به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: در آستانه میلاد باسعادت حضرت رسول اکرم(ص) و امام جعفر صادق علیه السلام فرازی از فرمایشات آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع عظمت و مقام رسول گرامی اسلام در بیان امام جعفر صادق(ع) را از نظر می گذرانیم؛
معظم له اظهار داشتند: بعضی از بیانات نورانی از ائمه علیهم السلام درباره پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به ما رسیده است، از جمله از وجود مبارک امام صادق(ع) نقل میکنند که فرمود «کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَیدَ وُلْدِ آدَمَ فَقَالَ کَانَ وَ اللَّهِ سَیدَ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ وَ مَا بَرَأَ اللَّهُ بَرِیةً خَیراً مِنْ مُحَمَّدٍ ص»؛ در روایتی دیگر وجود مبارک امام صادق(سلام الله علیه) از وجود مبارک حضرت امیر(ع) نقل میکند که امیرالمؤمنین(سلام الله علیه) فرمود: «مَا بَرَأَ اللَّهُ نَسَمَةً خَیراً مِنْ مُحَمَّدٍ ص»؛ هیچ بشری را خدا بهتر از پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) خلق نکرده است.
ایشان ادامه دادند: خود ائمه(ع)، مسئله اینکه اهل بیت(ع) روح قبل از بدن بودند، در کجا بودند، چگونه خلق شدند، را هم ذکر کردند. وجود مبارک امام صادق(ع) نقل می کند که از خود وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) سؤال کردند: «بِأَی شَیءٍ سَبَقْتَ الْأَنْبِیاءَ وَ أَنْتَ بُعِثْتَ آخِرَهُمْ وَ خَاتَمَهُمْ»؛ چگونه شد شما با اینکه آخرین پیامبر هستید از همه افضل هستید؟ حضرت فرمود: «إِنِّی کُنْتُ أَوَّلَ مَنْ آمَنَ بِرَبِّی وَ أَوَّلَ مَنْ أَجَابَ حِینَ أَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ النَّبِیینَ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلی أَنْفُسِهِمْ ﴿أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ﴾»؛ چون دو تا میثاق در قرآن مطرح است: یکی ﴿وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِیینَ میثاقَهُمْ﴾، یکی هم ﴿وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ﴾، این یکی که دارد: ﴿وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ﴾، اولین و آخرین را شامل میشود و نشأه عمومی است. آنجا که دارد: ﴿وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِیینَ میثاقَهُمْ﴾، مخصوص سلسله انبیاست. در هر دو بخش، اول کسی که پاسخ داد وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بود.
آیت الله العظمی جوادی آملی ابراز داشتند: خداوند در اخذ میثاق عام که در سوره «اعراف» دارد خود را نشان اولین و آخرین داد: ﴿وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ﴾، معلوم میشود اگر کسی اهل نسیان نباشد میتواند آن صحنه را به یاد بیاورد وگرنه اگر آن عالم قابل ذکر و تعهد و یادآوری نبود که به او احتجاج نمیشد، فرمود ما این کار را کردیم تا اینکه هیچ کس نگوید که ﴿إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلینَ﴾ در این صحنه که ذات اقدس الهی خود را به همه نشان داد، اول کسی که گفت «بلی» وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بود. به حضرت عرض کردند که چرا شما «خیر الناس» هستید؟ فرمود ما اول کسی بودیم که گفتیم «بلی»، لذا فرمود ما چون در آن عالم اولین کسی بودیم که بلی گفت، اینجا هم اولین پیغمبر هستیم و اوّلیت یعنی «اعلی النبیین، اسبق النبیین، اعلم النبیین، اشرف النبیین».
معظم له با اشاره به زیارتنامه حضرت رسول (ص) تصریح داشتند: در بعضی از زیارتهای حضرت هست که «الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ»؛ یعنی شما خاتَم و مُهر انبیای قبلی هستی، چون وقتی که نامه تمام شد آن را مُهر میکنند. اگر جا برای حرفهای دیگر باشد که خاتَم و مُهر نمیآید! این کلمه خاتَم اگر از خاتِم قویتر و اعدل نباشد از آن کمتر نیست؛ از آن پرمحتواتر است که او خاتَم انبیاست، برای اینکه به وسیله حضرت سلسله نبوت مُهر شدند و ایشان خاتَم انبیای قبلی است.
ایشان ادامه دادند: «الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ»؛ یعنی هر مطلب پیچیدهای که در اسلام اتفاق بیافتد، کلید دست نبوت و قرآن است. پس اگر یک مشکلی در جامعه علمی نسبت به حریم دین پیش بیاید، نبوت و قرآن کلید حل آن است. «الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ»؛ یعنی هر چه که بسته است این کلید آن را باز میکند؛ یعنی هم گزارش مقام آن حضرت است، هم جمله خبریهای است که به داعی انشا القا شده است که به حوزهها میگوید این کلید را بگیرید و مشکلات علمی خود را باز کنید!