مرکز نشر اسراء ، ناشر اختصاصی آثار آیت الله جوادی آملی، در سال 1372 شمسی آغاز به کار نمود؛ تولید آثار مکتوب با کیفیت مطلوب و استاندارد، عرضه سریع، به موقع، با قیمت مناسب و پیشتیانی محصولات ، بستر سازی دسترسی آسان، سریع و کم هزینه مخاطبان داخل و خارج کشور به محصولات، حضور در نمایشگاه های بین المللی داخلی و خارجی از وظایف و ماموریت این مرکز می باشد.
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: در آستانه شروع سال جدید تحصیلی حوزه های علمیه استان مازندران، امام جمعه و نماینده ولی فقیه این استان، با جمعی از آیات و اساتید، مسئولین حوزوی و جمعی از طلاب حوزه های علمیه مازندران در جلسه هفتگی درس اخلاق آیت الله العظمی جوادی آملی حضور پیدا کردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی در این جلسه که صبح پنج شنبه (9 شهریورماه) برگزار گردید، اظهار داشتند: مکتب سالار شهیدان(صلوات الله و سلامه علیه) یک بیانی درباره سیره آن حضرت و یک دستوری هم به خود ما دارد. آن جمله أولایش «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجوركم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ(علیه السلام)» است و این ختم قائله نیست این در هر عزا و مصیبتی هم هست. به هر مصیبت زده ای انسان تسلیت می گوید. اما پیام عاشورا آن عنصر دوم و وظیفه دوم است: «وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ(علیه الصلاة و علیه السلام)» این دستور محرم که یک جمله نیست این جمله أولی را بدون جمله دوم گفتن ابتر است. کربلا از آن جهت که آموزنده است عنصر دوم را هم به همراه دارد «وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ(علیه الصلاة و علیه السلام)» چون پدر ما را شهید کردند ما خونبها میخواهیم.
ایشان بیان داشتند: اگر وجود مبارک حضرت فرمود «أنا و انت ابوا هذه الأمة» کسی نمیتواند بگوید که شما چرا طلب ثار میکنید، به شما چه؟ ما میگوییم پدر ما را شهید کردند. وقتی فرزند اینها شدیم راه اینها را باید طی کنیم. برای پیمودن این راه الآن که ما در آستانه شروع به تحصیل در سال جدید هستیم، باید ببینیم اینها حوزه ها را چگونه اداره کردند؟ جامعه فرهنگی را اینها چگونه اداره میکنند؟ قطب فرهنگی یک ملت به چیست؟ اینها وظیفه ماست.
معظم له اظهار داشتند: در بیانات نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) چند تا فصل و چند تا اصل است که برای مراکز علمی به خصوص حوزه های علمیه بعد دانشگاهها و سایر مراکز است. اصل اول این است که علم و حقیقت علم چیست؟ اصل دوم این است که تحصیل این علم آیا با مزاحمت و مشکلات و فقر و اینها همراه است؟ یا آنها مانع تحصیل علم اند؟ اصل سوم خودکفایی در علم است؛ یعنی جامعه علوی پیروان حضرت امیر(سلام الله علیه) در علم مستقل اند یعنی مجتهدند. علم عاریتی و وارداتی مشکلی را حل نمی کند. علم باید از درون بجوشد و انسان در علم مستقل باشد. آنگاه اصل چهارم و پنجم به تدریج وظیفه خود عالم نسبت به خودش چیست؟ منابع اصلی علم چیست؟ و حوزه ها چگونه باید اداره کرد؟
ایشان سپس بیان داشتند: اصل اول این است که علم جای چیزی را تنگ نمیکند برای خودش جا باز میکند و به دیگران هم جا می دهد خاصیت علم این است. علم مزاحم هیچ کسی نیست. یک بیان نورانی حضرت امیر دارد که «كُلُّ وِعَاءٍ يَضِیقُ بِمَا جُعِلَ فِیهِ إِلَّا وِعَاءَ الْعِلْمِ» یعنی علم اگرچه در ظرف جان آدم قرار میگیرد اما با تمام مظروفهای عالم فرق میکند، زیرا هر مظروفی وقتی وارد ظرف شد جا میگیرد جا را تنگ میکند. اما آن طلبه یا دانشجویی که میتواند ده تا مطلب علمی بفهمد همین که پنج مطلب علمی فهمید، الآن پانزده مطلب میفهمد. فرمود بدانید یعنی بدانید که علم ظرفیت میآورد نه ظرفیت کم بکند. آنکه با دیگری نمیسازد عالم نیست.
