به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیت الله العظمی جوادی آملی در درس تفسیر علوم قرآن (18 خرداد) اظهار داشتند: آیه ﴿لاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ﴾ از جامعترین قواعد قانون اساسی اسلام است و بر همین اساس کم فروشی حتی به کافر حرام و از مصادیق ظلم است.
ایشان افزودند: اسلام نه فقط بر حقوق انسان که بر حقوق حیوانات و گیاهان هم تاکید دارد. در روایت می خوانیم «مَنْ سَقَی طَلْحَةً أَوْ سِدْرَةً فَکَأَنَّمَا سَقَی مُؤْمِناً مِنْ ظَمَإٍ»،[2]. کسی که به درختی آب بدهد انگار به یک مومن آب داده است.
معظم له ظلم را از بزرگترین گناهان دانستند و خاطرنشان کردند: گناه ظلم به قدری بزرگ است که قرآن می فرماید ﴿وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً﴾[3]. ظالم نه فقط به جهنم می رود بلکه خودش هیزم جهنم است.
مفسر برجسته قرآن ادامه دادند: تاکید اسلام بر فعالیت های صحیح سیاسی و اجتماعی در راستای پرهیز از ظلم است اما لازمه این فعالیت ها وجود قوانین حقوقی مدون متکی بر اخلاق است. تا حقوق مدون نباشد حق فرد و حق جامعه قابل اجرا نیست.
آیت الله العظمی جوادی آملی با تبیین ویژگی های انسان با اخلاق بیان داشتند: انسان با اخلاق وقتی قدرت پیدا کرد با زمان عدم قدرتش یکسان است. کسی او را ببیند یا نبیند یکسان است. کسی از حال او باخبر بشود یا نشود یکسان است. بتواند از کسی انتقام بگیرد یا نگیرد یکسان است. انسان با اخلاق کسی نیست که تا به قدرت رسید هرکاری دلش خواست بکند.
ایشان با اشاره به مبحث قدرت در صحیفه سجادیه اظهار داشتند: امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه می فرماید خدایا توفیقی بده که اگر سمت و قدرتی به دست من رسید یک مدیر خوبی باشم. ما یک حُسن الولایه داریم یک سوء الولایه. حسن الولایه یعنی مدیر خوب. مدیر خوب یعنی اصل فن را میداند، عالم باشد و قدرت تدبیر داشته باشد یعنی اداره کند عملاً و هم قدرت اجرایی داشته باشد هم قدرت فکر فرهنگی داشته باشد. اگر یکی از این دو را نداشته باشد این یک والی خوبی نیست. حضرت در آن دعا عرض میکند خدایا! من از سوء ولایت به تو پناه میبرم که مدیر خوبی نباشم والی خوبی نباشم.
معظم له با تاکید بر لزوم هماهنگی علم و عمل اذعان داشتند: اگر یک مفسر قرآن بالای منبر آیه ای را تفسیر کند و پایین منبر بر خلافش عمل کند، علم دارد اما از عمل بیگانه است. شما به یک معتاد کارتن خواب بگویید مواد مخدر ضرر دارد. او خودش در متن ضرر است و این را می داند. علم دارد اما عمل صحیح ندارد.
ایشان افزودند: یک فلج اگر مار و عقرب ببیند علم دارد که آن حیوان خطرناک نزدیکش است و ممکن است به او آسیب بزند. اینها را می داند لکن قدرت فرار ندارد. آنهایی که عقل عملیشان از کار افتاده است و فسق برایشان ملکه شده است اینگونه اند.
[1]. سوره جن، آیه15.
[2]. وسائل الشیعة، ج9، ص474.
[3]. سوره جن، آیه15.