12 03 2024 1252868 شناسه:
image
حکمت عبادات؛

تاکيد بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان

پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات در خصوص عظمت ماه مبارك رمضان اظهار داشتند: تا انسان مقدماتی را طی نكند، نمی ‏تواند به عظمت ماه مبارك رمضان راه یابد. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده،...

پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات در خصوص عظمت ماه مبارك رمضان اظهار داشتند: تا انسان مقدماتی را طی نكند، نمی ‏تواند به عظمت ماه مبارك رمضان راه یابد. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلكه روزه ‏ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم كه به او می‏ رسد در همان سطح خواهد بود. فرمود: ماه خدا همراه با بركت، رحمت و مغفرت به شما روی كرده است: «بالبرَكَة والرّحْمة والمغْفرة» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درك كنید.

 

ایشان ماه رمضان را ماه بركت، رحمت و مغفرت دانستند و اذعان داشتند: «بركت» خیر مستدام و ماندنی است. این ماه همراه با بركت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن درجات عالیه را هم خدای سبحان رحمت می ‏نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إنّ رحمت الله قریب من المحسنین﴾[1]. تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارك رمضان آسان است.

 

معظم له با تاکید بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان ابراز داشتند: فرمود: «هو شهرٌ دُعیتم فیه إلی ضیافة الله» در این ماه شما مهمان خدا هستید. میهمان باید كاری كند كه صاحب‏خانه می‏ كند. روزه‏ دار، میهمان خدایی است كه «يُطعِمُ ولا يُطعَم»[2] اطعام می‏ كند ولی خود اطعام نمی‏ شود؛ پس او هم می‏ تواند «يُطعِمُ ولا يُطعَم» باشد. اگر خدای سبحان می‏ بخشد و نمی‏ گیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا كند كه ببخشد و نگیرد؛ چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. خوی گدامنشی را خداوند ناپسند دارد و خوی بخشش را می‏ پذیرد. اگر كسی تلاش و كوشش كرد كه دیگران در كنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر كسی تلاش كرد كه به بركت دیگران به بهشت برود، او دست گیرنده دارد.

 

ایشان ادامه دادند: در ضمن دعاهای شبهای ماه مبارك رمضان، داشتن چنین روحی بلند را به انسان توصیه می‏ كنند كه به خدا عرض كنید: «خدایا تو كه دینت را حفظ می‏ كنی و ممكن نیست دست از آن برداری، توفیق بده تا دین تو به دست من زنده شود» نه اینكه دیگران دین تو را زنده كنند و من كنار سفرهٴ دین بنشینم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود كه دیگران میهمان من باشند؛ نه اینكه دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا كنند و من نماز بخوانم و روزه بگیرم. «واجْعلنى ممّن تنْتصر به لدینك ولا تسْتبدل بى غیرى»[3].

 

آیت الله العظمی جوادی آملی كرامت‏ طلبی در ماه مبارک رمضان را مورد توصیه قرار دادند و بیان داشتند: فرمود: شما در این ماه، كرامت بخواهید؛ زیرا خداوند آبروی انسان كریم را نمی‏ ریزد و همیشه آن را حفظ می‏ كند. كرامت وصف خاصّ فرشتگان است. فرشتگان، بندگان مكرّمند[4]، شما هم در كنار سفرهٴ كرامت دعوت شده‏ اید؛ سعی كنید، كریم بشوید. كرامت، یعنی نزاهت از پستی و فرومایگی؛ همهٴ دستورات اسلام به انسان روح كرامت می‏ بخشد چون از ناحیه خدای كریم آمده است.

 

ایشان تصریح داشتند: اگر انسان بیش از مقداری كه برای حفظ آبرو نیاز است عمر خود را صرف دنیا كند ضرر كرده و برای او وبال است. اسلام از طرفی می‏ گوید: دل به دنیا مبند و از طرفی دیگر می‏ فرماید: كریمانه زندگی كن، برای كرامت جامعه اسلامی تولید داشته باش و برای سربلندی خود و جامعه اسلامی تلاش و كوشش كن، دیگران را نیز از دسترنج خود برخوردار ساز.

 


منبع: کتاب حکمت عبادات اثر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی
پاورقی....................

[1] ـ سورهٴ اعراف، آیهٴ 56.

[2] ـ امام صادق (علیه‏السلام) فرمود: هنگام غذا خوردن نام خدا را ببر، آنگاه كه دست كشیدی بگو: «الحمد لله الذى يُطْعِم ولا يُطْعَم» (كافی، ج 6، ص 294).

[3] ـ مفاتیح الجنان، اعمال شبهای ماه رمضان، دعای سیزدهم.

[4] ـ ﴿...بلْ عبادٌ مكرمون ٭ لا یسْبقونه بالقوْل وهم بأمره یعملون﴾ سورهٴ انبیاء، آیات 26ـ 27.


دیدگاه شما درباره این مطلب
افزودن نظرات