مرکز نشر اسراء ، ناشر اختصاصی آثار آیت الله جوادی آملی، در سال 1372 شمسی آغاز به کار نمود؛ تولید آثار مکتوب با کیفیت مطلوب و استاندارد، عرضه سریع، به موقع، با قیمت مناسب و پیشتیانی محصولات ، بستر سازی دسترسی آسان، سریع و کم هزینه مخاطبان داخل و خارج کشور به محصولات، حضور در نمایشگاه های بین المللی داخلی و خارجی از وظایف و ماموریت این مرکز می باشد.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی اسراء: نهمین جلسه از سلسله جلسلات سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی ریاست بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در شبهای ماه مبارک رمضان با موضوع «ادب انبیاء در قرآن»، در مسجد هدایت شهرستان آمل برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی در ابتدای این جلسه در جمع بندی مباحث جلسات گذشته بیان داشت: ادب جز از جايگاه الهي براي انسان فراهم نمي‌شود، منبع اين ادب که همان حدود و مرز انسانيت است و انسان با رعايت اين حدود و عدم تعدّي از اين حدود مي‌تواند در مسير انساني خود قرار بگيرد، نیز جز از جايگاه الهي به بشر نمي‌رسد و این نکته بسيار مهم و اساسي است که منبع ادب و منشأ و مبدأ ادب، جز اراده پروردگار عالم نيست.
وی ادامه داد: تنها کساني که به ساحت الهي راه يافتند و اصطفا شدند به عنوان پیامبران الهی انتخاب شدند و خداي عالم از بين بهترين‌هاي از انسان‌ها آنها را انتخاب کرد و البته پیامبران به آداب الهي مؤدّب هستند و در نتیجه انبياي الهي از جايگاه اراده پروردگاري براي بشر ادب، حرمت و جايگاه انساني را به ارمغان مي‌آورند.
رئیس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در ادامه بحث با اشاره به داستان حضرت آدم علیه السلام در قرآن کریم ابراز داشت: در خصوص حضرت آدم که شيخ الانبياء است و اولين پيامبري است که از جانب پروردگار عالم به رسالت و به نبوت مبعوث شده سه گونه در قرآن راجع به حضرت آدم(عليه السلام) بحث شده است؛ يک فصل همين است که اصل علت آفرينش انسان به عنوان خليفة الله، و به عنوان يک موجود برتر حتي از مَلک حتي از مقرّبان و کرّوبيان درگاه الهي بالاتر مطرح می شود. دسته دیگر آیات راجع به حضرت آدم، پيرامون وجود او در بهشت است که خداي عالم اول حضرت آدم را در بهشت قرار داد و فرمود شما در بهشت زندگي کنيد،هرچه بخواهيد در اختيارتان هست فقط از میوه اين درخت چيزي نخوريد. در بخش بعدی خداي عالم به آدم و حوّا فرمود شما يک دشمني داريد به نام شيطان، او را جدّي بگيريد او کسي است که با همه وجود به جنگ شما مي‌آيد، بخش قابل توجهي از آيات الهي در همين زمينه است که شيطان آمد در چهره ناصح و انسان خيرخواه و با فريب و نيرنگ از يک سو و با قسم به خدا از سوي ديگر انسان را فریب داد.
استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود به ادب حضرت آدم از منظر قران کریم پرداخت و اظهار داشت:
همه انسان‌ها در معرض وسوسه‌هاي شيطاني‌اند و اين مسئله در قرآن آمده است اما آن ادبي را که ما می توانیم از حضرت آدم بياموزيم این است که آدم وقتي که ترک اُولايي داشت و مخالفتي از او سر زد يک بياني داشت که اين عبارت آميخته با ادب بود! توجه داشته باشید ما مي‌خواهيم بگوييم ادب، حدود انساني انسان را همواره محترم نگاه مي‌دارد و اگر حتي خطايي، خلافي، نقصي و ضعفي هم در رفتار و کردار مشاهده شد قابل تدارک و جبران است. سخني که آنها داشتند که براي ما امروز درس‌آموز است که بیاموزیم با خدا چگونه حرف بزنيم؟ از خدا چگونه بخواهيم؟ ادب حضور در پيشگاه پروردگار عالم را چگونه حفظ کنيم؟
وی اذعان داشت: آدم وقتي اشتباه کرد آمد عرض کرد «قالا ربنا ظلمنا انفسنا ... من الخاسرين» خدايا ما اشتباه کرديم، تو ما را نهي کردي ولي ما فريب خورديم تو ما را دستور دادي که از شيطان بپرهيزيم و وسوسه‌ها و نيرنگ‌ها و خدعه‌هاي شيطاني را نپذيريم اما ما فريبش را خورديم! یعنی اين ادب را داشتند که حالا که اشتباه کردند حالا که فريب خوردند حالا که خلاف فرمان الهي کاري را انجام دادند، اعتراف کردند به ضعف و نقص و قصور خودشان، بعد هم گفتند خدايا اگر تو ما را نيامرزي ما در خسارت خواهيم بود. ولي در مقابل شيطان چه گفت؟ آدم و حوّا نقص را به خود ارجاع دادند ولي آنجا شيطان گفت «رب بما اغويتني» تو مرا گمراه کردي معاذالله. اين بي‌ادبي و جسارت شیطان است؛ اينکه يک موجودي در مقابل خدا بگويد که تو مرا گمراه کردي! شیطان از استکبار، حسد، غرور و تکبر خودش نگفت!
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مرتضی جوادی آملی با بیان این نکته که « انسانِ باادب کمال را به خدا نسبت مي‌دهد» خاطرنشان کرد: فرق بين انسان باادب در مقابل يک انسان جسور بي‌ادب و يک موجودي که حريم انساني را نشناسد اين است که انسانِ باادب کمال را به خدا نسبت مي‌دهد، خير را به خدا نسبت مي‌دهد و ضعف و نقص و زبوني و سستي را به خودش نسبت مي‌دهد اما شيطان در مقابل پروردگار با جسارت تمام و بي‌ادبي تمام گفت که خدايا تو مرا گمراه کردي! اين بي‌ادبي زمينه را براي انحراف در انسان نیز قوي‌تر ميکند. در نتیجه ادب حضرت آدم(عليه السلام) زمينه پذيرش توبه او شد و بي‌ادبي و جسارت موجودي به نام ابليس و شيطان موجب انحراف بدتر و غوايت و گمراهي بدتر مي‌شود.
