به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: مراسم سخنرانی آیت الله العظمی جوادی آملی در جمع مسئولین، اساتید ‌و طلاب حوزه های علمیه مشهد با موضوع «رسالت حوزه های علمیه» در محل مدرسه علمیه عالی نواب مشهد برگزار شد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این مراسم اظهار داشتند: وقتی دین طلوع کرد اولین بیان او این بود که «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِيضَةٌ»؛ جاهلیت وقتی به تمدن و مدنیت تبدیل می شود که عنصر محور آن «علم» باشد، حضرت نفرمود طلب علم واجب است بلکه فرمود طلب علم «فَرِيضَةٌ»، این تای فریضه، تای مبالغه است، یعنی یادگرفتن و علم آموزی بسیار بسیار واجب است.

ایشان ادامه دادند: آن علمی که یادگیری آن فریضه است و یادگیری آن بسیار واجب است متن آن را قرآن کریم برای ما مشخص کرد که «و یعلّمهم الکتاب و الحکمة» این نیازمند به شرح است که این کتاب و حکمت چیست؟

معظم له خاطرنشان کردند: رسول گرامی اسلام در حدیثی مهمترین علمی که یادگیری آن واجب است را با تاکید «إنّما» به ما معرفی می کند و می فرماید «إنّما العلم ثلاثة: آیة محکمة، أو فریضة عادلة، أو سنّة قائمة»؛ مشکل حوزه های علمیه ما همین است که هم آیه محکمه و هم فریضه عادله و هم سنت قائمه را فقه و اصول دانستند در حالی که آیه محکمه مربوط به خداشناسی امامت شناسی، معاد شناسی، انسان شناسی و امثالهم است و فریضه عادله و سنت قائمه هم مربوط به فقه، اخلاق و حقوق می شود. یعنی دین به ما گفته است که چه بخوانید.

آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود بیان داشتند: اگر معلوم شد که طلب علم فریضه است نه واجب و اگر معلوم شد محور تعلیم کتاب و حکمت است و اگر کتاب و حکمت با آن تثلیث «آیة محکمة، فریضة عادلة و سنّة قائمة» تفسیر شده است یک مدرسه لازم است که اساتید و علما بیایند و این کتاب و سنت را زنده کنند.

ایشان با اشاره به حدیثی از امام صادق علیه السلام، تصریح داشتند: اگر حوزه و مدرسه ای نباشد، اگر یک پایگاه فکری جامعی نباشد هرگز مردان بزرگ بر نمی خیزند. وجود مبارک امام صادق(ع) در روایتی می فرماید این حکومت عباسی به اسلام و مسلمین ظلم می کند چرا که اجازه نمی دهد من در یک جای خوش آب و هوا مانند طائف که می تواند حوزه دوازده ماهه داشته باشد حوزه علمیه ای تاسیس کنم و خودم هم در آنجا سکونت داشته باشم و به تربیت شاگردان بپردازم. حوزه علمیه مشهد این موقعیت را دارد که در سایه برکات وجود مبارک ثامن الحجج، حوزه علمیه بدون تعطیلی و دوازده ماهه داشته باشد.

معظم له تاکید داشتند: وظیفه  و رسالت اصلی حوزه این است که «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ»؛ خداوند قرآن را نازل نکرد که برای یک ملت و مملکت باشد، این کتاب برای همه بشر و کتابی جهانی است! این وظیفه همه ما را مشخص می کند، نمی توانیم جهانی حرف بزنیم و استانی فکر کنیم، این «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» یعنی این کتاب آنقدر توانمند هست که بر همه مکاتب دیگر جهان پیروز شود و ظفر یابد و این کار به دست شماست و اگر رسول گرامی اسلام فرمود «الاسلامُ يَعلو ولا يُعلی عَلَيهِ» این جمله خبریه است که به داعی انشاء القاء شده؛ یعنی بر همه شما لازم و واجب است که بکوشید جهانی بیاندیشید و جهانی حرف بزنید. لازمه این کار این است که همه مکاتب جهان را با دقت مطالعه و بررسی کنید، تا مکاتب جهان را نشناسید که نمی توانید اظهار نظر کنید، این می شود «آیة محکمة»! این نه متزمن است که به زمان خاصی اختصاص داشته باشد و نه متمکن است که به مکان خاصی اختصاص پیدا کند. پس این «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» وظیفه و هدف اصلی ماست و باید به این سمت حرکت کنیم و این شدنی است.

