مرکز نشر اسراء ، ناشر اختصاصی آثار آیت الله جوادی آملی، در سال 1372 شمسی آغاز به کار نمود؛ تولید آثار مکتوب با کیفیت مطلوب و استاندارد، عرضه سریع، به موقع، با قیمت مناسب و پیشتیانی محصولات ، بستر سازی دسترسی آسان، سریع و کم هزینه مخاطبان داخل و خارج کشور به محصولات، حضور در نمایشگاه های بین المللی داخلی و خارجی از وظایف و ماموریت این مرکز می باشد.
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: دکتر عبدالرضا پازوکی و جمعی دیگر از اعضای کنگره بین المللی سلامت در اربعین، روز پنج شنبه (30 فروردین ماه 1403) با حضور در بیت آیت الله العظمی جوادی آملی با معظم له دیدار و گفتگو کردند.
آیت الله العظمی جوادی آملی خطاب به اعضای کنگره بین المللی سلامت در اربعین اظهار داشتند: امیدواریم همه در مدیریتشان عاقلانه کار بکنند، عصمت ائمه و برکت اینها برکت عالمانه است. اینها از مسیر علم برکتشان را اداره می کنند. هیچ جهلی با برکت همراه نیست. هیچ جهالتی هم با برکت همراه نیست. آنها آمدند که جلوی جهل را بگیرند، جلوی جهالت را بگیرند؛ کار باید براساس علم باشد، براساس نظم باشد، بدون علم و طب و امثال ذلک، نظم حاصل نمی شود، حضرت فرمود: «اعْقِلْ وَ تَوَكَّل»، اول عقال بکن بعد توکل کن. آن وقت هم معنی توکل روشن می شود، هم معنی زیارت روشن می شود، هم معنی اربعین روشن می شود. یعنی با عقل زیارت بکن.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشتند: یک سلسله اموری است که ذات اقدس الهی به استناد آن امور، ما را هدایت می کند و آن علم است. علم روابط اشیاء را خوب مشخص می کند و علم شریف پزشکی هم در همین زمینه است و اینکه انسان از چه راهی وارد بشود که نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد!
ایشان بیان داشتند: آن قصه معروف «اعْقِلْ وَ تَوَكَّل» از همین قبیل است. یعنی عقال بکن بعد توکل بکن. عقال آن زانوبند است. وقتی زانوی این شتر بسته بشود حرکت نمی کند، عقل را هم که عقل گفتند برای اینکه عقال می کند جلوی شبهه علمی وهم و خیال از یک سو، و شهوت عملی را از سوی دیگر را می گیرد. عاقل کسی است که نه بیجا فکر می کند بیجا حرف می زند و آنکه گرفتار شبهه علمی و گرفتار شهوت عملی است، عاقل نیست. اگر کسی بدون عقال توکل کند، توکلش تام نیست. انسان وقتی می تواند توکل بکند که بهداشت را رعایت بکند و امنیت را رعایت بکند.
ایشان بیان داشتند: بنابراین این کار فرهنگی شما کار عقلانی است. عقلانی است یعنی جلوی آن توهمات خام و نپخته را عقال می کند. این گرایش های خام و نپخته را عقال می کند، آن وقت جامعه می شود جامعه عقلانی. آن وقت زیارت می شود زیارت مقبول؛ آن وقت خوب زندگی می کنند، نه بیراهه می روند و نه راه کسی را می بندند. هم به سلامت می روند و به سلامت برمی گردند. هم دیگران را مریض نمی کنند. بیماری این بخش مهمش مربوط به ناپرهیزی است. ناپرهیزی هم تنها در غذا که نیست. ناپرهیزی در حرکت ها و برخوردها و اینها هم هست.
