پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت سالروز شهادت مؤسس مذهب جعفري،  به شرح دو روایت از امام جعفر صادق(ع) از زبان شاگرد برجسته اين مكتب حضرت علامه جوادي آملي می پردازیم.

 حفظ اسرار ديگران از وظايف اصلي مؤمنان.

روايتي از وجود مبارک امام صادق(ع) در رابطه با ويژگي هاي انسان مؤمن در تحف‌ العقول هست که فرمودند: مؤمن وقتي مؤمن است که وقتي گفت من بنده خدا هستم ببيند خدا چه گفته و سنّت پروردگارش را انجام بدهد و همچنين سنّتي از پيغمبر و امام نيز در او باشد.
ايشان کتمان سرّ را يکي از وظايف مومنان دانستند و فرمودند: سنّت خدا اين است که هر چند «عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ» است اما غيب و اسرارش، باعث نمي شود راز ديگران را براي همه بگويد، لذا انسان هم بايد راز و اسرار خود و مملکت را، اسرار خانواده و دوستان را حفظ کند و رازدار باشد چرا که کتمان غيب از کارهاي خداست «فَلاَ يُظْهِرُ عَلَي غَيْبِهِ أَحَداً».

بنابراين انسان حق ندارد اسرار دوستش را براي ديگران بازگو نمايد و از اينجا معلوم مي‌ شود اسرار مهم را به طريق اُولي نمي ‌توان منتقل کرد. اين يکي از بيانات نوراني امام صادق(سلام الله عليه) است که فرمود: کتمان سرّ، يکي از وظايف اصلي مؤمنان است و بايد به اخلاق الهي متخلِّق شد: «تخلّقوا باخلاق الله تعالي».

دوري از جنگ و خونريزي با بهره گيري از دو بال دين و عقل

امام صادق(ع) فرمودند: «علم يک بال است و دين بال ديگر و جامعه بايد با اين دو بال پرواز بکند چرا که يکي انديشه خوب و ديگري انگيزه خوب بهمراه مي آورد.» لذا انسان بايد با انديشه و انگيزه جمعاً حرکت کند تا نه راه کسي را ببندد و نه بيراهه برود.

عده‌اي دين‌ دار بي‌ عقل و بي‌ علم بودند که ديروز گاليله را تهديد به سوزاندن کردند و امروز قرآن کريم را در کليسا مي‌ سوزانند اين نتيجه دينِ بي ‌عقل است. براستي چه کسي گاليله را به جُرم اينکه گفت زمين حرکت مي‌ کند تهديد به سوزاندن کرد؟ قرآن کريم که نور طيّب و طاهر است را چه کسي مي ‌سوزاند؟ همين کليسا مي ‌سوزاند. اگر دين باشد ولي خردمداري، عقل، درايت و هوش نباشد اين يا تفتيش عقايد تشکيل مي ‌دهد يا قرآن را مي ‌سوزاند يا آن دانشمند را تهديد به سوزاندن مي ‌کند. بنابراين علمِ بي‌عقل و دين يا جنگ جهاني اول را راه‌ اندازي مي‌ کند يا جنگ جهاني دوم را. فاصله جنگ جهاني اول و دوم تقريباً سي، چهل سال بود که حدود هشتاد ميليون نفر را به قتل رساندند.

مرحوم کليني(رضوان الله عليه) در روایتی نقل می کند که در عصر امام صادق علیه السلام دو گروه با هم مشغول جنگ بودند و در زمان جنگ خريد و فروش اسلحه هم بازار سودآوري دارد و هر دو هم اهل باطل بودند؛ شيعه‌ اي آمد حضور امام صادق(سلام الله عليه) و عرض کرد: يابن رسول الله! اينها هر دو اهل باطل اند و خريد و فروش سلاح هم الآن سودآور است ما به اينها اسلحه بفروشيم يا نفروشيم؟ حضرت با يک جمله کوتاه سه مطلب فرمودند: «بعهما ما يَکنُّهُما» بله بفروشيد (يک) به هر دو گروه بفروشيد (دو) اما فقط سلاح دفاعي بفروشيد (سه).

يعني شمشير، نيزه، دشنه و خنجر نفروشيد بلکه خُود و سپر و چکمه و اينها که سلاح دفاعي است بفروشيد. اين دين است که نمي‌ گذارد کشتن و خونريزي رواج پيدا کند. مگر خونريزي فضيلت است؟ مگر آدم‌ کشي به جايي مي ‌رسد؟ اينکه حقد و کينه را بيشتر مي‌ کند! لذا اين مي‌ شود دين، اين مي ‌شود رئيس مذهب، اين جلوي خونريزي را مي‌ گيرد اين حرف جهاني است.