مظلومیت حسین بن علی یک آهی می کشد هم‌سطح او است، حیف است که ما این عزاداری ها را در همین سطح خلاصه کنیم! «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَة»، سخن از مظلومیت و اسارت و مانند آن نیست، خیلی از افراد بودند که مظلومانه شهید شدند مظلومانه اسیر شدند، در صورتی که آدم گریه بکند البته آن یک ثوابی دارد؛ اما یک آهی بکشد برای مظلومیت پسر پیغمبر این مثل نَفَس روزه دار باشد؟!
این حدیث را مرحوم مفید (رضوان الله تعالی علیه) در همان مجلس چهلم خود نقل کرد که در صفحه 338 این چاپ می گوید: «أَخْبَرَنِی أَبُو الْقَاسِمِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُولَوَیهِ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِی قَالَ حَدَّثَنَا سُلَیمَانُ بْنُ سَلَمَةَ الْكِنْدِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدِ بْنِ غَزْوَانَ وَ عِیسَی بْنِ أَبِی مَنْصُورٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِی سَبِیلِ اللَّه»، خیلی از مقامات اهل بیت است که برخی ها ظرفیت آن را ندارند، گوشه ای از زیارت «جامعه» را شنیدند می گویند این برای شیعیان غالی است، اینها که نمی دانند عالَم چه خبر است؟ انسان کامل کیست؟ مظهریت یعنی چه؟ این همه ملائکه برای آدم (سلام الله علیه) سجده کردند و یقیناً وجود مبارک پیغمبر ما بالاتر از آدم است، کدام ملک بود که سجده نکرد! انسان وقتی زیارت «جامعه» و مانند آن را می خواند گاهی ممکن است ـ معاذ الله ـ یک مقداری تأمل کند و لرزه داشته باشد، نه خیر! بعد کسی بگوید اینها برای شیعیان غالی است و مانند آن! فرمود شما این حرف های ما را برای همه نقل نکنید حالا چه داعی دارید، آن اوج مقام اهل بیت را بخواهید نقل کنید وقتی بعضی ظرفیت ندارند چرا نقل می کنید؟! این تسبیح است «كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یجِبُ أَنْ یكْتَبَ هَذَا الْحَدِیثُ بِالذَّهَب» خود حضرت فرمود لازم است این را با طلا بنویسید که چه؟ «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ» خیلی حرف است! از بس این مقام نورانی است!
بنابراین ما چند گونه می توانیم عزاداری کنیم هر مرحله آن؛ آن بکاء، آن إبکاء، آن تباکی، همه آن ثواب دارد، از آن مرحله شروع می شود تا مرحله ای که انسان هم سطح نَفَس روزه دار نَفَس می کشد، خیلی است!
[1]. الأمالی(للصدوق)، النص، ص93؛ وسائل الشیعة، ج10، ص313.
[2]. الأمالی(للمفید)، النص، ص338.
منبع درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 486، تاریخ: 1398/09/20
رابط قصير:
