مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
وجود سؤالات ذهنی قشر جوان امروز ما از قبیل علت قیام حضرت سید الشهداء(س) در صحنه کربلا و...، رسالت راهنمایان دینی را در این عرصه دوچندان نموده است. بدین سان ماه محرم و صفر می تواند فرصت بسیار مغتنمی جهت تبیین این گونه مباحث با عنوان" تفسیر نهضت عاشورا " باشد.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به نامه های خود امام حسین(س) به هماهنگی اصل نهضت آن حضرت با اجداد طاهرینشان اشاره داشته و مرقوم داشتند:
بهترین تفسیر نهضت حسینی را سخنان و نامه های خود آن حضرت (علیه السلام) به عهده دارد و چون آن حضرت در وصیتنامهٴ رسمی اش راز نهضت خود را ادامهٴ راه رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امیرمؤمنان (علیه السلام) بیان كردند، تفسیر نهضت آن حضرت (علیه السلام) بدون آشنایی كامل به سیرهٴ امیرمؤمنان (علیه السلام) و سیرهٴ رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ممكن نیست؛ «و أسیر بسیرة جدى و أبى على بن أبی طالب»[1].سیرهٴ حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) همان سیرهٴ رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، نه جدای از آن؛ زیرا آن انسان كاملی كه به منزلهٴ جان رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است، روش او نیز همان سیرهٴ رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. اگر بخواهیم سیرهٴ علی ابن ابی طالب را تحلیل كنیم، باید سیرهٴ مبارك رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را تحلیل نماییم و سیرهٴ رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را نیز پیش از هر چیز باید قرآن تبیین كند؛ چون رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) هم مفسّر علمی قرآن است و هم مفسّر عملی آن.
ایشان با استناد به صریح آیات قرآن که هدف نهایی نبوت را رهایی انسان ها از تیرگی و تباهی مطرح کرده است به تشریح هر چه بهتر تفسیر سیره آن حضرت در نهضت عاشورا پرداخته و آورده اند:
هدف نهایی نبوت، نورانی شدن جامعه و خروج آن از هر تیرگی و تباهی است؛ ﴿لتخرج النّاس من الظّلمات إلی النور بإذن ربّهم إلی صراط العزیز الحمید﴾[2] و سیرهٴ رسول خدا همین هدف والاست كه خداوند او را به آن سَمْت سامی آشنا كرد. قرآن كه كتابی بین و روشن است، برای بیان چگونگی نورانی شدن مردم و جامعه، قیام موسای كلیم (علیه السلام) را به دنبال این بحث مطرح كرد و چنین فرمود: قرآن نازل شده است تا مردم را نورانی كنی و راه آن نیز تشكیل حكومت اسلامی است؛ یعنی فقط دین باید در جامعه حكومت كند.
بنابراین قیام سالار شهیدان به دنبال قیام انبیای گذشته، به مردم جهان تفهیم می كند كه نظام حق، كدام است و نظام باطلْ كدام. آن حضرت (علیه السلام) برای تحقیق و تفهیم این مطلب، چاره ای جز نثار خون و ایثار فرزند و مال و جان نداشتند؛ زیرا آنقدر رسوبات جاهلیت اموی زیاد بود كه ممكن نبود با سخنرانی و نامه نگاری مطلب را حل كرد. اگر مطلب خیلی ضروری و عمیق شد، چاره ای جز استقبال شهادت نیست. از این رو، وجود مبارك حسین بن علی (علیه السلام) از ذات مقدّس رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم)این برنامه را دریافت كردند كه در شرایط كنونی، یك سلسله شهادت ها و اسارت ها لازم است تا آن دینی كه می رود به فراموشی سپرده شود، احیا گردد و در این هنگام بود كه حسین بن علی (علیه السلام) قیام كردند.
