پايگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات در خصوص نقش روزه در باور قیامت، اظهار داشتند: چون ماه مبارك رمضان از عظمت خاصي برخوردار است، حضرت در ماه شعبان مي فرمايد: خودتان را آماده كرده و از خدا بخواهيد تا ماه رمضان را با بركت و رحمت و مغفرتي كه مي آيد، ادراك كنيد: «با نيّتها و دلهايي پاك از خداوند طلب توفيق براي روزه و تلاوت قرآن نماييد. كسي كه از مغفرت خداوند محروم بماند، در حقيقت شقاوتش كامل است. بياد تشنگي و گرسنگي قيامت باشيد».[1]
ایشان ادامه دادند: در بعضي از روايات فضيلت روزه، آمده است: «روزه بگيريد، تا گرسنه شويد و درد گرسنگان را بچشيد»[2]. اين به زبان ما سخن گفتن، و از قدمهاي اوليه است وگرنه چرا بايد بگذاريم كسي گرسنه باشد و خودمان هميشه سير باشيم؟ در قيامت عدّه اي واقعاً گرسنه هستند، غذا مي خورند ولي هرگز سير نمي شوند، همان طور كه در دنيا هرگز سير نمي شدند. چون حسّ آز و طمع تمام شدني نيست، در آخرت هم به صورت ﴿هلْ مِن مزيد﴾[3] ظهور مي كند. فرمود: شما به فكر گرسنگي و تشنگي قيامت باشيد نه به فكر گرسنگي و تشنگي ديگران، آن را كه بايد در قدم هاي اوليه تأمين كرد.
معظم له در بخش دیگری با تاکید بر تصدّق و اطعام در ماه مبارک رمضان اذعان داشتند: حضرت فرمود: «وتصدّقوا علي فقراءكم ومساكينكم» وظيفهٴ ديگر در اين ماه آن است كه به فقرا و مساكين صدقه بدهيد، اين تصديق نيز بايد با احترام و قصد قربت همراه باشد نه با تحقير يا ترحّم. در بخش ديگري از اين خطبه پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) همگان را به اطعام و دادن افطاري به روزه داران ترغيب مي كند: «هر كس در ماه رمضان به خاطر خدا به روزه دار افطاري بدهد، خداوند ثواب آزاد كردن بنده اي را به او مي دهد و گناهان او را نيز مي بخشد (شايد چون روزه دار خود را آزاد كرده است)»، عرض كردند: يا رسول الله ما توانايي افطاري دادن نداريم چگونه به اين فيض برسيم؟ فرمود: از آتش جهنم خود را برهانيد هر چند به اندازه يك خرما يا نيمي از آن افطاري بدهيد.
منبع: کتاب حکمت عبادات اثر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی