مرکز نشر اسراء ، ناشر اختصاصی آثار آیت الله جوادی آملی، در سال 1372 شمسی آغاز به کار نمود؛ تولید آثار مکتوب با کیفیت مطلوب و استاندارد، عرضه سریع، به موقع، با قیمت مناسب و پیشتیانی محصولات ، بستر سازی دسترسی آسان، سریع و کم هزینه مخاطبان داخل و خارج کشور به محصولات، حضور در نمایشگاه های بین المللی داخلی و خارجی از وظایف و ماموریت این مرکز می باشد.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني اسراء: حجت الاسلام و المسلمين دکتر مرتضي جوادي آملي در هشتمین جلسه از سلسله جلسات سخنراني خود با موضوع «حکمت نیایش» که در ماه مبارک رمضان بعد از اقامه فريضه ظهر و عصر در مسجد هدایت آمل برگزار می گردد، اظهار داشت: از مهم‌ترين شئونات ماه مبارک رمضان، مسئله نيايش در پيشگاه پروردگار عالم است. نيايش يک امر و جهت در مقابل ساير جهات ديني نيست. بلکه نيايش يعني اينکه انسان همواره چهره جانش را متوجه به ساحت الهي بدارد؛ گرچه در دنيا زندگي مي‌کند و از مواهب طبيعي بهره مي‌برد اما اصل و اساس آن را از خداي عالم بداند و همواره خود را در سير صعودي به سَمت پروردگار عالم در نظر بگیرد.
وی ادامه داد: انسان لحظه‌اي به خود واگذاشته نشده است، بلکه همواره در حال صعود و حرکت است؛ «يا ايها الانسان انک کادح الي ربّک کدحاً فملاقيه» لذا ما همواره در حال حرکت به سوي خداييم، و اگر إن‌شاءالله در جهت الهي گام برداشتيم اين مسير، به سوی رحمت الهي است و به سعادت انساني منتهي مي‌شود و اگر خدايي ناکرده در اعمال و گفتار و کردارمان جهت الهي را نديديم بلکه هواي نفس را ديديم و خواسته‌هاي نفساني را مدّ نظر قرار داديم، در اين حال هم داريم به سمت خدا مي‌رويم اما معاذالله به سمت غضب خدا.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیات قرآن کریم، ابراز داشت: همه انسان‌ها خدا را ملاقات مي‌کنند، همه انسان‌ها به ملاقات خدا مي‌روند: «يا ايها الانسان انک کادح الي ربک کدحاً فملاقيه» ما باید این را باور کنيم و به آن اعتقاد پيدا بکنيم که همه ما در مسير لقاي الهي هستيم، خداي عالم مي‌فرمايد آن کساني که انکار مي‌کنند و به لقاي الهي اميد ندارند، اينها در صف مأيوسان و کافران قرار مي‌گيرند.
حجت الاسلام و المسلمين دکتر مرتضي جوادي آملي توجه به معبود را در امر نیایش مورد تاکید قرار داد و تصریح داشت: آناني که متوجه به جهت الهي‌اند، کسانی هستند که چهره جانشان را به سمت خدا گرفته‌اند، اين توجه يعني وجه و چهره جان انسان به سمت خدا باشد، چهره جان انساني به سمت احکام الهي، حِکم خدايي، افعال، عبادات، طاعات و اذکار او که همه آنها در جهت ارتقاي انساني است باشد، در نتیجه در مساله نیایش مهم آن است که انسان چهره جانش را متوجه پروردگار عالم کند.
رئیس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء اذعان داشت: يکي از عناوين شريفي که ما در فرهنگ ديني خودمان داريم همين عنوان «وجيه» است؛ «يا وجيهاً عند الله اشفع لنا عندالله»، وجيه آن کسي است که چهره جانش را صد در صد متوجه به پروردگار عالم کند و چيزي جز وجه خدا را متوجه نباشد و از آن طرف هر چه که مي‌گيرد جلوه رحمت خداست. تمام همّ شيطان اين است که توجه ما را از خداي عالم برکَنَد و انسان را غافل نگاه دارد تا چهره جان متوجه به ساحت الهي نباشد. اگر چهره جان متوجه شد، خدا هم در اين دل مي‌تابد، تابش خدا يعني هدايت، يعني عقل، يعني عدل، يعني اخلاق، يعني آداب شايسته، يعني انسان وارسته، يعني انسان سالک الي الله، خداي عالم که به انسان توجه مي‌کند وجه خدا در چهره انساني قرار مي‌گيرد، اين مواجهه، اين توجه عبد به سمت مولا و عنايت مولا به سمت عبد را «مواجهه» مي‌گويند
وی با بیان این نکته که «توجه به سمت پروردگار عالم، تمام روح نيايش است» اظهار داشت: ما اگر بگوييم «الهي اللهم ربّنا ربّي ربِّ» یعنی اين واژه‌هاي پرمغز و پرروح را بگوييم اما چهره جان متوجه به سمت پروردگار عالم نباشد، نوری در اين دل نمي‌تابد، مثل ظرفي که پشتش به سمت نور باشد به سمت روشنايي باشد. ما بايد همت کنيم تا تقلّب و دگرگوني و انقلاب وجودي خود را در اثر توجه قلبي‌مان به ساحت پروردگار تام و کامل کنيم و همواره اراده‌مان اين باشد که از روح الهي برخوردار باشيم.
