پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت فرا رسیدن روزعرفه فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در خصوص عظمت معنوی این روز را از نظر می گذرانیم.
آیت الله العظمی جوادی آملی اظهار داشتند: در آستانه روز ترویه كه حاجیان كوی دوست احرام میبندند و از مكه به سرزمین عرفات و مشعر و منا حركت میكنند قرار داریم، در آستانه روز پر بركت عرفه قرار داریم كه روز معروف دعا و نیایش سالار شهیدان حسینبنعلیبنابیطالب(علیهما السلام) و سالروز شهادت اولین نایب خاص آن حضرت وجود مبارك مسلمبنعقیل(سلام الله علیه) است و در آستانه مهمترین عید از اعیاد اسلامیمان عید قربان هستیم انشاءالله عامل تقرب همه به خدای سبحان در كنار این روزهای پر بركت را داریم كه امیدواریم ذات اقدس الهی همه را مشمول ادعیه زاكیه ولی عصر (اروحنا فداه) قرار بدهد و ما اگر به یك گوشه از گوشههای مناسبتهای یاد شده عمل بكنیم بقیه مسائل برایمان حل است.
معظم له در تبیین اهمیت دعای روز عرفه، آن را به منزلۀ اذن دخول حرم الهی دانستند و بیان داشتند: در عرفه یک مراسم رسمی است به نام دعای عرفه این دعا باید بیرون دروازه مکه و حرم باشد و کسانی که مهمانان خدای سبحاناند مهمان حرماند مهمان کعبهاند لذا از قبل باید بروند بیرون ناله و لابه و ضجه کنند تا تطهیر بشوند و اجازه ورود بگیرند؛ الآن کسی که میخواهد به مشهدی از مشاهد مشرفه بار بیابد اول اذن دخول دارد و ما نیز اگر بخواهیم متقرب بشویم الی الله باید این دعا را داشته باشیم این دعا به منزله اذن دخول حرم توحید است، بنابراین کسی که وارد سرزمین احرام شد عمره بست و عمرهاش تمام شد اگر بخواهد حاجی راستین و واقعی بشود باید از حرم برود بیرون در جریان عرفات خارج از منطقه حرم است از حرم بیرون است وقتی آنجا ماند و ناله کرد و لابه کرد و آن دعای معروف را خواند آنگاه واجد شرط ورود به حرم میشود، بعد از آن ناله و لابه وارد مشعر الحرام میشود که آنجا منطقه حرم است کم کم نزدیک میشود و وارد منا میشود آنجا تمام زیبایی های ظاهری خود را به پای دوست فنا میکند؛ سر را میتراشد و با قربانی کردن و رمی جمرات کردن میتواند از جامه احرام به در آید آنگاه به او اجازه میدهند که وارد خانه خدا بشود.
معظم له به بخش هایی از دعای عرفه امام حسین(ع) اشاره کردند و تصریح داشتند: دعاهای خاص حج آكنده از بركات زمانی و مكانی و غیر آن است. بهترین نیایشی كه جنبه سیاسیعبادی حج و زیارت را به خوبی تبیین میكند، دعای عرفه عارفِ معروفِ در بین اهل معرفت و سیدِ شاهدانِ كوی شهود و شهادت، سالار جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و سرور پاكان و آزادگان، در ساحتِ فضیلت حضرت حسینبنعلی(سلاماللهعلیهما) است؛ زیرا حضرتش در این دعا هم دستور كفرستیزی و راه طاغوتزدایی و رسم سلحشوری و سنّت سركوبی جنایتكاران را ارائه میكند و هم ستایش حكومت اسلامی و تقدیر دولت مكتبی و ظهور ولایت الهی را نشان میدهد و هم تجلی هستی ذات اقدس خداوند و ظهور گسترده و همهجانبه آن ذات مقدس و خفای هر چه غیر اوست در پرتو نور او و پیبردن به او از خود او و به غیر او بهاندادن و غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را تفهیم میكند.
ایشان ادامه دادند: لذا این ایام را گرامی بداریم، اگر ضعفی در مزاج شما پیدا نمیشود روز عرفه را روزه بگیرید و اگر با روزه گرفتن به دعاهای روز عرفه موفق نمیشوید روزه نگیرید، ولی این ایام ما هرچه از ذات اقدس الهی بخواهیم به ما عطا می كند.