پایگاه اطلاع رسانی اسراء - سرویس دین و اندیشه: امروز روزي است كه زمین آغوش گشود تا بار دیگر انسان پاکی از سلاله خاندان عصمت و طهارت را در خود جای دهد و او را به حیاتی برتر از این دنیای دون و در کنار اولیا و انبیا نوید دهد. عروج روح قدسی آن انسان وارسته جهان اسلام را غرق در ماتم و اندوه ساخت. شهادت جانسوز آن امام همام، امام علی النقی(علیه السلام) را به عموم شیعیان جهان تسلیت می گوییم و بدين مناسبت از فرمايشات حكيم متأله حضرت آيت الله العظمي جوادي آملي كه حول جملات آن امام بزرگوار به ايراد سخن پرداخته‌اند استفاده خواهيم كرد.
معظم‌له در قسمتي از سخنانشان به كرامت خاندان عصمت و طهارت اشاره كرده و بيان داشتند كه پيروي از اين ذوات قدسي, انسان را به كرامت مي‌رساند:
وجود مبارك پيامبر و اهل بيت عصمت و طهارت اينها كريم‌اند مي‌بينيد اگر در سورهٴ انبياء خدا در وصف فرشته‌‌ها فرمود: ﴿بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ ٭ لاَ يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ﴾ همين وصف كرامت را مي‌بينيد ما در زيارت جامعه درباره ائمه(عليهم السلام) عرض مي‌كنيم مي‌گوييم «بل عباد مكرمون» اين در زيارت جامعه است همان وصفي كه خداي سبحان در سورهٴ انبياء براي ملائكه ذكر كرد همان وصف را وجود مبارك امام هادي(سلام الله عليه) در زيارت جامعه براي اهل بيت ذكر كرد «بل عباد مكرمون لا يسبقونه بالقول و هم بأمره يعملون» خب اگر اينها كريم‌اند پيروي كريم, انسان را به كرامت مي‌رساند اگر اينها حبيب‌الله‌اند پيروي حبيب‌الله انسان را, اين منطقي حرف زدن است برهاني سخن گفتن است ﴿إِن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي﴾ چون من حبيب‌الله هستم خب پيروي حبيب‌الله هم انسان را حبيب‌الله مي‌كند ﴿يُحْبِبْكُمُ اللّهُ﴾ خب حالا اگر كسي محبوب خدا شد يقيناً بداند در هيچ كاري نمي‌ماند هيچ كاري او را زمين‌گير نمي‌كند مگر ممكن است خداي سبحان محبوب خودش را رها كند.*
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی به مبارزه امام هادی علیه السلام با خرافات اشاره کرده و بیان می دارند:

حضرتش مانند ساير امامان معصوم(عليهم السلام) با خرافات مبارزه كرد. روزي ظاهراً حسن‌بن‌مسعود به حضورش شرفياب شد عرض كرد چه روز بدي بود, دستم آسيب ديد به جمعيت برخورد كردم دوشم آسيب ديد لباسم پاره شد خلاصه از نظر لباس و بدن امروز من آسيب ديدم چه روز مشئومي بود: «كفاني الله شرّك من يوم فما اشأمك»؛ وجود مبارك امام دهم طبق اين نقل فرمود تو هم اين حرف را مي‌زني با اينكه به مكتب ما آشنايي و به محضر ما رفت و آمد مي‌كني، عرض كرد مگر چه شد، فرمود گناه روز چيست، روز ظرف حوادث است گناهي ندارد، نحس و سعد به كار خود انسان برمي‌گردد، گناه خودت را بر گردن روز نگذار، تو بايد آسيبي مي‌ديدي و متنبه مي‌شدي، اين نحس روز نيست. بحث حدوداً مبسوطي حضرت فرمود و اين شاگرد متنبه شد[1].

معظم‌له در قسمتي ديگر از بياناتشان به بیان امام هادی علیه السلام درباره ضرورت سود بردن از بازار دنیا اشاره کرده و اظهار می دارند:

بيان نوراني امام دهم(سلام الله عليه) اين است: «من هانت نفسه عليه فلا تأمن شرّه»[2]؛ كسي كه خود را گرامي نمي‌دارد و به عظمت خود پي نبرده است تو از شرّ او در امان مباش، ممكن است به تو آسيب برساند. دنيا را امام هادي(سلام الله عليه) معرفي كرد فرمود: «انما الدنيا سوق ربح فيها قوم و خسر آخرون»[3]؛ دنيا بازاري است كه عده‌اي در اين تجارت سودي بردند يعني همانها كه راه شهادت را طي كردند راه آزادگي را انتخاب كردند راه جانبازي را انتخاب كردند راه مفقود شدن در راه خدا را انتخاب كردند ـ مبادا خداي ناكرده خاندانهاي گرانقدر شهدا جانبازان آزادگان مفقودان بگويند ما طَرْفي نبستيم اين نعمت را از دست ندهند ـ فرمود دنيا بازاري است كه عده‌اي استفاده كردند و اينها هستند كه ﴿يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[4] چون اينها هستند كه در سوره «صف» به اينها وعده داده شد: ﴿هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلي تِجارَةٍ تُنْجيكُمْ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ﴾[5] و عده‌اي هم ضرر كردند كه همانهايي هستند كه ﴿فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ﴾[6]. امام هادي(سلام الله عليه) فرمود دنيا بازار است كه انسان دارد عمر مي‌دهد و كالا مي‌گيرد پس ببيند چه مي‌گيرد؛ چيزي كه بايد بگذارد و برود را نگيرد بلكه چيزي كه به همراه مي‌برد را بگيرد.**

استاد برجسته اخلاق با بيان اينكه انتقاد سازنده و نقد مؤثر يك هديه الهي است و باعث خير و بركت در انتقادشونده مي‌گردد, مي‌فرمايند:
وجود مبارک امام هادي (سلام الله عليه) به يكي از خدمتگزارانش فرمود اگر خواستي ببيني خدا به فلان شخص خير داد يا نه به او بگو كه «إنّ الله اذا اراد بعبدٍ خيراً اذا عوتِبَ قَبِلَ»[7]؛ اگر خدا بخواهد خيري به كسي بدهد، وقتي كسي اشكال سازنده‌اي انتقاد سازنده‌اي نقد مؤثري دارد او قبول مي‌كند. اشكال يك هديه الهي است انتقاد سازنده به دولت و ملت يک هديه الهي است؛ آن دولتي از خير برخوردار است آن ملتي از خير برخوردار است که وقتي يك گوينده يا نويسنده انتقاد مستدل ناصحانه و خالصانه دارد بپذيرد. اگر ـ خداي ناكرده ـ نقد ناقد، خالصانه نيست كه به سود كسي نيست ولي اگر نقد، خالصانه بود طرفِ انتقاد اگر پذيرفت معلوم مي‌شود خدا مي‌خواهد به او خير بدهد.***

___________منبع_____________________

* (سخنراني آیت الله العظمی جوادی آملی 27/6/92)

** (خطبه‌هاي نمازجمعه معظم له 22/3/71)

*** (خطبه‌هاي نمازجمعه معظم له31/6/87)

__________پاورقی____________________

[1] . ر.ك: بحارالانوار, ج 56, ص 2 و 3.

[2] . بحارالانوار, ج 72, ص 300.

[3] . بحارالانوار, ج 75, ص 366.

[4] . سورهٴ فاطر, آيهٴ 29.

[5] . سورهٴ صف, آيهٴ 10.

[6] . سورهٴ بقره, آيهٴ 16.

[7] . مستدرک الوسائل ، ج8 ، ص329