انسان مستعد به فراگیری حکمت بدنبال راهکار و ابزار مورد نیاز آن می باشد تا مسیر تکاملی خود را  بخوبی طی کند. حضرت علامه جوادی آملی در یکی از جلسات درس اخلاق خود در  این خصوص یکی از راههای کسب حکمت را با نقل حدیثی نورانی از لسان مبارک امام هشتم(سلام الله علیه) چنین بیان داشتند:   

وجود مبارک امام رضا(سلام الله عليه) فرمودند: «إنّ الصَّمْتَ بابٌ مِن أبواب الحكمة» «صَمْت» يعني سكوت. خيلي از ماها بايد درس سكوت بخوانيم كه چه وقت ساكت باشيم، چقدر حرف بزنيم و چطور حرف بزنيم. مگر آدم هميشه حرف مي‌زند؟! هر جا حرف مي‌زند؟! هر طور كه دلش خواست سخن مي‌گويد؟! در حالی که حرف را به اندازه ضرورت مي‌زنند قهراً فكركرده حرف مي‌زنند نه بيجا.

يكي از آداب حكيم شدن همين خاموش بودن، بجا سخن گفتن،كم سخن گفتن و مانند آن است. به ما گفتنه اند كم حرف بزن و وقتي هم كه مي‌خواهي حرف بزني هم خوب حرف بزن و هم حرفِ خوب بزن براي اينكه همه اينها را مي‌نويسند و تو داري املا مي‌كني ﴿إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ٭ كِرَاماً كَاتِبِينَ﴾ و فرشته‌ها دارند مي‌نويسند لذا مواظب باشید كه خوب املا كنيد.

----------------------------------------------------------------------------------------

بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سلسله مباحث درس اخلاق،شهریور ماه 92