پایگاه اطلاع رسانی اسراء: جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جوادی آملی این هفته در محل مسجد اعظم قم به صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار گردید.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه، به شرح حکمت 121 نهج البلاغه پرداختند.

معظم له بیان داشتند: کلمه حکیمانه و نورانی نهج البلاغه جمله 121 این است: «قال علیه السلام: شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ‏»؛ فرمود برخی از عمل ها لذتش زودگذر است ولی تبعات تلخ او ماندنی است و برخی از اعمال اند که رنجشان زودگذر است ولی گنجشان و آثارشان می ماند. حضرت فرمود خیلی تفاوت است بین این دو نحوه از عمل: عملی که لذتش زود از بین می رود اما تبعات تلخ او و آثار تلخ او می ماند و عملی که رنجش می گذرد و اثر ظاهری اش زود از بین می رود اما اثر معنوی اش می ماند. رازش این است که ذات اقدس الهی که خالق دنیاست فرمود دنیای بی آخرت لغو است؛ یعنی ما یک جهانی خلق کرده باشیم که هر کس هر چه دلش خواست بکند نه حسابی نه کتابی نه کیفری نه پاداشی، چنین چیزی لعب است و ما لاعب و بازیگر نیستیم.

ایشان بیان داشتند: لعب چون از لعاب است یعنی یک چیزی است که طراوتش لحظه ای است زود هم از بین می رود. کار بی هدف را می گویند لعب. ذات اقدس الهی فرمود ما بازیگر نیستیم پس اگر دنیایی هست که هست الا و لابد روز حسابی باید باشد که بشود حکیمانه.

آیت الله العظمی جوادی آملی اظهار داشتند: روز قیامت روز حساب است نه روز عمل، می فرماید به اینکه درست است که عمل ها فرق می کند عامل ها فرق می کند اهداف فرق می کند ولی خطوط کلی حاکم بر عمل یکی است و آن این است که هر عملی را با حق می سنجند. اصلش را فرمود دنیا مزرعه آخرت است، دنیا تجارت خانه است بعضی بهره می برند بعضی زیان می کنند. این سوددهی و زیان بردن این بهره وری و محروم شدن روی میزان و معیاری است. تشخیص آن معیار سخت است. فرمود در قیامت آن میزان و ترازو را ما نصب می کنیم.

ایشان در بیان اینکه آن میزان در قیامت چیست، بیان داشتند: میزان معمولاً سه ضلعی است یعنی خود ترازو ومیزان که ابزار سنجش است، یک؛ یک کفه اش را وزن می گذارند، دو؛ کفه دیگرش را آن کالا و موزون می گذارند، سه. این خاصیت میزان است. در ادعیه ائمه(علیهم السلام)، درباره وجود مبارک حضرت امیر عرض می کنیم: «السَّلَامُ عَلَی مِیزَانِ الْأَعْمَال‏»؛ اعمال ما را با میزان اهل بیت می سنجند اینها ترازو هستند اینها راه حق اند. اگر چیزی مطابق اینها بود درست است اگر مطابق اینها نبود درست نیست. اینها سرجایش محفوظ است و همه اینها زیر یک اصل جامعی است که در سوره «اعراف» مشخص کرد. ﴿وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ﴾ نه «و الوزن حق»! یعنی حقیقت را می آورند تمام کارها را با حق می سنجند. این سخت است؛ عقیده ای که داشتیم قیام و قعودی که داشتیم رفتاری که داشتیم چه در منزل چه در بیرون، اینها را با «حق» می سنجند.و لذا اگر انسان بخواهد خودش را بسازد باید بداند که حقیقت را بشناسد.

معظم له بیان داشتند: هر چیزی حسابی دارد کتابی دارد. اگر دنیا با این روش کنونی پیش برود، نتیجه اش همین جنگ غزه است. اصلاً هیچ خبری از انسانیت نیست. هیچ! یک کمی بوی انسانیت هم در اینها نیست. این است که دین فرمود ما حرف تازه آوردیم که اینها را شما نمی فهمید. فرمود ما یک چیزهایی تازه آوردیم که اصلاً در فکر بشر نیست. چه آوردیم؟ گفتیم در درون شما یک غده بدخیمی است که مزاحم شماست. کدام علم می تواند این را کشف بکند؟ شما یک دشمن درونی دارید و این غده بدخیم است و این می خواهد حیات ما را از بین ببرد، سعادت ما را از بین ببرد، ما را به سوخت و سوز گرفتار کند. فرمود هوی و هوس شما بالاخره شما را به کشتن می دهد به هلاکت می دهد گرفتار این و آن می کند.

ایشان با بیان اینکه ائمه(علیهم السلام) به ما آموختند که شما حق مدار و حق محور باشید، اظهار داشتند: عمده آن است که ما اگر حق شناس باشیم علماً، می شویم محقق، عملاً می شویم متحقق، آن وقت در حسابرسی راحت هستیم نه بیراهه می رویم نه راه کسی را می بندیم. دنیای کنونی براساس آیه سوره مبارکه «جاثیه» مبتلا به فراموشی است. کسانی که مانند کفار می گویند ﴿وَ قالُوا ما هِيَ إِلاَّ حَیاتُنَا الدُّنْیا﴾یک؛ ﴿نَمُوتُ وَ نَحْیا﴾دو و ﴿وَ ما يُهْلِكُنا إِلاَّ الدَّهْر﴾ سه؛ ​​​​​​​ دنیا پیش اینها بدون آخرت است، مرگ و حیات است بدون اعطای مرگ و حیات و پایان کارش هم نیستی است! لذا شما ببینید جریان غزه و امثال غزه اصلاً اینها را تکان نمی دهد. اینها مثل اینکه روی یک مشت خاک توپ می ریزند همین!

آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشتند: انسان باید بداند که،  انسان تنها در دنیا نیست، مسافر است، هدف والا دارد و هر عملی را هم می سنجند.