آیت الله العظمی جوادی آملی ابراز داشتند: وقتی مدرسه، مدیر و مدرس درست شد، آنگاه علوم هم که مشخص شده است، هدف هم مشخص شده است و راه هم مشخص شده است اما شما طلاب باید بدانید که معلمان اصلی ما فرشتگان هستند، فرشتگان ما را در رسیدن به این هدف والا یاری می کنند.

ایشان ادامه دادند: همه محدثان این حدیث را نقل کرده اند که «إن الملائکه لتضعوا أجنحتها تحت اقدام طلاب العلوم»؛ اینکه حضرت فرمود فرشتگان فراشان مدارس علمیه هستند و پرهای خود را زیر قدمهای طالبان علوم پهن می کنند چند پیام برای ما دارد؛ اول اینکه ای طالبان علم تلاش کنید پَر در بیاورید، در مرحله  بعد به ما می گویند حالا که عالم شدید و پر درآوردید تلاش کنید که پرواز کنید، شیخ مفید در امالی این حدیث را نقل می کند که علم برای آن است که ملکوتی بشوید، فرمود وقتی عالم شدید به علمتان عمل کنید تا پرواز کنید و در مرحله بعد که مهمترین مرحله است، از جهت حرکت کنید نه در جهت! یعنی از زمین به آسمان صعود کنید و تا ملکوت بالا بروید. 

معظم له اذعان داشتند: گرچه خداوند در قرآن فرمود من ملکوت عالم را به خلیل خود دائم نشان می دادم، اما در جای دیگر به ما که فرزندان خلیل حق هستیم هم فرمود شما راه پدر خود را بروید، او ملکوت را دید، شما هم بنگرید شاید ببنید! مستحضر هستید که بین «نگاه» و «دیدن» فرق است، بین «نظر» و «رویت» فرق است، هر نگاه به دیدن نمی رسد و هر نظر به رویت ختم نمی شود اما از ما خواستند که تلاش کنیم تا به آن مرحله برسیم.

آیت الله العظمی جوادی آملی  در بخش پایانی فرمایشات خود اظهار داشتند: اگر حوزه به این جایگاه رسید که قدر این فراشان را دانست، آنگاه آنها نیز فیض را از بالا می گیرند و به ما می رسانند و ما را یاری می کنند تا این راه را آسانتر طی کنیم. وقتی این راه را طی کردیم و عالم شدیم آنگاه خداوند و فرشتگان بر ما صلوات خواهند فرستاد، چرا ما به این درجه نرسیم؟! چرا ما همتای فرشتگان نشویم؟!

ایشان ادامه دادند: خداوند به قلم و مسطورات قسم یاد کرد چرا قلم و مسطورات ما از آن قِسمی نباشد که خدا به آنها قَسم یاد می کند، این شدنی است، از همین حوزه ها مردانی برخاستند که اینچنین بودند، چرا ما اینچنین نشویم؟!

معظم له با اشاره به سوابق درخشان حوزه علمیه خراسان، خاطرنشان کردند: حوزه علمیه خراسان سوابق درخشان فراوانی دارد، مدیریت این حوزه علمیه باید در گام اول جلو نهال فروشی را جداً بگیرد و با شناسایی استعدادهای راغی از آنها حمایت کند تا آنها از حوزه و مسیر درس و تحقیق خارج نشوند، تامین مدرسان عالم برای سالهای آینده وظیفه مهم مدیریت حوزه هاست تا به برکات شما اساتید و فضلا، زمینه «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ» محقق شود.