پایگاه اطلاع رسانی بنیاد اسراء: 27 دی ماه، سالروز شهادت شهید نواب صفوی و همرزمانش از جمعیت فداییان اسلام می باشد که پس از مبارزات خستگی ناپذیر به دست عوامل رژیم پهلوی به شهادت رسیدند و به خیل شهدای انقلاب اسلامی پیوستند.
بدین مناسبت فرازهایی از پیام های حکیم متأله حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی که به مناسبت مراسم بزرگداشت شهید نواب صفوی و همرزمانش در سالهای گذشته، ایراد فرموده اند را از نظر می گذرانیم.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در یکی از این پیام ها، در رابطه با این اسطوره نستوه و همرزمانش اظهار داشتند:
سخن درباره شهدای فدائیان اسلام كه رفتگانشان مورد عنایت ویژه ذات اقدس الهی هستند و وارثان آنها هم مورد تأیید الهیاند، در دو بخش مطرح است: یكی درباره جریان شهادت، یكی ویژگیهای نوّاب صفوی و شهید واحدی و سایر همرزمانش.
بخش اول كه مربوط به شهداست؛ شهید چون پاسخ مثبت به دعوت انبیا عموماً و دعوت ختمی مرتبت و نبوّت(علیهم آلاف التحیة و الثناء) خصوصاً دادهاند زنده شدهاند و رسیدند به یك زندگی كه مرگ در پی آن نیست. روایتی وارد شده است كه شهدا را استثنا كرد. پس شهید زنده از دنیا وارد برزخ میشود و زنده از برزخ وارد قیامت كبرا میشود و از كلّ این صحنهها برخوردار است؛ سرّش آن است كه حیاتی پیدا كرده است كه مرگ ندارد.
معظم له در ادامه به خصوصیات شهید نواب صفوی و همراهانش پرداخته و بیان داشتند: جناب سید بزرگوار نواب صفوی ـ كه درود و رحمت الهی بر او و همرزمان و بر همه شهدا باد! ـ دارای چند ویژگی بود: اولاً شجاعت، درست است كه انسان میتواند و موظّف است در برابر ناملایمات شجاع باشد; ولی بخشی از شجاعت كسبی نیست، بلکه بعضی از شجاعتها موهبت الهی است. آن شجاعت ممتاز شهید نوّاب صفوی هر كس از نزدیك با او آشنا بود و آن عصر و مصر را میدید باور میكرد كه این كسبی نیست، ﴿ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یؤْتیهِ مَنْ یشاءُ﴾؛ شهید نواب صفوی این طور بود، برخی از همرزمانشان شهید واحدی(رضوان الله علیه) هم در مرحله بعد اینطور بودند.
روزی در مدرسه مروی، آن سالها ما تحصیل میكردیم و سنّ ما هم در حدود بیست سال بود، بعضی از متدینین آمدند در مدرسه مروی ظاهراً گفتند كه محاكمه فدائیان اسلام شروع شد، مناسب است بعضی از طلاّب و روحانیون در آن محكمه شركت كنند. من هم از مدرسه مروی در محكمه این بزرگوارها رفتم، چیزی كه دیدم جز اعجاب و شگفتی نبود، با اینكه اینها تقریباً روشن بود كه محكوم به اعدام هستند، با اینكه روشن بود آنها كه دارند محاكمه میكنند چه میگویند، چطور استدلال میكنند؛ اما اینها كسانی بودند كه واقعاً ترس را ترسانده بودند، انسان اینقدر شجاع بشود كه ترس، بترسد به طرف اینها بیاید! گویا اصلاً اینها در محكمه حضور نداشتند، در میز محاكمه نبودند، محكوم به اعدام نبودند، برای اینها شهادت، شربت گوارایی بود؛ این ﴿ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یؤْتیهِ مَنْ یشاءُ﴾ است. نمیشود توقّع داشت دیگران هم در این حدّ از شهامت باشند; البته ایمان، جهاد به مقدار لازم، تشویق و ترغیب اینگونه از افراد، حمایت اینها، دعای اینها، گرامیداشت اینها، مقدور همه است وظیفه همه است، اما آن شهامت ویژه، واقعاً مقدور هر كسی نیست.
گذشته از آنكه نواب صفوی(رضوان الله علیه)، از نظر تشخیص اول بود و از نظر شهامت و شجاعت و از نظر سیادت اول بود ؛ او سید شهدای قبل از انقلاب بود. در آن عصر و مصر عدهای شربت شهادت نوشیدند؛ ولی سید شهدای آنها همین نوّاب صفوی(رضوان الله تعالی علیه و علی هؤلاء) بود ـ خدای سبحان او و همرزمانش را با شهدای كربلا محشور بفرماید! ـ (1)
این حکیم متأله در پیام دیگری در رابطه با شهید نواب صفوی و همرزمانش، صلابت، استواری و نفوذ ناپذیری را از عناصر محوری هویت مردان مؤمن برشمرده ومرقوم داشتند:
صلابت، استواری و نفوذ ناپذیری، از عناصر محوری هویت مردان مؤمن است. چنین رجالی با خدای خود پیمان ستبر و ناگسستنی دارند: ﴿و أخذنا منهم میثاقاً غلیظاً﴾ و در كیان داخلی و حفظ استقلال و استغنای همه جانبه، هویتی خودكفا داشته و به خود متكی اند: ﴿كَزَرعٍ أخرجَ شَطأهُ فازَرَهُ فَاستغلَظ فَاسْتَوی عَلَی سُوقِه﴾ و در قبال بیگانگان، حیثیتی سازش ناپذیر و دست نیافتنی دارند: ﴿و لْیجِدوا فِیكُمْ غِلظَةً﴾ و پیام آیه را كه تسلیم نشدن در برابر دشمن است، با تنش زایی ناروا اشتباه نمی كنند و در صحنه پیكار مدافعانه و نه مهاجرانه، نستوه و شكست ناپذیراند: ﴿إنّ اللّه یحبُّ الذین یقاتِلُونَ فی سَبیلهِ صَفّاً كأنّهُم بُنْیانٌ مَرْصُوص﴾ و در مهر و قهر از صراط مستقیم منحرف نمی شوند، هرچند شناخت آن از دیدن موی باریك دقیق تر و پیمودن آن از رفتن بر لبه شمشیر تیز دشوارتر است.
ایشان مرقوم داشتند:
عالمان شهید كه بین قلم و شمشیر الفت ویژه ای ایجاد كرده اند، نه تنها صید خوبی كرده اند و جزء مخلصان درآمده اند، بلكه صید خوبی گشته و در ردیف مخلَصان به حساب آمده اند و هرگز به شكار شاهان باشه و شاهین و صید خسروان یوز و باز كه از آهو و تیهو تجاوز نمی كنند، اعتنایی نداشته و ندارند و شعار امیر شهیدان و سلطان شاهدان حضرت حسین بن علی بن ابی طالب(علیهمالسلام) را اساسنامه حیات و ممات خود قرار داده و می دهند. سیره سلاله سادات نواب صفوی و همرزمان او ، فراسوی پژوهشگران شهادتنامه است. (2)
منبع: (1). پیام آیت الله جوادی آملی به مراسم گرامیداشت شهید نواب، دی ماه 1393
(2). پیام آیت الله العظمی جوادی آملی، دی ماه 1383 ، کتاب سروش هدایت،ج3.