مرکز الإسراء للنشر هو الناشر الاختصاصيّ لتألیفات سماحة آیة الله الشیخ عبدالله الجواديّ الآمليّ (دام ظلّه) فبدأ المرکز هذا عمله في سنة 1372 الشمسیة؛ فمن أعمال هذا المرکز القیام بإنتاج التألیفات مکتوباً بکیفیة مطلوبة وأساسیّة، مع عرض سریع، وفي الوقت المحدّد، وبسعر مناسب، ودعم للإصدارات، وتهیئة إمکان الوصول السریع وبأسعار قلیلة للمخاطبین في داخل البلد وخارجه بالنسبة إلی الإصدارات، وأیضاً المشارکة في المعارض الدولیة الخارجیة والداخلیة.
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: سلسله سخنرانی های حجت الاسلام و المسلمین استاد مرتضی جوادی آملی در ماه ذی الحجه، با عنوان «شعائر حج» از شبکه تلویزنی اینترنتی اسراء به آدرس tv.esra.ir پخش می گردد.
حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در هشتمین جلسه از این سلسله جلسات، ابراز داشتند: يکي از اموري که در حج بعد از وقوف در عرفات و وقوف در مشعر است، ورود به سرزمين منا است. حق - سبحانه و تعالي -اين مناسک را با ريز جريانهايش بيان داشته و رسول گرامي سلام هم مطابق با آنچه که وحي به او آموخته، فرمود همانگونه که من حج ميگذارم ببينيد و از من تبعيت کنيد که مناسک به درستي انجام بشود.
ایشان بیان داشت: فرق مناسک با مراسم در اين است که در مراسم، جنبه الهي و نيت و قصد قربت و اينکه اين امر از ناحيه حق - سبحانه و تعالي - باشد نيست. لذا در مراسم نه نيتي لازم است نه لازم است که از ناحيه حق - سبحانه و تعالي - نحوه برگزاري و کمّ و کيف آن بيان شده باشد، اما برخلاف مناسک که فرمود «خذوا عني مناسککم» حج خودتان را از من بگيريد يعني از جايگاه وحي أخذ کنيد. هم در مرحله نزول، مناسک از جايگاه حق - سبحانه و تعالي - ميآيد و هم در مرحله صعود بايد با نيت و قصد قربت و اخلاص و نظاير آن همراه باشد، لذا فرق جوهري بين مراسم و مناسک است و کسي توهم نکند که مناسک حج مثل ساير مراسمي که انسانها در امورات و شؤونات زندگي خود برگزار ميکنند خواهد بود
استاد مرتضی جوادی آملی اظهار داشت: يکي از مسائلي که در وقوف در مشعر، وقوف در منا، بايد بيشتر به اين توجه کرد، دستور الهي نسبت به تذکر و متذکر بودنِ نسبت به ياد حق، اسماي حسناي الهي و جلوههاي بارز آن براي انسان که جريان رسالت، جريان ولايت و امامت و نظاير آن است. اما همانطوري که در باب عرفات فرمودند که ﴿فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ﴾، در خصوص افاضه به منا هم مسئله به همين صورت بيان شده است که روح اين افاضه و روح اين حرکت و سيري که در مسير مشعر تا منا داريد همواره ياد حق و اذکار حق باشد.
وی با بیان اینکه یاد خدا و اذکار الهي در حقيقت سازنده مُناي حقيقي و آرزوهاي حقيقي است، اظهار داشت: سرزمين منا هم که مُناي آرزوها و خواستههاي به حق انسانها است، دارای جايگاه ويژهاي است؛ يعني به حدي است که انسان وقتي وارد اين سرزمين ميشود بايد آرزوهاي شايسته داشته باشد. نکته قابل توجه اين است که دو گونه ميشود مسئله آرزو را مطرح کرد: يک وقت آرزو به گونهاي است که انسان بدون اينکه تمهيداتي، مقدماتي، مبادياي فراهم آورده باشد انتظار دارد کمالي را و خيرا را دريافت بکند. اما آرزويي در قالب اميد مطرح است که نيازمند به تمهيدات و مقدمات و آمادهسازي روح و جان و عقل و عمل است، اينها زمينه راهيابي به سرزمين توحيد را فراهم ميآورد و انسان ميتواند آرزوي وصال داشته باشد، آرزوي در کنار حق - سبحانه و تعالي - قرار گرفتن و از جايگاه الهي برخوردار شدن يا حشر با اسماء و اوصاف الهي بلکه اتحاد با اسماء و اوصاف و نظاير آن را داشته باشد.