معظم له ادامه دادند: به ما فرمودند حالا که معلوم شد «العلم ما هو»، بکوشید عالم بشوید. جاخالی نداشته باشید نگویید بس است. اولین لحظه جهل طلبه یا دانشجو این است که بگوید من فارغ التحصیل شدم. تا نفس میکشیم درس و بحث. فرمود «کُونُوا اَوعِيَةَ العِلمِ»بکوشید که ظرف دانش باشید محدودیت ندارد. هر چه علم آمد ظرفیت عالم بیشتر میشود وسیعتر میشود.
ایشان سپس اظهار داشتند: ما یک استخر داریم که ظرف آب است یک چشمه داریم که ظرف آب است، حضرت فرمود اینکه من گفتم شما ظرف علم باشید، «کُونُوا ینابیع العلم» یعنی بکوشید چشمه باشید که از خود شما بجوشد. فرمود شما دانشجو هستید دانشگاه دارید بکوشید که خودتان چشمه علم باشید که کسی نتواند تحریم بکند.
آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشتند: کسی که وارد حوزه علمیه شد باید بکوشد که لااقل یک مجتهد متجزی باشد بعد با بقیه کارها - إنشاءالله الرحمن - مجتهد مطلق بشود. سفره الهی و نعمت الهی باز است منتها راه هایش روشن است این راهها را حضرت روشن کرد فرمود حرفی که میزنید غذایی که وارد دهن شما میشود حرفی که از دهن شما خارج میشود این مسیر باید طیب و طاهر باشد «طهروا افواهکم فانها طرق القرآن» پس این دهن را خدا برای قرآن آفریده است.
معظم له اظهار داشتند: اساس کار، قرآن کریم است، اگر ما بخواهیم یک حوزه پایا و مانا داشته باشیم الا و لابد قرآن باید درس اصلی اش باشد. بنابراین اولین درس و مهمترین درس ما - انشاءالله - باید قرآن باشد و بدانیم که هیچ نگران نباشیم، ببینیم با چه کسی داریم معامله میکنیم؟ چون با او داریم معامله میکنیم او هم حوزه ها را گرم نگه میدارد هم خروجی ها را برمیگرداند هم مهاجران- إنشاءالله- سعی میکنند رابطه شان را با مراکز خودشان حفظ بکنند.
آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش دیگری بیان داشتند: حضرت امیر در نهج البلاغه فرمود شما بچه هایتان را فشار نیاورید که مثل خودتان تربیت کنید «لا تقسروا أولادكم على آدابكم»، همان آداب و سنن و روشی که خودتان داشتید همان روش را بخواهید برای فرزندانتان رعایت کنید این درست نیست برای اینکه او برای نسل امروز خلق شده. در حوزه ها و دانشگاهها همینطور است. همان درسی که صد سال قبل در حوزه ها میخواندند همان درس را با همان سبک بخواهید الآن در حوزها بگویید این روا نیست. همان درس و بحثی که صد سال قبل در دانشگاه ها داشتند همان سبک را بخواهید در دانشگاه های فعلی عمل بکنید درست نیست. بالاخره علم ترقی کرده، صنایع ترقی کرده جهان شناسی تغییر کرده، هر چند خطوط کلی و اصول اصلی ما لا یتغیر است، اما کیفیتش، خصوصیاتش، نحوه اش باید به سبکی باشد که مشکلات جامعه را حل کند.
