چکیده:

با توجه به اینکه قرآن کریم ، این تنها کتاب آسمانی منزّه از تحریف ، کتاب هدایت است و همه ی ابعاد این کتاب جنبه ی هدایت دارد ، این سوال مطرح می شود که سرّ ناهمگونی ظاهری برخی از پرسش و پاسخ ها در قرآن چه بوده و حکمت آن چیست ؟ اهل بلاغت و تفسیر از این صنعت بلیغ بعضا در علم معانی و برخی در علم بدیع تعبیر به «اسلوب حکیم » نموده اند . از جمله مفاهیم شناختی و معنایی اسلب حکیم در قرآن بیان توحید ،ردّ تمسخر ، پرداختن به مطالب مهم تر ، ایجاز و اقتصار است که غالب این اغراض و مفاهیم با هدف تربیت و تعلیم می باشد . این پژوهش در ابتدا به بررسی مفاهیم اسلوب حکیم و بیان معانی اولیه و ثانویه آن ، سپس به معرفی مصادیق جلیّ و خفیّ این اسلوب و در انتهاء به اغراض دور و نزدیک آن پرداخته است. واژگان کلیدی: اسلوب حکیم ، بلاغت ، معانی اولیه ، معانی ثانویه ، اغراض