به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت دهه آخر ماه صفر، گزیده ای از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی از سلسله سخنرانی های معظم له در دهه آخر ماه صفر 1435 هـ. با عنوان «دانش هدایتگر» را از نظر می گذرانیم.
آیت الله العظمی جوادی آملی در نخستین جلسه از این سلسله جلسات با اشاره به حدیثی از امام مجتبی(علیه السلام ) بیان داشتند: انسان از آن جهت كه موجود متفكّر مختار است، هدایت او در سایه علم و عمل صالح است؛ علم برای آن است كه بخش اندیشه آن شكوفا شود و عمل صالح برای آن است كه بخش انگیزه آن بالنده شود. اگر علم نباشد انسان به آن مقام والا بار نمییابد یا اگر علم باشد و عمل صالح آن را همراهی نكند به مقصد نمیرسد. برای نِیل به مقصد چارهای جز این دو جناح و بال نیست؛ یكی علم صائب و دیگری عمل صالح، از این جهت وجود مبارك امام مجتبی(سلام الله علیه) طبق نقل مرحوم كلینی(رضوان الله علیه) فرمود: «كُونُوا أَوْعِیةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی»[1] شما ظرف دانش باشید و چراغ هدایت؛ یعنی جانتان ظرفیت علوم الهی را دارد، این ظرف را پر از دانش كنید و بخش عقل عملی شما ظرفیت چراغ هدایت دارد، این را سراج منیر كنید؛ با علم راه خود را ببینید و با چراغ به دیگران راه بدهید تا نه راه دیگران را ببندید و نه بیراهه بروید.
معظم له ادامه دادند: این بیان نورانی امام مجتبی(سلام الله علیه) از سخنان قرآن كریم و وجود مبارك پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) نشئت گرفته است؛ ذات اقدس الهی فرمود خودِ این كتاب حكمت است و كتابِ حكیم است ﴿یس ٭ وَ الْقُرْآنِ الْحَكِیمِ﴾؛[2] یعنی هم در بخش نظر حكمت نظری را داراست و هم در بخش عمل حكمت عملی را واجد است، زیرا برای هدایت انسان آمده است و كتابی است كه ﴿هُدی لِلنَّاسِ﴾[3] و برای تبشیر و انذار نازل شده و اگر بخواهد انسان را هدایت كند باید به بخش اندیشه او كاملاً عنایت كند؛ یعنی علوم ناب را به او افاضه كند و هم به بخش انگیزه او عنایت كند؛ یعنی اراده و نیت و اخلاص و عزم صحیح را به او عطا كند.
ایشان خاطرنشان کردند: در قرآن كریم وقتی از علم سخن به میان میآید یا مسبوق به هدایت است یا ملحوق به هدایت است یا مصحوب به هدایت؛ یعنی یا قبل از علم سخن از اراده صحیح و هدایت است یا بعد از ذكر علم سخن از هدایت است یا همراه و در صحابت علم سخن از هدایت است. علمی كه با هدایت و جزمی كه با عزم همراه باشد این كوثر است و اگر علمی با عزم و اراده و نیت و عمل صالح همراه نباشد این زمینه تكاثر را فراهم میكند.
پاورقی
[1] . الكافي(ط ـ اسلامی)، ج1، ص301.
[2]. سوره يس، آيات 1 و 2.
[3]. سوره بقره، آيه185.