به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی مسئول بعثه حضرت آیت الله العظمی جوادی املی به مناسبت ایام حج ابراهیمی و از سرزمین عرفات، در یادداشت کوتاهی به شبهه مطرح شده توسط بعضی از مدعیان وجود زیاده در دعای عرفه امام حسین علیه السلام اشاره کرده و همگان را به احتیاط و واگذاری این مباحث به اهلش، توصیه کردند.
وی در این یادداشت با بیان اینکه دعاهایی که در سرزمین عرفات از زبان حضرت سید الشهداء جاری گشته، تنها از جایگاه چنین مظاهری که آیات برتر الهی هستند قابل بیان است، تصریح داشت:
جز عارف كامل و امام معصوم (عليه السلام) هيچ عارفى را نرسد كه چنين معانى و معارفى كه در بخش پايانى دعاى عرفه امام حسين (عليه السلام) آمده را فهم نموده، تا چه رسد به اينكه جرئت و جسارت بيان آنرا داشته باشد، و همين شاهد كافى است كه اين گونه سخنان، دوّمى نداشته باشد جز در كلام معصومين.
در ادامه یادداشت حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی را از نظر می گذرانیم؛
«خداوند متعال را شاكرم كه توفيق درك شب عرفات را در سرزمین عرفات كه مشهد عاشقان و مقصد عارفان راستين، انبياى الهى و سفراى ربوبى است نصيب نمود، ضمن تحيّت و سلام به دوستان اهل علم و معرفت و اهل خلق و فضل.
از سرزمین عرفات كه جايگاه معرفت پروردگارى، شناخت اسماء حسنى، اوصاف علياء و همچنين آگاهى به اولياى او كه مظاهر صفات و مرائي تجليّات او هستند اين چند جمله را به رغم ميل به يادگار مى نهم، آرى اينجا عرفات است كه عالى ترين مضامين توحيدى و برترين معارف ربوبى را خداى متعال به أنبيا و سفراى خويش كه خلفاى حضرت حق و انسانهاى كامل هستند اِشهاد نمود و آنان با چشم جان كه خاستگاه حقيقت ايمان است آن حقائق را مشاهده نمودند تا اِشهاد الست در صحنه عرفات نيز نمونه زمينى بيابد و آن نمونه هاى اهل توحيد و سرآمدان موحّدان عالم جام توحيد را از ساقى شراب طهور توحيد مستانه نوش نموده و جامعه انسانى را از باده توحيد سرمست نمايند «و سقاهم ربهم شراباً طهورا» سوره انسان آيه ٢١.
دعاهائى كه در سرزمین عرفات از چشمه سار قلب و لسان اولياى الهى همانند سالار شهيدان و سرور آزادگان حسين بن على (عليه السلام) جارى است جامهايي از بلاى ولا و رشحات زلالى از سبيكه هاى آسماى برتر الهى است كه تنها از جايگاه چنين مظاهرى كه آيات برتر الهى هستند قابل بيان و اجراى بر زبان است و لا غير، بارها از محققين اهل معرفت و پژوهندگان سيناى عرفان راستين كه به حق به سطوحى از اين معارف راه يافته و تفسيرهاى معقول و مقبول از آن ارائه داده اند بيان داشته اند كه جز عارف كامل و امام معصوم (عليه السلام) هيچ عارفى را نرسد كه چنين معانى و معارفى كه در بخش پايانى دعاى عرفه امام حسين (عليه السلام) آمده را فهم نموده تا چه رسد به اينكه جرئت و جسارت بيان آنرا داشته باشد، وهمين شاهد كافى است كه اين گونه سخنان، دوّمى نداشته باشد جز در كلام معصومين.
از اينرو بسيار بجاست مدّعيان زياده در دعاى عرفه امام حسين (عليه السلام) محتاط تر سخن بگويند و به جهت عدم آشنائى و معرفت لازم به اينگونه علوم و معارف را به احتمالات فنّى و رائج در علوم و فنون خويش پناه نبرده و خویشتن را گرفتار نسازند تا در سراى محشر در صف انسانهائى مدعى تحريف به نقيصه يا زياده در قرآن و سنّت قرار نگيرند، كه پاسخ گوئى در اينگونه مسائل بسيار دشوار و پر مشقّت است. ساده ترين راه، بدون انكار و يا إثبات، علمش را به اهلش واسپاردن و جان خویشتن از وادى هلاك برون بردن است. به اميد بهره مندى همگان از مراتب توحيدى دعاى عرفه.»
سرزمین عرفات
مرتضى جوادى آملى
١٣٩٦/٨/٨